Διάβαση του Ερμή

Η τροχιά του πλανήτη Ερμή βρίσκεται στο εσωτερικό της τροχιάς της Γης, και έτσι μπορεί να βρεθεί σε κατώτερη σύνοδο με τον Ήλιο. Όταν ο Ερμής βρίσκεται κοντά στον κόμβο της τροχιάς του, διέρχεται από το τροχιακό επίπεδο της Γης. Εάν συμβεί μια κατώτερη σύνοδος καθώς ο Ερμής διέρχεται από τον τροχιακό του κόμβο, ο πλανήτης μπορεί να φανεί ότι περνάει μπροστά από τον δίσκο του Ήλιου σε ένα γεγονός που ονομάζεται διάβαση. Ανάλογα με τη θέση του πλανήτη Ερμή στην τροχιά του, η μέγιστη διάρκεια αυτού του γεγονότος είναι 7 ω 50 λ . ^[2]

Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν τις διαβάσεις του Ερμή ώστε να μελετήσουν τον ίδιο τον πλανήτη καθώς και την τροχιά του. Ορισμένα πεδία έρευνας που σχετίζονται με τις διαβάσεις του Ερμή είναι τα εξής:

• Μέτρηση του μεγέθους του ηλιακού συστήματος. ^[3]
• Διερεύνηση της μεταβλητότητας της περιστροφής της Γης και της παλιρροιακής επιτάχυνσης της Σελήνης. ^{[4] [5] [6] [7]}
• Μέτρηση της μάζας της Αφροδίτης από τις μεταβολές στην τροχιά του Ερμή. ^[8]
• Ανίχνευση μακροπρόθεσμων μεταβολών της ακτίνας του Ήλιου. ^{[9] [10]}
• Διερεύνηση του φαινομένου της μαύρης σταγόνας, συμπεριλαμβανομένης της αμφισβήτησης της υποτιθέμενης ανακάλυψης της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης κατά τη διέλευση του 1761. ^{[11] [12] [13]}
• Εκτίμηση της πιθανής μείώσης της φωτεινότητας κατα τη διάρκεια μιας διάβασης εξωπλανήτη. ^[14]

Συχνότητα

Οι διαβάσεις του Ερμή συμβαίνουν μόνο όταν η Γη είναι ευθυγραμμισμένη με έναν κόμβο της τροχιάς του Ερμή. Επί του παρόντος, αυτή η ευθυγράμμιση πραγματοποιείται εντός λίγων ημερών από τις 8 Μαΐου ( κατερχόμενος κόμβος ) και τις 10 Νοεμβρίου ( ανερχόμενος κόμβος ), με τη γωνιακή διάμετρο του Ερμή να είναι περίπου 12″ για τις διαβάσεις του Μαΐου και 10″ για τις διαβάσεις τουΝοεμβρίου. Η μέση ημερομηνία των διαβάσεων μεταβάλλεται με την πάροδο των αιώνων λόγω της κομβικής μετάπτωσης του Ερμή και της μετάπτωσης του άξονα της Γης.

Οι διαβάσεις του Ερμή συμβαίνουν σχετικά συχνά. Όπως εξηγήθηκε το 1882 από τον Newcomb, ^[8]  το χρονικό διάστημα μεταξύ διαδοχικών διελεύσεων του Ερμή από τον ανερχόμενο κόμβο της τροχιάς του είναι 87.969 ημέρες και το διάστημα μεταξύ της διέλευσης της Γης από το ίδιο γεωγραφικό μήκος είναι 365.254 ημέρες. Χρησιμοποιώντας συνεχείς προσεγγίσεις κλασμάτων της αναλογίας αυτών των τιμών, συμπεραίνουμε ότι ο Ερμής πραγματοποιεί σχεδόν ακέραιο αριθμό περιφορών γύρω από τον Ήλιο σε διαστήματα 6, 7, 13, 33, 46 και 217 ετών.

