Эльблёнг
Э́льблёнг[2] (польск.: Elbląg; ням.: Elbing) — горад на правах павета ў паўночнай Польшчы з насельніцтвам 122 717[3] чалавек на 2014 год і адміністрацыйны цэнтр Эльблёнгскага павета. З 1999 горад быў далучаны да Вармінска-Мазурскага ваяводства. Да гэтага горад быў адміністрацыйным цэнтрам Эльблёнгскага ваяводства (1975—1998) і галоўным горадам у Гданьскім ваяводстве (1945—1975). Горад з’яўляецца портам на рацэ Эльблёнг, якая ўпадае ў Віслінскі заліў прыкладна за 10 км на поўнач, тым самым даючы гораду доступ да Балтыйскага мора праз падуладны Расіі Балтыйскі праліў.
Горад
_ID_644686.jpg)
Эльблёнг на карце Польшчы ±   | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![Герб[d]](https://www.search.com.vn/wiki/be/%D0%A4%D0%B0%D0%B9%D0%BB:POL_Elbl%C4%85g_COA.svg)
![Сцяг[d]](https://www.search.com.vn/wiki/be/%D0%A4%D0%B0%D0%B9%D0%BB:POL_Elbl%C4%85g_flag.svg)
Эльблёнг упершыню згадваецца як «Ilfing» у «Падарожжах Ахтэрэ і Вульфстана», напісаных на англа-саксонскай мове ў перыяд кіравання караля Альфрэда паводле звестак, атрыманых ад вікінгаў, якія наведалі гэтае месца.
Гісторыя
Заснаваны крыжакамі ў 1237 годзе на месцы болей старажытнага цэнтра, які прынята атаясамліваць з вараскім Трусо. Насельніцтва — 126 419 тыс. жыхароў (2009).
Гістарычна прускі горад, цэнтр старажытнапрускай вобласці Памезанія, Эльблёнг стаў часткай Польшчы толькі пасля Другой сусветнай вайны. Новае польскае насельніцтва ў значнай ступені складалася з палякаў, пераселеных з Савецкага Саюза.
Эканоміка
У горадзе развіты цяжкае і транспартнае машынабудаванне (вытворчасць турбін, кавальска-прэсавага, суднавага абсталявання, станкоў), дрэваапрацоўчая, швейная, харчовая прамысловасць[4].
Славутасці
_ID_644686.jpg)
- Помнікі гатычнай архітэктуры (XIII—XIV стст.)[4].
- Сабор Святога Мікалая (XIII стагоддзе)
- Замак крыжаносцаў (XIII стагоддзе)[4]
Гарады-пабрацімы
Эльблёнг з’яўляецца пасябраным з:[5]
Лер, Ніжняя Саксонія, Германія (з 23 ліпеня, 2001)[5] 
Калінінград, Калінінградская вобласць, Расія (з 1994)[5] - Балтыйск, Калінінградская вобласць, Расія (з 1994)[5]
Ронебі, Швецыя (з 1991)[5] 
Друскінінкай, Літва (з 1996)[5] 
Ліепая, Латвія (з 1991)[5] 
Навагрудак, Беларусь (з 1995)[5] 
Цярнопаль, Украіна (з 1992)[5] 
Камп’ень, Францыя (з 2002)[5] 
Заходні Уілтшыр, Англія, Вялікабрытанія (з 31 сакавіка 2000)[5] 
Какімба, Чылі (з 1995)[5] 
Баацзі, Шэньсі, Кітай (since 1997)[5] 
Тайнань у Тайвані (з 29 красавіка 2004)[5] 
Новы Сонч, Польшча [6]
Нарва, Эстонія
.svg){kind=small}
Зноскі
Літаратура
- Эльбланг // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 18. Кн. 1: Дадатак: Шчытнікі — Яя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2004. — Т. 18. Кн. 1. — 472 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0295-4 (т. 18. Кн. 1).
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Эльблёнг- Афіцыйная старонка муніцыпалітэта Архівавана 19 верасня 2008.
