Historija
Historija (grčki: ἱστορία, trans. historia, dos. 'istraga, saznanje')[1] ili povijest jest nauka koja proučava prošlost,[2][3] posebno kako se ona odnosila na ljude. To je termin koji se odnosi na prošle događaje, do kojih se dolazi otkrićem, prikupljanjem, organiziranjem, prezentacijom i tumačenjem informacija o tim događajima. Naučnici koji pišu o historiji zovu se historičari. Događaji koji su se dogodili prije pisanog zapisa se smatraju prahistorijom.[4]
Historija se može odnositi i na akademsku disciplinu koja koristi narativ da ispita i analizira redoslijed događaja iz prošlosti i objektivno utvrdi uzroke i posljedice koje ih određuju.[5] Priče o određenoj kulturi, koje ne podržavaju vanjski izvori (kao što je priča o kralju Arturu) obično se klasifikuju kao kulturno dobro ili legenda.[6] Herodot, grčki historičar iz 5. stoljeća p.n.e., se smatra "ocem historije",[7] i zajedno sa svojim savremenikom Tukididom, je postavio temelje za moderno proučavanje ljudske historije.[8] Njihov rad se i danas čita, a jaz između Herodotove kulture i vojne Tukididove kulture i dalje je kamen spoticaja ili pristupa u modernom historijskom pisanom obliku.
Drevni uticaji su pomogli tumačenje prirode historije koja se razvila tokom stoljeća i nastavlja se mijenjati i danas. Moderno proučavanje historije je široko, i uključuje proučavanje pojedinih regija i proučavanje određenih aktuelni ili tematskih elemenata historijskim istraživanjima. Historija se uči u okviru osnovnog i srednjeg obrazovanja, a akademske studije historije su glavna disciplina na univerzitetima.
Opis
Historičari pišu u kontekstu svog vremena, vodeći računa o trenutnim dominantnim idejama o načinu kako interpretirati prošlost, a ponekad napišu i lekcije za sopstveno društvo. Prema riječima Benedetta Croce: "Sva je historija savremena historija". Historija olakšano formira "pravi diskurs prošlosti" kroz proizvodnju i narativnu analizu prošlih događaja koji se odnose na ljudsku rasu.[9] Moderna disciplina historije posvećena je institucionalnoj proizvodnji ovog diskursa.
Svi događaji koji se pamte i čuvaju u nekom autentičnom obliku predstavljaju historijski zapis. Zadatak historijskih diskursa je da identifikuju izvore koji mogu najkorisnije doprinijeti proučavanju tačne historije. Historija je ponekad klasificirana kao dio humanističkih i drugih društvenih nauka. Ona se može vidjeti kao most između ta dva široka područja, uključujući i metodologiju. U 20. stoljeću, francuski historičar Fernand Braudel koristi historijske discipline kao što su ekonomija, antropologija i geografija u proučavanju svjetske historije.