Οι διαβάσεις που πραγματοποιούνται με διαφορά 46 ετών μπορούν να ομαδοποιηθούν σε μια σειρά. Για τις διαβάσεις του Νοεμβρίου, κάθε σειρά περιλαμβάνει περίπου 20 μέσα σε 874 χρόνια, με τη διαδρομή του Ερμή μπροστά από τον Ήλιο σε κάθε διάβαση να βρίσκεται βορειότερα από ό,τι για την προηγούμενη. Για τις διαβάσεις του Μαΐου, κάθε σειρά περιλαμβάνει περίπου 10 μέσα σε 414 χρόνια, με το μονοπάτι του Ερμή μπροστά από τον ηλιακό δίσκο σε κάθε διάβαση να περνά νοτιότερα από ότι στην προηγούμενη.

Με τον ίδιο τρόπο, διαβάσεις που συμβαίνουν με διαφορά 217 ετών μπορούν επίσης να ομαδοποιηθούν σε σειρά. Για τις διαβάσεις του Νοεμβρίου, κάθε σειρά συμπεριλαμβάνει περίπου 135 διελεύσεις σε διάστημα 30.000 ετών. Για τις διαβάσεις του Μαΐου, κάθε σειρά συμπεριλαμβάνει περίπου 110 διαβάσεις σε διάστημα 24.000 ετών. Τόσο για τις σειρές του Μαΐου όσο και του Νοεμβρίου, η διαδρομή του Ερμή μπροστά από τον ήλιο μετατοπίζεται βορειότερα από την προηγούμενη διάβαση.

Προβλέψεις για μελλοντικές διαβάσεις του Ερμή είναι διαθέσιμες στις NASA, ^[15] SOLEX, ^[16] και Fourmilab. ^[17]

Παρατήρηση

Κατά την κατώτερη σύνοδο, ο πλανήτης Ερμής έχει γωνιακό μέγεθος ίσο με 12", πολύ μικρό για να παρατηρηθεί χωρίς τηλεσκόπιο σε μία διάβαση.^[18] Μια συνήθης παρατήρηση που μπορεί να πραγματοποιηθεί σε μια διάβαση ^[19] είναι η καταγραφή των στιγμών όπου ο δίσκος του Ερμή φαίνεται να βρίσκεται σε επαφή με το περίγραμμα του Ήλιου. ^[20] Αυτές οι στιγμές αναφέρονται παραδοσιακά ως η 1η, 2η, 3η και 4η επαφή – με τη 2η και την 3η επαφή να συμβαίνουν όταν ο δίσκος του Ερμή βρίσκεται πλήρως πάνω στο δίσκο του ήλιου. ^[21] Κατά γενικό κανόνα, η 1η και η 4η επαφή δεν μπορούν να ανιχνευθούν με ακρίβεια, ^[7] ενώ η 2η και η 3η επαφή είναι εύκολα ορατές εντός των περιορισμών του φαινομένου της μαύρης σταγόνας, της ακτινοβολίας, των ατμοσφαιρικών συνθηκών και της ποιότητας των οπτικών που χρησιμοποιούνται . ^[22]

Μερική Διάβαση

Μερικές φορές ο Ερμής φαίνεται να ακουμπά οριακά τον ηλιακό δίσκο, οδηγώντας σε μερική διάβαση. Υπάρχουν δύο πιθανά ενδεχόμενα:

