Менскае ваяводства

ваяводства Вялікага Княства Літоўскага

Менскае ваяводства (15661793) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Вялікага Княства Літоўскага ў XVI—XVIII стагоддзях. Цэнтр — горад Менск.

Менскае ваяводства
лац.: Palatinatus Minscensis
польск. Województwo mińskie
ГербСцяг
ГербСцяг
Краіна
Уваходзіць у
Адміністрацыйны цэнтрМенск
Дата ўтварэння1565
Дата скасавання1793
Плошча55 500 км²
Вышыня
над узроўнем мора
 • Найвышэйшы пункт


 345 м
Менскае ваяводства на карце
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Створана на тэрыторыі былога Мінскага княства ў выніку адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформы 1564—1566 гадоў[1]. Спачатку адміністрацыйна падзялялася на два паветы: Менскі і Рэчыцкі. З Кіеўскага ваяводства ў 1569 годзе перададзены Мазырскі павет (Мазыр, Капаткевічы, Лахва, Петрыкаў, Скрыгалава)[2][3].

Карта Менскага ваяводства

Ваеннае ліхалецце прычыніла павету вялікае спусташэнне. Сойм 1661 года характарызаваў стан ваяводства як «цалкам спустошаны маскоўскім непрыяцелем»[4].

У 1772 годзе ўсходняя частка ваяводства адышла да Расійскай імперыі і была ўключана ў Магілёўскую губерню. З 1793 года астатняя частка ваяводства перайшла да Расійскай імперыі і стала складовай часткай Мінскай губерні.

Выдатныя асобы

Гл. таксама

Зноскі

Літаратура

Спасылкі