Сацін

Сацін^[2] (фр.: satin, ад араб. ‎‎ зайтуні, ад Зайтун — старадаўняй арабскай назвы кітайскай гавані Цюаньчжоу  (руск.) (бел., адкуль вывозілася гэтая тканіна) — тканіна сацінавага перапляцення  (руск.) (бел. нітак з шоўку або баваўнянага валакна. Мае гладкую, шаўкавістую правую паверхню, на якой пераважаюць уточныя ніткі; даволі шчыльны і блішчыць; выпускаецца ў асноўным гладкафарбаваны, набіўны і адбелены. Ужываецца для вырабу сукенак, мужчынскіх кашуль, як падкладачная тканіна і т. д. Дзякуючы сваім якасцям сацін шырока выкарыстоўваецца для вырабу пасцельнай бялізны  (руск.) (бел..

Сацін
Матэрыял	бавоўна[1] і blend[d][1]
Метад вырабу	satin weave[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Баваўняны сацін вырабляецца з прадзіва грэбневай сістэмы высокіх нумароў. Для саціну найлепшай з’яўляецца пража з колцавых прадзільных машын. Такая пража мае правільную структуру і больш трывалая, чым пража, атрыманая на ротарных машынах. Дзякуючы высокаму нумару пражы, вызначаным суадносінам колькасці нітак утка і асновы і аперацыям заключнага аздаблення сацін набывае характэрны бляск, які нагадвае шоўк.

Бялізна з саціну даўгавечная і вытрымлівае 200—300 пранняў і толькі праз даволі доўгі час матэрыял пачынае цьмянець. Сацін таннейшы за шоўк, але даражэйшы, чым іншыя баваўняныя тканіны. З яго робяць бялізну рознага дызайну для паўсядзённага ўжывання.