• Πρώτον, είναι δυνατό να συμβεί διάβαση με τέτοιον τρόπο ώστε, στο μέσον της, ο δίσκος του Ερμή να έχει εισέλθει πλήρως στον δίσκο του Ήλιου όπως φαίνεται από ορισμένα μέρη του κόσμου, ενώ για παρατηρητές σε άλλες περιοχές του να έχει εισέλθει μόνο μερικώς. Η διάβαση της 15ης Νοεμβρίου 1999 ανήκει σε αυτό το είδος, ^{[23] [24] [25]} αφού ήταν πλήρης για το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, αλλά μερική για την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και την Ανταρκτική. Η προηγούμενη τέτοια διάβαση ήταν στις 28 Οκτωβρίου 743 και η επόμενη θα είναι στις 11 Μαΐου 2391. Παρότι τέτοια γεγονότα είναι πολύ σπάνια, δύο τέτοιου τύπου διαβάσεις θα συμβούν μέσα 2 ¹⁄₂ χρόνια τον Δεκέμβριο του 6149 και τον Ιούνιο του 6152. ^[17]
• Δεύτερον, είναι πιθανό να συμβεί μια διάβαση κατά την οποία, στο μέσον της, ο δίσκος του Ερμή έχει εισέλθει μερικώς στον δίσκο του Ήλιου όπως φαίνεται από ορισμένες περιοχές, ενώ από άλλες ο Ερμής ¨χάνει¨ τον ηλιακό δίσκο, και δεν τον ακουμπά καθόλου. Τέτοια διάβαση συνέβη στις 11 Μαΐου 1937, όταν στη νότια Αφρική και τη νότια Ασία παρατηρήθηκε μερική διάβαση, ενώ δεν ήταν καθόλου ορατή από την Ευρώπη και τη βόρεια Ασία. ^[26] Η προηγούμενη τέτοια διάβαση συνέβη στις 21 Οκτωβρίου 1342 και η επόμενη θα γίνει στις 13 Μαΐου 2608.

Δεν υφίσταται διάβαση όπου, στο μέσον ^{[ <span title="This claim needs references to reliable sources. (November 2019)">απαιτείται παραπομπή</span> ]}της, ορισμένες περιοχές παρατηρούν τον Ερμή πλήρως εντός του ηλιακού δίσκου, ενώ από άλλες ο Ερμής δεν φαίνεται να διέρχεται μπροστά από τον ήλιο ούτε καν μερικώς.

Η πρώτη παρατήρηση διάβασης του Ερμή συνέβη στις 7 Νοεμβρίου 1631 από τον Pierre Gassendi . Έμεινε έκπληκτος από το μικρό μέγεθος του πλανήτη σε σύγκριση με τον Ήλιο. Ο Johannes Kepler είχε προβλέψει τις διαβάσεις του Ερμή και της Αφροδίτης στα γραπτά του που δημοσιεύθηκαν το 1630 ^[27]

Διάβαση του 1832

Το τηλεσκόπιο Shuckburgh του Βασιλικού Αστεροσκοπείου, Γκρίνουιτς στο Λονδίνο χρησιμοποιήθηκε για τηνπαρατήρηση της διάβασης του Ερμή το 1832. ^[28] Ήταν εξοπλισμένο με ένα μικρόμετρο και χρησιμοποιήθηκε ώστε να συνταχθεί αναφορά των γεγονότων όπως φαινόταν μέσα από το μικρό διοπτρικό τηλεσκόπιο. ^[28] Μέσω της παρατήρησης και χρονομέτρησης της διάβασης, υπολογίστηκε η διάμετρος του πλανήτη ^[28] 

Διάβαση του 1907

Για τη διάβαση του Ερμή το 1907, τα τηλεσκόπια που χρησιμοποιήθηκαν στο Αστεροσκοπείο του Παρισιού περιελάμβαναν: ^[29]

• Κατοπτρικά τηλεσκόπια Foucault-Eichens ( 40 και 20 εκατοστά διάφραγμα)
• Κατοπτρικό τηλεσκόπιο Martin-Eichens ( 4ο εκατοστά διάφραγμα)
• Αρκετά μικρά διοπτρικά

Τα τηλεσκόπια αυτά ήταν κινητά και τοποθετήθηκαν στην ταράτσα του αστεροσκοπίου για τις διάφορες παρατηρήσεις. ^[29]

The table below includes all historical transits of Mercury from 1605 on:

Παρελθούσες Διαβάσεις του Ερμή[15]
Ημερομηνία στο μέσον της διάβασης	Ώρα (UTC)			Σημειώσεις
	Αρχή	Μέσον	Τέλος
1η Νοεμβρίου 1605	18:47	20:02	21:18
3 Μαΐου 1615	06:44	10:09	13:33
4 Νοεμβρίου 1618	11:10	13:42	16:14
5 Μαΐου 1628	14:23	17:32	20:40
7 Νοεμβρίου 1631	04:39	07:20	10:01	Παρατηρήθηκε από τον Pierre Gassendi.
9 Νοεμβρίου 1644	22:55	00:57	02:58
3-4 Νοεμβρίου 1651	23:09	00:52	02:35	Παρατηρήθηκε από τον Jeremy Shakerly στο Σουράτ, αναφέρθηκε μέσω γράμματος στον Henry Osbourne, τον Ιανουάριο του 1652. Ο Shakerly θεωρείται ότι πέθανε στην Ινδία περί το 1655.[30]
3 Μαΐου 1661	13:08	16:54	20:40	Συνέβη την ημέρα της Στέψης του Βασιλιά Καρόλου Β' της Αγγλίας.
4 Νοεμβρίου 1664	15:54	18:32	21:10
7 Μαΐου 1674	22:01	00:16	02:31
7 Νοεμβρίου 1677	09:33	12:11	14:48
10 Νοεμβρίου 1690	03:59	05:43	07:27
3 Νοεμβρίου 1697	03:40	05:42	07:43
5 Μαΐου 1707	19:37	23:32	03:27
6 Noεμβρίου 1710	20:40	23:22	02:03
9 Νοεμβρίου 1723	14:27	16:59	19:30
11 Νοεμβρίου 1736	09:11	10:30	11:49
2 Μαΐου 1740	21:42	23:02	00:21
5 Νοεμβρίου 1743	08:15	10:30	12:45
6 Μαΐου 1753	02:19	06:13	10:06	Συντονισμένες επιστημονικές παρατηρήσεις οργανώθηκαν παγκοσμίως από τον Joseph-Nicolas Delisle worldwide.[31]
7 Νοεμβρίου 1756	01:28	04:10	06:54
9-10 Νοεμβρίου 1769	19:23	21:46	00:10	Παρατηρήθηκε από του Charles Green και James Cook από τη Νέα Ζηλανδία.[32] Σημειώθηκε ότι ο Ερμής είχε μικρή ή ανύπαρκτη ατμόσφαιρα.
2 Νοεμβρίου 1776	21:03	21:36	22:09
12 Νοεμβρίου 1782	14:42	15:16	15:50
4 Μαΐου 1786	03:01	05:41	08:21
5 Νοεμβρίου 1789	12:53	15:19	17:44
7 Μαΐου 1799	09:10	12:50	16:31
9 Νοεμβρίου 1802	06:16	08:58	11:41
12 Νοεμβρίου 1815	00:20	02:33	04:46
5 Νοεμβρίου 1822	01:04	02:25	03:45
5 Μαΐου 1832	09:04	12:25	15:47
7 Νοεμβρίου 1835	17:35	20:08	22:41
8 Μαΐου 1845	16:24	19:37	22:49	Παρατηρήθηκε από τον William Lassell.[33]
9 Νοεμβρίου1848	11:07	13:48	16:28
12 Νοεμβρίου 1861	05:21	07:19	09:18	Παρατηρήθηκε μερικώς από τον William Lassell στη Μάλτα.[34]
5 Νοεμβρίου 1868	05:28	07:14	09:00
6 Μαΐου 1878	15:16	19:00	22:44	Παρατηρήθηκε από το Αστεροσκοπίο του Γκρίνουιτς .[35]
6-7 Νοεμβρίου 1881	22:19	00:57	03:36	Παρατηρήθηκε από τον John Tebbutt.[36]
8-9 Μαΐου 1891	23:57	02:22	04:47
10 Νοεμβρίου1894	15:58	18:35	21:11
14 Νοεμβρίου 1907	10:24	12:07	13:50
7 Νοεμβρίου 1914	09:57	12:03	14:09
8-9 Μαΐου 1924	21:44	01:41	05:38	Το τελικό στάδιο παρατηρήθηκε από τον Basil Brown.[37]
10 Νοεμβρίου 1927	03:02	05:46	08:29	Το τελικό στάδιο παρατηρήθηκε απο το Ηνωμένο Βασίλειο.[38]
11 Μαΐου 1937	08:53	08:59	09:06	Μόνο ορατή ως μερική διάβαση, στη Νότια Αφρική, τη Σαουδική Αραβία, ην Νότια Ασία και τη Δυτική Αυστραλία[39]
11- 12 Νοεμβρίου 1940	20:49	23:21	01:53
14 Νοεμβρίου 1953	15:37	16:54	18:11
5-6 Μαΐου 1957	23:59	01:14	02:30
7 Νοεμβρίου 1960	14:34	16:53	19:12	[40]
9 Μαΐου 1970	04:19	08:16	12:13	[41]
10 Νοεμβρίου 1973	07:47	10:32	13:17	[42]
13 Νοεμβρίου 1986	01:43	04:07	06:31	[43]
6 Νοεμβρίου 1993	03:06	03:57	04:47	[44] Αυτή η σύντομη διάβαση ήταν ορατή μόνο από τον Νότιο Πόλο.[45]
15 Νοεμβρίου 1999	21:15	21:41	22:07	[46] Μερική διάβαση, ορατή στη Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και την Ανταρκτική
7 Μαΐου 2003	05:13	07:52	10:32	[47]
8 Νοεμβρίου2006	18:12	20:41	23:10	[48]
9 Μαΐου 2016	11:12	14:57	18:42	Ολόκληρη η διάβαση ορατή απο τη Ν. Αμερική, την ανατολική Β. Αμερική, τη δυτική Ευρώπη. Μέρος της διάβασης ορατό παντού εκτός της Αυστραλίας και της Άπω Ανατολής.[49]
11 Νοεμβρίου 2019	12:35	15:20	18:04	[15]
Μελλοντικές Διαβάσεις του Ερμή[15]
Ημερομηνία στο μέσον της διάβασης	Ώρα (UTC)			Σημειώσεις
	Αρχή	Μέσον	Τέλος
13 Νοεμβρίου 2032	06:41	08:54	11:07
7 Νοεμβρίου 2039	07:17	08:46	10:15
7 Μαΐου 2049	11:03	14:24	17:44
8-9 Νοεμβρίου 2052	22:53	01:29	04:06
10-11 Μαΐου 2062	18:16	21:36	01:00
11-12 Νοεμβρίου 2065	17:24	20:06	22:48
14 Νοεμβρίου 2078	11:42	13:41	15:39
7 Νοεμβρίου 2085	11:42	13:34	15:26
8-9 Μαΐου 2095	17:20	21:05	00:50
10 Νοεμβρίου 2098	04:35	07:16	09:57
12 Μαΐου 2108	01:40	04:16	06:52
14-15 Νοεμβρίου 2111	22:15	00:53	03:30
15 Νοεμβρίου 2124	16:49	18:28	20:07

