Αβεστική γλώσσα

Η Αβεστική μαρτυρείται για πρώτη φορά στις λεγόμενες Γκάθες του Ζωροάστρη (ή Ζαρατούστρα), οι οποίες αποτελούν μια συλλογή ύμνων που απευθύνονται στον Δημιουργό και Θεό του Καλού Άχουρα Μάζντα και που περιλαμβάνονται στην Αβέστα, το ιερό βιβλίο του Ζωροαστρισμού και χρονολογούνται από τον 10ο αιώνα π.Χ. (Αρχαία Αβεστική) ενώ μια εξέλιξη της γλώσσας, η Νέα Αβεστική τοποθετείται χρονικά στον 6ο και 5ο αιώνα.

Η Αρχαία Αβεστική αποτελούσε μια περίπλοκη γλώσσα η οποία διέθετε οκτώ πτώσεις, απαρεμφατικές δομές και πλούσια μορφολογία ενώ σε αυτό το επίπεδο ήταν εμφανής η συγγένεια με την βεδική σανσκριτική με την οποία ανήκει στην ινδοϊρανική ομάδα γλωσσών, για παράδειγμα το ρήμα "είμαι" έχει ως εξής στις δύο γλώσσες:

Το παλαιότερο διασωθέν χειρόγραφο χρονολογείται από το 1288 μ.Χ

Όπως και στην περίπτωση της Ριγκ Βέντα και πιθανότατα και σε αυτήν των ομηρικών επών, έτσι και τα κείμενα της Αβέστα καταγράφηκαν σε μια ενιαία μορφή αρκετά αργότερα και συγκεκριμένα τον τέταρτο αιώνα μ.Χ. σε μια προσπάθεια να συγκεντρωθούν όλα τα κείμενα που σχετίζονταν με τον Ζωροαστρισμό αλλά και για να καταγραφεί σωστά η προφορά των ιερών κειμένων. Βάσει της αβεστικής γραφής υπήρξε μία αντίστοιχη Παχλαβί γραφή με αρκετές όμως μεταβολές ώστε να αποδίδει ακόμα και τα αλλόφωνα των διαφόρων φωνημάτων. Κάποια από τα γράμματα προέρχονται από αραμαϊκές και ελληνικές ποικιλίες αλφαβήτων.

• Indogermanische Sprachwissenschaft - M.Meier Brügger, σελ.22

• Robert S. P. Beekes, A Grammar of Gatha-Avestan, E.J. Brill: Leiden, New York, København, Köln 1988 ISBN 90-04-08332-4
• Reichelt Hans, Awestisches elementarbuch, Heidelberg 1967
• Hoffmann Karl-Forssman Bernhard, Avestische Laut- und Flexionslehre, Innsbruck 2004 ISBN 3-85124-698-5

• Κείμενα στην Αβεστική
• Εισαγωγή στην Αβεστική
• Πηγές και Μαθήματα Αβεστικής