Antiga e Barbuda

Antigua (nome oficial do país en inglés) provén do termo castelán para "antiga" e Barbuda é tamén un termo que provén do castelán.^[1] A illa de Antiga chamábase orixinalmente Wadadli polos arauacos e hoxe coñécese localmente con ese nome; os caribes posiblemente chamaron á illa de Barbuda como Wa'omoni. Cristovo Colón, mentres navegaba por alí en 1493, chamouna Santa María la Antigua, na honra dunha icona da catedral española de Sevilla. Pénsase que o termo "barbuda" de Barbuda se refire aos habitantes masculinos da illa, ou ás figueiras barbudas alí presentes.

Os primeiros habitantes das illas de Antiga e Barbuda cara ao 2400 a. C. foron amerindios pre-cerámicos. Máis tarde, as tribos amerindias arauacas e caribes poboaron as illas. A illa de Antiga foi chamada orixinalmente polos nativos Wadadli. Cristovo Colón desembarcou na súa segunda viaxe en 1493 e deulle á illa o nome de Antiga. Barbuda recibiu máis tarde o seu estraño nome polas "barbas" de líquenes que adornaban as súas palmeiras.

Aos primeiros colonos españois e franceses sucederon os ingleses, quen formaron unha colonia en 1667 ao transportar católicos irlandeses a Antiga. A escravitude, establecida para dirixir as plantacións de azucre en Antiga, foi abolida oficialmente en 1838 en todas as colonias británicas, pero en Antiga e Barbuda persistiu ata a chegada dos sindicatos en 1939. Vere Bird foi o fundador do Partido Laborista de Antiga (PLA), primeiro partido político creado no país, e tamén o primeiro líder sindical da nacente nación. Logo de décadas de loita, conseguiu gañar as eleccións de 1960 e converterse en Primeiro Ministro.

En 1960 promulgouse unha constitución segundo a cal Antiga e Barbuda comezaba a autogobernarse a través dun Parlamento electo democraticamente, pero o poder oculto de Inglaterra quedaba evidenciado no feito de que Londres exercía os ministerios de Relacións Exteriores e Defensa antiganos.

As illas convertéronse nun estado asociado á coroa británica en 1967, cando Vere foi reelixido, e comezou un longo período en que a familia deste político entrou e saíu do goberno. A primeira derrota electoral de Vere foi en 1971 ante George Walter, pero regresou ao poder tras volver gañar en 1976.

O país obtivo o status de membro independente da Mancomunidade de Nacións o 1º de novembro de 1981, cando Vere Bird converteuse no Primeiro Ministro por enésima vez. País finalmente soberano, unitario e democrático, Antiga e Barbuda foi admitido no CARICOM e a ONU. A pesar da oposición, que non recoñecía o carácter de loitador social de Bird e acusábao por diversos supostos episodios de corrupción, o dirixente conseguiu manterse no poder ata ser reelixido en 1984.

Un ano antes, Antiga e Barbuda adoptou unha alianza con Estados Unidos, mediante a cal permítelle usar o seu territorio con fins militares a cambio do pago dun canon anual de arrendamento. Durante a invasión da illa de Granada de 1983, tropas antiganas acompañaron ás estadounidenses.

Na actualidade, o primeiro ministro é Gaston Browne.

Aínda que as fermosas praias do país convertérono nun dos máis prósperos da rexión, a súa industria azucreira (que debese ser a primordial) foi intermitente durante toda a súa historia, e nos últimos tempos acusouse a Antiga e Barbuda de ser un dos maiores paraísos mundiais para narcotraficantes e branqueadores de diñeiro.

Antiga e Barbuda forma parte da Commonwealth de Nacións, polo que a xefa do estado é o rei Carlos III, que está representado nas illas por un Gobernador Xeral.

O poder executivo está nas mans do primeiro ministro, que é tamén o xefe de goberno. O primeiro ministro é normalmente o líder do partido vencedor das eleccións para a Cámara de Representantes (17 membros elixidos), celebradas cada cinco anos. A outra cámara do parlamento, o Senado, ten 17 membros que son nomeados polo gobernador xeral. O seu actual primeiro ministro é Gaston Browne (dende o 13 de xuño de 2014).

A illa de Antiga divídese en seis parishes ou parroquias:-

1 Saint George (4,473) 2 Saint John (14,121) 3 Saint Mary (5,303)

4 Saint Paul (6,117) 5 Saint Peter (3,622) 6 Saint Philip (2,964)

Tanto a illa de Barbuda como a illa deshabitada de Redonda gozan cada unha de status de dependencia.

O país consta de varias illas, da cal Antiga ten unha extensión de 280 km², é a maior e máis poboada; Barbuda que posúe 160,5 km², ao norte de Antiga e Redonda ao suroeste do país con 1,5 km². As illas teñen un clima tropical cálido, con suaves temperaturas constantes durante o ano. Tanto Antiga como Barbuda pertencen ao grupo das Illas de Sotavento.

As illas son na súa maioría de terras baixas, co punto máis alto no monte Obama, a 470 metros, situado en Antiga. A principal vila do pequeno país é a capital Saint John's en Antiga; a maior localidade de Barbuda é Codrington.

Antiga é calcaria e arenosa, con fermosas praias que atraen ao turismo internacional. Barbuda, chamada Dulcina polos antigos conquistadores españois, áchase situada a 40 km ao norte da anterior. Constitúe nunha gran reserva de caza habitada por cervos, xabarís e gran variedade de aves como pombas e patos. A illa Redonda é rochosa e deshabitada pero ten xacementos de fosfato.

