Фрэдэрык VI
Фрэдэрык VI (дацк.: Frederik 6.; 28 студзеня 1768, Капенгаген — 3 снежня 1839, Капенгаген) — прынц-рэгент Даніі і Нарвегіі ў 1784—1808 гадах, кароль Даніі і Нарвегіі ў 1808—1814 гадах, кароль Даніі з 1814 года, з дынастыі Ольдэнбургаў. Сын Крысціяна VII і Караліны-Мацільды, па маці пляменнік брытанскага караля Георга III. Прадстаўнік т. з. адукаванага абсалютызму.
Фрэдэрык VI | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
Папярэднік | Крысціян VII | ||||||
Пераемнік | Крысціян VIII | ||||||
| |||||||
Папярэднік | Крысціян VII | ||||||
Пераемнік | Крысціян VIII | ||||||
Нараджэнне | 28 студзеня 1768[1][2][…] | ||||||
Смерць | 3 снежня 1839[1][2][…] (71 год) | ||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Ольдэнбургская дынастыя[d] | ||||||
Бацька | Крысціян VII | ||||||
Маці | Караліна Мацільда Вялікабрытанская | ||||||
Жонка | Marie of Hesse-Kassel[d][3] | ||||||
Дзеці | Princess Caroline of Denmark[d], Princess Vilhelmine Marie of Denmark[d], Frederik Wilhelm Dannemand[d], Prince Christian of Denmark[d][4], Princess Marie Louise of Denmark[d][4], Louise Oldenburg, Princess of Denmark[d][4], Prince Christian of Denmark[d][4], Juliane Louise Oldenburg, Princess of Denmark[d][4], Frederika Maria Oldenburg, Princess of Denmark[d][4], Louise Dannemand, Countess of Dannemand[d][4], Caroline Dannemand, Countess of Dannemand[d][4] і Waldemar Dannemand, Count of Dannemand[d][4] | ||||||
Веравызнанне | лютэранства | ||||||
Дзейнасць | манарх | ||||||
Аўтограф | |||||||
Манаграма | |||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Біяграфія
Па дасягненні 16-гадовага ўзросту прызначаны рэгентам пры псіхічнахворым бацьку. Фрэдэрык правёў шэраг рэформ у Даніі: у 1788—1800 гадах адмяніў крапасное права, нармаваў паншчыну (захоўвалася да 1848 года), пазбавіў памешчыкаў права прызначаць суддзяў, адмяніў рабства ў вест-індскіх калоніях (у 1792 годзе). У саюзе з Расіяй вёў у 1788—1790 гадах безвыніковую вайну супраць Швецыі.
Пасля бамбардзіроўкі Капенгагена англічанамі Фрыдэрык на баку Францыі ўдзельнічаў у напалеонаўскіх войнах, якія скончыліся для Даніі ваеннай паразай, поўным спусташэннем (у 1813 годзе было абвешчана дзяржаўнае банкруцтва) і стратай Нарвегіі (скасаванне Дацка-нарвежскай уніі), вострава Гельгаланд і іншых тэрыторый. Пад ціскам апазіцыі ў першай палове 1830-х гадоў пагадзіўся на скліканне правінцыйных саслоўных сходаў з дарадчымі функцыямі.