الفبای زبان لاتین

(تغییرمسیر از الفبای لاتین)

الفبای لاتین (انگلیسی: Latin alphabet)، (لاتین: Abecedarium Latinum) که از آن با نام الفبای رومی نیز یاد می‌کنند پرکاربردترین سامانهٔ نوشتاری در جهان است که الفبای استاندارد زبان انگلیسی و بیشتر ملل اروپایی و سرزمین‌هایی که اروپاییان در آن زندگی می‌کنند می‌باشد. این الفبا پیش از سال ۶۰۰ ق.م. از الفبای اتروسکی برگرفته شده و این گمان می‌رود که تبار آن از راه الفبای اتروسکی، یونانی و فنیقی به الفبای سامی شمالی برسد که در سوریه و فلسطین در نزدیکی ۱۱۰۰ پیش از میلاد به کار می‌رفت. در گذشته الفبای لاتین کلاسیک دربرگیرندهٔ ۲۳ نویسه بود که ۲۱ تای آن از الفبای اتروسکی گرفته شده‌است.حروف J, U, W در این الفبا جایی ندارند و از حروف دیگر برای ادای این حروف استفاده می شود.حروف I, V, X,M که به ترتیب نشان دهنده عددهای یک، پنج ، ده و هزار هستند.ترکیب قرارگیری این حروف در کنار هم نشان دهنده عدد مورد نظر است، مثلا MMXII نشان دهنده عدد ۲۰۱۲ می باشد.<https://youngsociologists.com/>[۱]

الفبای زبان لاتین
نوعالفبا
زبان‌ها

Official script in:

131 sovereign states

Co-official script in:

دورهٔ زمانیc. 700 BC – present
سامانهٔ مادر
سامانهٔ فرزند
Numerous Latin alphabets; also more divergent derivations such as Osage
سامانهٔ خواهر
ایزو ۱۵۹۲۴Latn, 215
جهتچپ به راست
مخفف یونیکدLatin
دامنه یونیکدSee Latin characters in Unicode

جستارهای وابسته

منابع

🔥 Top keywords: