بنو ۱۰۱۹۵۵
سیارک ۱۰۱۹۵۵ بن‌نو (به انگلیسی: 101955 Bennu)، (نام موقت 1999 RQ36)، یکی از سیارک‌های آپولو است که کشف آن توسط پروژهٔ لینیر یا بررسی سیارک‌های نزدیک به زمین لینکلن (LINEAR) در ۱۱ سپتامبر ۱۹۹۹ صورت گرفت. این سیارک هدفِ برنامه‌ریزی شدهٔ مأموریتِ کاوشگر اسیریس-رکس جهت تهیه و آوردن نمونه از سطح آن به زمین قرار گرفت که این نمونه ها در بیست و چهارم ماه سپتامبر سال ۲۰۲۳ به زمین فرستاده شد. مواد نمونه برای بررسی بیشتر و دقیق‌تر هویت آن سیارک استفاده خواهد شد.[۸][۹] این سیارک به صورت بالقوه برای زمین یک سیارک برخوردی به حساب آمده و در جدول نگهبانی (Sentry) امتیاز در مقیاس خطر پالرمو سومین ذکر شده‌است.[۱۰]
 | |||||||||||||||||
| کشف | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| تاریخ کشف | ۱۱ سپتامبر ۱۹۹۹ | ||||||||||||||||
| طبقه‌بندی | |||||||||||||||||
طبقه‌بندی ریزسیاره | ۱۰۱۹۵۵ | ||||||||||||||||
| تلفظ | /bɛˈnuː/ | ||||||||||||||||
نامیده به نام | بن‌نو | ||||||||||||||||
| 1999 RQ36 | |||||||||||||||||
| آپولو | |||||||||||||||||
| ویژگی‌های مداری[۴] | |||||||||||||||||
| مبدأ ۱ ژانویه ۲۰۱۱ (JD ۲۴۵۵۵۶۲٫۵) | |||||||||||||||||
| پارامتر عدم قطعیت ۰ | |||||||||||||||||
| Observation arc | 13.36 yr (4880 days) | ||||||||||||||||
| اوج | ۱٫۳۵۵۹ یکای نجومی (۲۰۲٫۸۴ گیگامتر) | ||||||||||||||||
| حضیض | ۰٫۸۹۶۸۹ یکای نجومی (۱۳۴٫۱۷۳ گیگامتر) | ||||||||||||||||
| ۱٫۱۲۶۴ یکای نجومی (۱۶۸٫۵۱ گیگامتر) | |||||||||||||||||
| خروج از مرکز مداری | ۰٫۲۰۳۷۵ | ||||||||||||||||
| ۱٫۲۰ yr (436.65 d) | |||||||||||||||||
| ۱۰۱٫۷۰۳۹° | |||||||||||||||||
میانگین حرکت | 0° 49m 28.056s / day | ||||||||||||||||
| انحراف | ۶٫۰۳۴۹° | ||||||||||||||||
| ۲٫۰۶۰۹° | |||||||||||||||||
| ۶۶٫۲۲۳۱° | |||||||||||||||||
| کمینه فاصله تقاطع مداری زمین | ۰٫۰۰۳۲۲۲۸ یکای نجومی (۴۸۲٬۱۲۰ کیلومتر) | ||||||||||||||||
| کمینه فاصله تقاطع مداری هرمز | ۳٫۸۷۷۹۵ یکای نجومی (۵۸۰٫۱۳۳ گیگامتر) | ||||||||||||||||
| Tهرمز | ۵٫۵۲۵ | ||||||||||||||||
| عناصر ارزنده مداری[۴][۵] | |||||||||||||||||
خروج از مرکز ارزنده | ۰٫۲۱۱۴۵ | ||||||||||||||||
انحراف ارزنده | ۵٫۰۴۱۵° | ||||||||||||||||
میانگین حرکت ارزنده | ۳۰۱٫۱۳۴۵ درجه / سال | ||||||||||||||||
تناوب مداری ارزنده | ۱٫۱۹۵۴۸ سال (۴۳۶٫۶۴۹ روز) | ||||||||||||||||
| ویژگی‌های فیزیکی | |||||||||||||||||
میانگین شعاع | ۲۴۶ ± 10 m[۱] | ||||||||||||||||
شعاع استوایی | ۲۷۵ ± 10 m[۱] | ||||||||||||||||
| جرم | 6.0×۱۰۱۰ kg[۶] to 7.76×۱۰۱۰ kg | ||||||||||||||||
میانگین چگالی | ۱٫۲۶ ± 0.070 g/cm3 | ||||||||||||||||
| ۴٫۲۸۸ ساعت (۰٫۱۷۸۷ روز) | |||||||||||||||||
دوره چرخش Sidereal | 4.288 hours[۴] | ||||||||||||||||
| 0.046[۵] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| B[۵] | |||||||||||||||||
| ۲۰٫۹ | |||||||||||||||||
سیارک بن‌نو دارای قطر متوسط حدود ۴۹۲ متر (۱۶۱۴ فوت؛ ۰٫۳۰۶ مایل). و به‌طور گسترده با رادار رصدخانه آرسیبو و رصدخانه‌های سیاره‌ای و مرکز شبکه فضای دوردست گلداستون رصد می‌شود.[۱۱]
در ۲۰ اکتبر ۲٫۲۰ OSIRIS-REx با موفقیت بر سطح بن‌نو فرود آمد و نمونه خاک آن را جمع‌آوری کرد.[۱۲]
کشف و رصد
بن‌نو در ۱۱ سپتامبر ۱۹۹ توسط پروژهٔ لینیر یا بررسی سیارک‌های نزدیک به زمین لینکلن (LINEAR) کشف شد. این سیارک به‌عنوان 1999 RQ36 نام‌گذاری موقت و به‌عنوان یک سیارک نزدیک به زمین طبقه‌بندی شد. بن‌نو با استفاده از تصویربرداری توسط رادار رصدخانه آرسیبو و رصدخانه‌های سیاره‌ای و مرکز شبکه فضای دوردست گلداستون به‌طور گسترده مشاهده شد، زیرا بن‌نو در ۲۳ سپتامبر ۱۹۹۹ به زمین نزدیک شد.[۱۳][۱۴]
ویژگی‌های فیزیکی
بن‌نو شکل تقریباً کروی دارد و شبیه یک فرفره است. محور دَوَران بن‌نو ۱۷۸ درجه نسبت به مدار آن کج شده است. جهت چرخش حول محور آن نسبت به مدار آن مخالف‌گرد است. درحالی‌که مشاهدات اولیه راداری زمینی نشان می‌داد که بن‌نو شکلی نسبتاً صاف با یک تخته سنگ برجسته ۱۰-۲۰ متری روی سطح خود دارد، داده‌های با وضوح بالا به دست آمده توسط OSIRIS-REx نشان داد که سطح بسیار ناهموارتر با بیش از ۲۰۰ تخته سنگ بزرگ‌تر از ۱۰ متر است. روی سطح، بزرگ‌ترین آن‌ها ۵۸ متر عرض دارد.[۱۵]
توده‌های سیارک بن‌نو حاوی رگه‌هایی از مواد معدنی کربنات با سپیدایی بالا هستند که اعتقاد بر این است که قبل از تشکیل سیارک، در اثر جریان‌های آب گرم در جسم مادر (جسمی آسمانی بزرگ‌تر که یک یا چند جسم کوچکتر، مانند سیارک، از بقایای آن تشکیل شده‌اند.) بسیار بزرگ‌تر آن شکل گرفته‌اند. رگه‌های کربناتی بن‌نو بسیار بزرگ‌تر از رگه‌های کربناتی دیده شده در شهاب‌سنگ‌ها هستند. عرض این رگه‌ها بین ۳ تا ۱۵ سانتی‌متر و طول آن‌ها گاهی بیش از یک متر است.[۱۶]
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «101955 Bennu». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۱ مه ۲۰۱۶.