• Ο Ερμής περνά μπροστά από τον Ήλιο, πίνακας του 1914
• Διέλευση του Ερμή από τον Άρη
• Διέλευση μικρών πλανητών
• Διέλευση της Αφροδίτης
• Ήφαιστος (υποθετικός πλανήτης)

• NASA: Transits of Mercury, Seven Century Catalog: 1601 CE to 2300 CE
• NASA Astronomy Picture of the Day: NASA: Image from the transit of Mercury in 2003 (27 May 2003)
• Shadow & Substance.com: Transit of Mercury Animated για τις 8 Νοεμβρίου 2006
• Διελεύσεις του Ερμή – Κατάλογος του 14ου αιώνα: 1 601 μ.Χ. – 3 000 μ.Χ.
• Διελεύσεις του Ερμή στη Γη – Κατάλογος Δεκαπέντε χιλιετίας: 5 000 π.Χ. – 10 000 μ.Χ.
• Κάντε κύλιση λίγο προς τα κάτω και μετά κάντε κλικ στο 40540. Θα λάβετε τότε έναν πίνακα από −125.000 έως +125.000.
• Time Lapse της διέλευσης του Ερμή στις 9 Μαΐου 2016
• Σύνδεσμοι σε βίντεο υψηλής ανάλυσης από ένα μεγάλο ηλιακό τηλεσκόπιο και περισσότερα σχετικά με διάφορες διελεύσεις