Os ríos son moi escasos en Antiga e directamente non existen en Barbuda e Redonda.

O clima é tropical, con escasa amplitude térmica. Entre os meses de febreiro e maio é fresco e seco.A illa Redonda, anexada na década de 1860 cando se descubriu fosfato, ficou deshabitada despois de 1930.

A economía depende maiormente do turismo. É importante tamén a produción agrícola de cana de azucre, algodón e froitas; así como o refinado de petróleo e manufacturas téxtiles, de ebanistería e de produción de ron. Produce algo de cervexa, roupa, cemento, artesanías locais e mobiliario.

Entre os seus produtos agropecuarios, ademais dos nomeados, cóntanse as papaias, goiabas, laranxas, ananases, limóns e cenorias. O seu gando consiste en bóvidos e lanares.

A moeda oficial é o dólar caribe leste, cunha paridade de 2,69:1 co dólar EUA (2005). O produto bruto interno era de 11.000 dólares per cápita en 2003 e a taxa de inflación anual é moi baixa (0,4% en 2000). O país ten unha débeda externa de 231 millóns de dólares (2002) e unha moderada taxa de desemprego do 11% (2001).

Antiga e Barbuda exporta derivados do petróleo, maquinaria, equipos de transporte e alimentos á Organización de Estados do Caribe Oriental (16%), Barbados (15%), Güiana (4%), Trinidad e Tobago (2%) e os Estados Unidos (0,3%) (2000).

Importa principalmente dos Estados Unidos (27%), Reino Unido (16%), Canadá (4%), a OECO (3%) e outros países (50%) produtos agrícolas e derivados do petróleo.

Grupos étnicos

Antiga ten unha poboación de 96 286 habitantes, formado na súa maioría por persoas de ascendencia africana occidental, británica e madeirense. A distribución étnica componse dun 91% de negros, un 4,4% de raza mixta, un 1,7% de brancos e un 2,9% doutros grupos étnicos (principalmente do sur de Asia). A maioría dos brancos son de orixe británica. Os árabes cristiáns levantinos, e un pequeno número de asiáticos orientais e xudeus sefardís constitúen o resto da poboación.

Unha porcentaxe cada vez maior da poboación vive no estranxeiro, sobre todo no Reino Unido (antiganos británicos), nos Estados Unidos e o Canadá. Unha minoría de residentes en Antiga son inmigrantes doutros países, especialmente de Dominica, Güiana e Xamaica, e, cada vez máis, de República Dominicana, San Vicente e as Granadinas e Nixeria. Estímase que uns 4.500 cidadáns estadounidenses tamén viven en Antiga e Barbuda, o que converte o seu número nunha das poboacións estadounidenses máis grandes do Caribe Oriental de fala inglesa.^[8]

Linguas

O inglés é a lingua oficial. O acento de Barbuda é lixeiramente diferente do de Antiga. Nos anos anteriores á independencia de Antiga e Barbuda, o inglés estándar era moi falado por diante do crioulo de Antiga. Xeralmente, as clases altas e medias evitan o crioulo. O sistema educativo desaconsella o uso do crioulo e a instrución faise en inglés estándar (británico).

Moitas das palabras usadas no crioulo derivan do inglés británico e de linguasafricanas. Isto pódese ver facilmente en frases como: "Ent it?" que quere dicir “non é?”. Os proverbios comúns das illas a miúdo pódense rastrexar ata África.

O castelán é falado por uns 10 000 habitantes.^[9]

Relixión

A maioría (77%)^[1] dos antiganos son cristiáns, sendo os anglicanos (17,6%) a denominación individual máis grande. Outras denominacións cristiás presentes son a Igrexa adventista do sétimo día (12,4%), o pentecostalismo (12,2%), a Igrexa Moravia (8,3%), a Igrexa católica (8,2%), a Igrexa metodista (5,6%), a Igrexa da Santidade Wesleyana (4,5%), Igrexa de Deus (4,1%), os baptistas (3,6%),^[1] os mormóns (<1,0%), así como as Testemuñas de Xehová.

Bibliografía

• Dyde, Brian, A History of Antigua: The Unsuspected Isle, Londres: Macmillan Caribbean, 2000.
• McDaniel, Lorna (1999). "Antigua and Barbuda". Garland Encyclopedia of World Music. Volume 2. Routledge. pp. 798–800. ISBN 0-8153-1865-0. 
• Nicholson, Desmond V., Antigua, Barbuda, and Redonda: A Historical Sketch, St. Johns, Antigua: Antigua and Barbuda Museum, 1991.

Ligazóns externas

• Páxina oficial do goberno de Antiga e Barbuda Arquivado 12 de setembro de 2022 en Wayback Machine.
• Wikimedia Atlas de Antigua and Barbuda.
• Antigua and Barbuda, Libraría do congreso dos Estados Unidos
• Antigua and Barbuda. The World Factbook. Central Intelligence Agency.
• Antigua and Barbuda from UCB Libraries GovPubs
• Antiga e Barbuda en Curlie (en inglés)
• Antigua and Barbuda from the BBC News
• World Bank's country data profile for Antigua and Barbuda
• ArchaeologyAntigua.org – 2010March13 source of archaeological information for Antigua and Barbuda
• Embassy of Antigua and Barbuda in Madrid - His Excellency Dr. Dario Item is the Head of Mission.
• Honorary Consulate General of Antigua and Barbuda in the Principality of Monaco
• Antigua & Barbuda Official Business Hub