Σιδηρούς Θόλος

Ο Σιδηρούς Θόλος (εβραϊκά: כִּפַּת בַּרְזֶל‎‎, αγγ.: Iron Dome) είναι ένα κινητό σύστημα αεράμυνας παντός καιρού[1] που παρήχθη από τη Rafael Advanced Defense Systems και την Israel Aerospace Industries.[2] Το σύστημα έχει σχεδιαστεί για να αναχαιτίζει και να καταστρέφει πυραύλους μικρού βεληνεκούς και βλήματα που εκτοξεύονται από αποστάσεις 4 έως 70 χιλιομέτρων μακριά και η τροχιά των οποίων θα τους οδηγούσε σε μια ισραηλινή κατοικημένη περιοχή.[3][4] Από το 2011 έως το 2021, οι ΗΠΑ συνεισέφεραν συνολικά 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια στο αμυντικό σύστημα Σιδερένιος Θόλος,[5] μαζί με 1 δισεκατομμύριο δολάρια ΗΠΑ που ενέκρινε το Κογκρέσο το έτος 2022. [6]

Ο εκτοξευτής Iron Dome αναπτύχθηκε δίπλα στη Σντερότ το 2011.
Μικρό βίντεο για τον Σιδερένιο Θόλο από το Israeli News Company
Το ενεργό ραντάρ EL/M-2084 ενεργής ηλεκτρονικής σάρωσης με αναβαθμισμένο παράγωγο ραντάρ του Σιδερένιου Θόλου
Ο Πρέσβης των ΗΠΑ Νταν Σαπίρο επισκέπτεται τη μονάδα BMC του Σιδερένιου Θόλου

Το σύστημα κηρύχθηκε επιχειρησιακό και αναπτύχθηκε αρχικά στις 27 Μαρτίου 2011 κοντά στην Μπερ Σεβά.[7] Στις 7 Απριλίου του 2011, αναχαίτισε με επιτυχία έναν πύραυλο που εκτοξεύτηκε από τη Γάζα για πρώτη φορά.[8] Στις 10 Μαρτίου του 2012, η εφημερίδα The Jerusalem Post ανέφερε ότι το σύστημα κατέρριψε το 90% των πυραύλων που εκτοξεύτηκαν από τη Γάζα και θα είχαν προσγειωθεί σε κατοικημένες περιοχές.[4] Στα τέλη του 2012 το Ισραήλ δήλωσε ότι σκεπτόταν να αυξήσει την εμβέλεια των αναχαιτίσεων του Σιδερένιου Θόλου, από το μέγιστο 70 χιλιομέτρων στα 250 χιλιόμετρα και να το κάνει πιο ευέλικτο ώστε να πραγματοποιεί αναχαίτιση πυραύλων που έρχονται από δύο κατευθύνσεις την ίδια στιγμή.[9]

Τον Νοέμβριο του 2012, επίσημες δηλώσεις ανέφεραν ότι είχε αναχαιτίσει πάνω από 400 πυραύλους.[10][11] Μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου του 2014, το σύστημα είχε αναχαιτίσει περισσότερους από 1.200 πυραύλους.[12]

Εκτός από την επίγεια ανάπτυξή τους, το 2017 αναφέρθηκε ότι οι συστοιχίες του Σιδερένιου Θόλου θα αναπτύσσονταν στο μέλλον στη θάλασσα σε αντιαεροπορικές κορβέτες κλάσης Sa'ar 6, για να προστατεύουν πλατφόρμες φυσικού αερίου στην ανοικτή θάλασσα σε συνδυασμό με το πυραυλικό σύστημα Barak 8 του Ισραήλ.[13]

Παραπομπές