Серын
Серы́н[1] (α-аміна-β-оксіпрапіонавая кіслата; 2-аміна-3-гідроксіпрапанавая кіслата) — гідраксіамінакіслата, існуе ў выглядзе двух аптычных ізамерый — L і D.
| Серын | |
 | |
 | |
 | |
| Агульныя | |
|---|---|
| Сістэматычнае найменне | 2-аміна-3- гідраксіпрапанавая кіслата |
| Скарачэнні | Шэры, Ser, S UCU,UCC,UCA,UCG;AGU,AGC |
| Хім. формула | HO2C-CH(NH2)CH2OH |
| Эмпірычная формула | C3H7N1O3 |
| Фізічныя ўласцівасці | |
| Малярная маса | 105,09 г/моль |
| Шчыльнасць | 1,537 г/см³ |
| Тэрмічныя ўласцівасці | |
| Тэмпература плаўлення | 228 °C |
| Хімічныя ўласцівасці | |
| pKa | 2,13 9,05 |
| Класіфікацыя | |
| Рэг. нумар CAS | [] |
| PubChem | |
| Рэг. нумар EINECS | 200-274-3 |
| SMILES | |
| ChemSpider | |
L-серын ўдзельнічае ў пабудове амаль усіх прыродных бялкоў. Упершыню серын быў выдзелены з шоўку, у бялках якога ён выяўлены ў найбольшых колькасцях. Серын адносіцца да групы замяняльных амінакіслот, у арганізме чалавека ён можа сінтэзавацца з прамежкавага прадукта гліколіза — 3-фосфагліцэрата.
Зноскі
Літаратура
- Семяненя І. М. Серын // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 354. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
🔥 Top keywords: Галоўная старонкаАдмысловае:SearchУладзімір КараткевічКарлес ПучдэмонМіхась ПазнякоўАдмысловае:RecentChangesВікіпедыя:ФорумЯнка БрыльРаіса Андрэеўна БаравіковаМарыя АнтуанетаАлесь БадакЯнка СіпакоўПімен ПанчанкаДзеяслоўВіктар Анатолевіч ШніпГенадзь Пятровіч ПашкоўЯўгенія ЯнішчыцМар’ян ДуксаЮрась СвіркаУладзімір Іванавіч КарызнаАлесь РазанаўБеларусьЛюдміла РублеўскаяДзікае паляванне караля СтахаВікіпедыя:СупольнасцьМіхась БашлакоўЯкуб КоласМагіла льва (паэма)Янка КупалаБярозка (часопіс)AP$ENTІван МележІван ШамякінУННВАркадзь КуляшоўДзеепрыслоўеВасіль БыкаўРыгор БарадулінЛюдзі на балоце (раман)