Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1960

Μεγάλοι αθλητές πρωταγωνίστησαν στο στίβο (Γουίλμα Ρούντολφ, Αμπέμπε Μπικίλα, Αλ Έρτερ, Χερμπ Έλιοτ, Πίτερ Σνελ, Άρμιν Χάρι, Ραλφ Μπόστον, Ιρίνα και Ταμάρα Πρες, Πιότρ Μπολότνικοφ, Λίβιο Μπερούτι, Ότις Ντέιβις, Λι Κάλχουν, Γκλεν Ντέιβις, Βλαντίμιρ Γκολουμπνίτσι, Ντον Μπραγκ, Γιολάντα Μπάλας, Ελβίρα Όζολινα), στην κολύμβηση (Μάρεϊ Ρόουζ, Ντόουν Φρέιζερ, Κριστίν φον Σάλτσα), στη γυμναστική (Μπόρις Σαχλίν, Άλμπερτ Αζαριάν, Βιέρα Τσασλάφσκα και Λαρίσα Λατίνινα) και στην πυγμαχία (Μοχάμεντ Άλι και Νίνο Μπενβενούτι)^[1].

Ο Γερμανός Άρμιν Χάρι πέρασε στην ιστορία του στίβου, καθώς διέκοψε την, από το 1932, κυριαρχία των Αμερικανών στα 100 μ. Η Γουίλμα Ρούντολφ, το 20ό παιδί μίας φτωχής οικογένειας, είχε μείνει μακριά από τη ζωή εξαιτίας της πολιομυελίτιδας. Κάποιος φίλος της, την έπεισε ότι μπορούσε να αναδειχθεί ολυμπιονίκης. Το θαύμα έγινε στη Ρώμη. Θριάμβευσε στα 100 μέτρα με 11,0 δευτερόλεπτα (ισοφάριση ρεκόρ κόσμου) και στα 200 μέτρα, ενώ έδωσε τη νίκη στις Η.Π.Α. στη σκυταλοδρομία στα 4x100 μ. Η "μαύρη γαζέλα", όπως την ονόμασαν, ήταν η πρωταθλήτρια της θέλησης. Έμεινε στην ιστορία, όχι μόνο για τις αθλητικές νίκες, αλλά και γιατί νίκησε την αρρώστια της.^[2]

Τον Αμερικανό Αλ Έρτερ τον αποκάλεσαν "επαγγελματία ολυμπιονίκη". Το 1960 κατέκτησε το δεύτερο χρυσό του μετάλλιο στη δισκοβολία. Θρυλική μορφή ήταν και ο Αιθίοπας μαραθωνοδρόμος Αμπέμπε Μπικίλα, ο οποίος νίκησε τρέχοντας ξυπόλητος. Μεγάλη προσωπικότητα του στίβου ήταν και ο Αμερικανός δεκαθλητής Ρέιφερ Τζόνσον, ο οποίος αναδείχθηκε ολυμπιονίκης καταρρίπτοντας το ολυμπιακό ρεκόρ.

Ο Ιταλός Λίβιο Μπερούτι ήταν από τις μορφές των αγώνων της Ρώμης. Ανάγκασε τους Αμερικανούς να χάσουν πρώτη φορά το χρυσό μετάλλιο στα 200 μ. μετά το 1928. Ισοφάρισε και το παγκόσμιο ρεκόρ με 20.5. Στη Ρώμη άρχισε, με χρυσό μετάλλιο, η σταδιοδρομία του θρυλικού πυγμάχου Κάσιους Κλέι, μετέπειτα Μοχάμεντ Άλι. Η περίφημη Αυστραλέζα Ντόουν Φρέιζερ νίκησε στα 100 μ. ελευθέρως, όπως και το 1956, ενώ δεύτερη ήταν η Αμερικανίδα Κριστίν φον Σάλτσα. Ο Σοβιετικός Βλαντιμίρ Γκολουμπνίτσι επικράτησε στα 20.000 μ. βάδην και άρχισε μία θριαμβευτική ολυμπιακή καριέρα. Ο συμπατριώτης του Πιότρ Μπολότνικοφ κυριάρχησε στα 10.000 μ. Ο εκπληκτικός Αυστραλός Χερμπ Έλιοτ θριάμβευσε στα 1.500 μ. με παγκόσμιο ρεκόρ 3.35.6.

Ο Αμερικανός Ότις Ντέιβις έγινε ο πρώτος άνθρωπος που έτρεξε τα 400 μ. σε χρόνο κάτω από 45 δευτερόλεπτα με χρονόμετρο χειρός (44,9). Δεύτερος τερμάτισε ο Γερμανός Καρλ Κάουφμαν με τον ίδιο χρόνο. Το ηλεκτρονικό χρονόμετρο (τότε ήταν ανεπίσημη αυτή η χρονομέτρηση) έδειξε 45,07 για τον Ντέιβις και 45,08 για τον Κάουφμαν^[3].

Ο Νορβηγός ιστιοπλόος Πέτερ Λούντε Τζούνιορ νίκησε, όπως ο παππούς του το 1924, ενώ το 1952 οι γονείς του είχαν αναδειχθεί δεύτεροι. Ο Ούγγρος ξιφομάχος Αλαντάρ Γκέρεβιτς, σε ηλικία 50 ετών και 178 ημερών, κατέκτησε το έκτο του χρυσό μετάλλιο στο ομαδικό της σπάθης. Η Αμερικανίδα Κ. Γουντ κέρδισε χρυσό μετάλλιο στα 4x100 μ. ελευθέρως, ενώ ήταν 14 ετών και 260 ημερών.

Ένα θλιβερό συμβάν επισκίασε τα αγωνιστικά. Ο Δανός ποδηλάτης Κνουτ Γιένσεν πέθανε κατά τη διάρκεια του αγώνα των 100 χλμ. Αρχικά θεώρησαν ότι ο θάνατος οφειλόταν στη ζέστη. Αργότερα τον απέδωσαν σε υπερβολική χρήση φαρμάκων.

Ο Οδυσσέας Εσκιτζόγλου, ο διάδοχος Κωνσταντίνος και ο Γιώργος Ζαΐμης, με το σκάφος Νηρέας, κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο στη Ρώμη, στην ιστιοπλοϊκή κλάση Ντράγκον.^[4]

• "Rome 1960". Olympic.org. Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή.
• Rome 1960: The Olympics That Changed the World, David Maraniss, New York, NY, U.S.: Simon & Schuster, 2008.
• The program of the 1960 Rome Olympics
• LIFE 12 September 1960