Ромеры
Інструменты
Агульныя
Друк/экспарт
У іншых праектах
Ромер | |
---|---|
Апісанне герба: гл. тэкст | |
Частка радаводу кнігі | Віленская, Санкт-Пецярбургская |
Часткі радаводу кнігі | VI і II |
Падданства | курфюрства Саксонія, |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ромеры (польск.: Römerowie, ням.: Römern, Roemern) — вялікалітоўскі шляхецкі род нямецкага паходжання.
Род Ромераў, згодна падання, выводзіўся ад рымскага консула Юстуса Севярынаса, які ў 983 г. вымушаны быў пакінуць Рым і асеў у Германіі, дзе атрымаў прозвішча «Römer» — «рымлянін». Яго нашчадкі жылі ў Саксоніі, а Берэнд Ромер у 1223 г. са світай князя Альберта Саксонскага прыбыў у Лівонію і стаў рыцарам ордэна[1].
Калі Рэч Паспалітая ў 1630 г. вымушана была аддаць Інфлянты Швецыі, Стэфан Ромер перасяліўся на Літву, бо як пісаў яго сын Матэуш «лічыў лепш ўсё страціць, а вернасць Рэчы Паспалітай захаваць». Сыны і ўнукі Стэфана служылі ў войску[1].
У 1700 годзе ў касцёле Найсвяцейшай Дзевы Марыі ў Троках, у ваколіцах якіх Ромеры валодалі маёнткамі, была дабудавана сямейная капліца[2].
Іншая галіна роду перасялілася ў канцы XVIII ст. з Саксоніі ў Расію; з яе Мікалай Фёдаравіч Ромер (1804—1889) — сапраўдны тайны саветнік, сенатар і член Апякунскага Савета ўстаноў Грамадскага Догляду.
Род Ромераў унесены ў дваранскі матрыкул Курляндскай губерні, у VI частку радаводнай кнігі Віленскай губерні і ў II частку радаводнай кнігі СПб. губерні.
У чырвоным полі два скрыжаваных сярэбраных кія пілігрыма, кожны з дзвюма кнопкамі на ручцы. У нашлемніку такія ж кіі, якія сканчаюцца трыма страусінымі пёрамі. Намёт чырвоны падкладзены срэбрам.