Ромул

Ромул (лац.: Romulus) — легендарны заснавальнік Рыма і першы цар рымскі. Жыў у 7 стагоддзі да н.э.. Паводле легенды, ён і яго брат Рэм былі дзецьмі бога Марса і вясталкі Рэі Сільвіі, нашчадкамі міфічнага Энея, якіх Амулій, які таксама з'яўляўся нашчадкам Энея, укінуў у раку Тыбр з мэтай знішчыць магчымых прэтэндэнтаў на царскі сталец. Аднак Ромул і Рэм былі цудам выратаваны ваўчыцаю і выкармлены яе малаком, а калі іх адабралі ў ваўчыцы, іх выхоўвала жонка царскага пастуха Фаустула. Легенда прыпісвае Ромулу апрача заснавання Рыма падзел рымскіх грамадзян на патрыцыяў і плебеяў, заснаванне сената як дарадчага органа пры кіраўніку, а таксама арганізацыю войска. Сярод сваіх аднагодак Ромул і Рэм, як сцвярджае паданне, вылучаліся мужнасцю, розумам, прыгажосцю і высакароднасцю, што нібыта сведчыла пра іх боскае паходжанне.

Ромул
лац.: Romulus
Капіталійская валчыца, якая корміць Ромула і Рэма
1-ы цар Старажытнага Рыма 753 да н.э. — 716 да н.э.
Пераемнік	Нума Пампілій
Нараджэнне	каля 771 да н.э. Альба-Лонга[d], Старажытны Рым[1]
Смерць	5 ліпеня 717 да н.э. Рым, Старажытны Рым[1]
Бацька	Марс
Маці	Рэя Сільвія
Жонка	Герсілія[d]
Дзеці	Прыма[d] і Авілій[d]
Дзейнасць	старажытнарымскі палітык, старажытнарымскі ваенны
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера	Каланізацыя
Медыяфайлы на Вікісховішчы