Subotica

	Subotica
	serbe Суботица, hungare Szabadka, germane Maria-Theresiopel
	urbo
	Fotomontaĵo
Flago	Blazono
	Oficiala nomo: Суботица
Ŝtato	Serbio
Duoninsulo	Balkano
Regiono	Vojvodino
Distrikto	Norda Baĉka
Historiaj regionoj	Hungara reĝlando, Reĝlando SHS, SFRJ
Situo	Subotica
- alteco	109 m s. m.
- koordinatoj	46° 06′ 01″ N 19° 39′ 56″ O / 46.10028 °N, 19.66556 °O (mapo)
Areo	290,0 km² (29 000 ha)
Loĝantaro	148 401 (2002)
Denseco	511,73 loĝ./km²
Unua skribmencio	1391
Horzono	MET (UTC+1)
- somera tempo	MET (UTC+2)
Poŝtkodo	24000
Telefona antaŭkodo	(+381) 24
Aŭtokodoj	SU
	Situo enkadre de Serbio Situo enkadre de Serbio
	Vikimedia Komunejo: Subotica
	Retpaĝo: www.subotica.rs

19° 39′ 56″ O / 46.10028 °N, 19.66556 °O (mapo)

Subotica (ankaŭ kroate), serbe Суботица [subotica], hungare Szabadka [sabadka], germane Maria-Theresiopel) estas urbo en Serbio, en aŭtonomio Vojvodino, en distrikto Norda Bačka kaj en municipo de Subotica. Ankoraŭ unu plia urbo kaj 17 vilaĝoj apartenas al la municipo.

Situo

Subotica situas sur ebenaĵo, laŭ ĉefvojo Kecskemét-Novi Sad, laŭ fervojo Budapeŝto-Beogrado.

Historio

Subotica estas la dua plej granda urbo de Vojvodino kaj la 5-a plej granda de Serbio. La etna konsisto estas tre heterogena. Laŭnombre dominas hungaroj (40%), kroatoj (25%), kaj serboj (iom pli ol 25%).

La unua mencio pri la urbo estis en 1391 en formo Zabotka. Dum komenciĝo de la turka erao figuro Jovan Nedad deklaris sin caro, sed tiu puĉo iĝis efemera. Li havas monumenton en la urbo kaj politikistoj post la 1-a mondmilito havis argumenton por akiri la urbon. La turkoj okupis la urbon en 1542 kaj tenis ĝin ĝis 1686. Poste alvenis kroatoj kaj serboj. La komunumo iĝis kampurbo en 1743 kaj libera reĝa urbo en 1779. La fervojo atingis la urbon en 1869 kaj en 1897 ekfunkciis interurba tramo. En 1918 taĉmentoj de SHS (=Serba-Kroata-Slovena Reĝlando) okupis la urbon kaj kun okupitaj regionoj de Pécs kaj aliaj ili proklamis respublikon. Fine Subotica apartenis al SHS, kie tiutempe estis la plej granda urbo, pli granda, ol Beogrado aŭ Zagrebo. Inter 1941-1944 la urbo rehungariĝis.

Lingvoj

Serba lingvo estas la plej dungita lingvo en ĉiutaga vivo. Hungara lingvo ankaŭ uzas preskaŭ unu trionon de la populacio en iliaj ĉiutagaj konversacioj. Ambaŭ lingvoj ankaŭ estas vaste uzataj en komerca kaj oficiala signo ^[1]

Famuloj

en la urbo vivis Tibor Sekelj, esperantisto, vojaĝanto, de 1972 ĝis sia forpaso en 1988. Li tiam estis Direktoro de la urba muzeo. En Subotica estas lia tombo. ^[2]
en la urbo naskiĝis kaj mortis:
- hungara aktoro Béla Garay
- hungara instruisto Árpád Kosztolányi
- hungara ĵurnalisto Izidor Milkó
- hungara skulptisto Ferenc Kalmár
en la urbo naskiĝis: