Gran Premio de Bélxica de 1998

Carreira

A carreira disputouse por completo baixo un clima extremadamente chuvioso e na primeira volta David Coulthard perdeu o control do seu McLaren, causando unha colisión múltiple que implicou a trece pilotos, o que levou a que a carreira detivérase. Logo dun atraso de máis dunha hora para despexar a pista, reiniciouse de novo, aínda que sen catro dos pilotos implicados no incidente. No reinicio, o líder do campionato e pole sitter Mika Häkkinen trompeou co seu McLaren na primeira curva e foi golpeado polo Sauber de Johnny Herbert, forzando aos dous a retirarse da carreira. Hill tomou o liderado, pero foi superado na volta oito por Michael Schumacher. Schumacher acadou máis de 30 segundos de vantaxe sobre Hill na volta 24 cando chegou a altura de Coulthard. Despois de ser instruído sobre a radio do equipo para deixalo pasar, Coulthard desacelerou, pero mantívose na trazada principal da pista, debido ao spray detrás de Coulthard Schumacher non tiña visión, golpeou á parte traseira do McLaren e causou un dano fatal no seu Ferrari. Coulthard inicialmente retirouse debido aos danos no seu propio automóbil, pero finalmente volveu á carreira e terminou sétimo.

Hill entón herdou o liderado de novo, co seu compañeiro de equipo de Jordan Ralf Schumacher detrás del. Nas últimas etapas da carreira, o mozo Schumacher estaba collendo a Hill. Inicialmente o equipo informou a Hill sobre o ritmo do seu compañeiro e insinuou que o deixase pasar. Hill, no entanto, declarou claramente que non abandonaría, dicindo ao propietario do equipo Eddie Jordan, que ou competia polo primeiro posto e arriscábanse a perdelo todo, por unha posible colisión ou mantiñan posicións e lograban un dobrete para o equipo. As ordes de equipo foron finalmente, esixir que ambos pilotos mantivesen as súas posicións ata o final. Hill acadou a primeira vitoria na F1 para o equipo Jordan (o segundo para os motores de Mugen Motorsports) despois de 126 carreiras, logrand a súa 22ª vitoria. Resultaría ser a súa última vitoria na F1.

Post-carreira

Unha semana despois da carreira, Schumacher e Coulthard tiveron unha reunión privada de media hora e apareceron dándose a man compromenténdose a unirse para ter pautas máis claras nos adiantamentos. Schumacher máis tarde dixo: "Está claro que [Coulthard] non fixo nada de malo en Spa."^[1]

En 2003, David Coulthard admitiu por primeira vez que o accidente en Spa era culpa súa: "A realidade é que freei para deixar que me pasase, pero freei forte e levantouse un gran spray na trazada da carreira. Nunca debería facelo. Nunca máis o farei."^[2]

Cualificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Tempo	diferenza
1	8	Mika Häkkinen	McLaren-Mercedes	1:48.682	—
2	7	David Coulthard	McLaren-Mercedes	1:48.845	+0.163
3	9	Damon Hill	Jordan-Mugen-Honda	1:49.728	+1.046
4	3	Michael Schumacher	Ferrari	1:50.027	+1.345
5	4	Eddie Irvine	Ferrari	1:50.189	+1.507
6	1	Jacques Villeneuve	Williams-Mecachrome	1:50.204	+1.522
7	5	Giancarlo Fisichella	Benetton-Playlife	1:50.462	+1.780
8	10	Ralf Schumacher	Jordan-Mugen-Honda	1:50.501	+1.819
9	2	Heinz-Harald Frentzen	Williams-Mecachrome	1:50.686	+2.004
10	14	Jean Alesi	Sauber-Petronas	1:51.189	+2.507
11	6	Alexander Wurz	Benetton-Playlife	1:51.648	+2.966
12	15	Johnny Herbert	Sauber-Petronas	1:51.851	+3.169
13	12	Jarno Trulli	Prost-Peugeot	1:52.572	+3.890
14	18	Rubens Barrichello	Stewart-Ford	1:52.670	+3.988
15	11	Olivier Panis	Prost-Peugeot	1:52.784	+4.102
16	16	Pedro Diniz	Arrows	1:53.037	+4.355
17	19	Jos Verstappen	Stewart-Ford	1:53.149	+4.467
18	17	Mika Salo	Arrows	1:53.207	+4.525
19	21	Toranosuke Takagi	Tyrrell-Ford	1:53.237	+4.555
20	20	Ricardo Rosset	Tyrrell-Ford	1:54.850	+6.168
21	22	Shinji Nakano	Minardi-Ford	1:55.084	+6.402
22	23	Esteban Tuero	Minardi-Ford	1:55.520	+6.838

Carreira

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	9	Damon Hill	Jordan-Mugen-Honda	44	1:43:47.407	3	10
2	10	Ralf Schumacher	Jordan-Mugen-Honda	44	+0.932	8	6
3	14	Jean Alesi	Sauber-Petronas	44	+7.240	10	4
4	2	Heinz-Harald Frentzen	Williams-Mecachrome	44	+32.243	9	3
5	16	Pedro Diniz	Arrows	44	+51.682	16	2
6	12	Jarno Trulli	Prost-Peugeot	42	+2 voltas[3]	13	1
7	7	David Coulthard	McLaren-Mercedes	39	+5 voltas	2
8	22	Shinji Nakano	Minardi-Ford	39	+5 voltas	21
Ret	5	Giancarlo Fisichella	Benetton-Playlife	26	Colisión	7
Ret	3	Michael Schumacher	Ferrari	25	Colisión	4
Ret	4	Eddie Irvine	Ferrari	25	Trompo	5
Ret	23	Esteban Tuero	Minardi-Ford	17	Caixa de cambios	22
Ret	1	Jacques Villeneuve	Williams-Mecachrome	16	Trompo	6
Ret	21	Toranosuke Takagi	Tyrrell-Ford	10	Trompo	19
Ret	19	Jos Verstappen	Stewart-Ford	8	Motor	17
Ret	8	Mika Häkkinen	McLaren-Mercedes	0	Colisión	1
Ret	6	Alexander Wurz	Benetton-Playlife	0	Colisión	11
Ret	15	Johnny Herbert	Sauber-Petronas	0	Colisión	12
NTS	18	Rubens Barrichello	Stewart-Ford	0	Colisión[4]	15
NTS	11	Olivier Panis	Prost-Peugeot	0	Colisión[3],[4]	14
NTS	17	Mika Salo	Arrows	0	Colisión[4]	18	;
NTS	20	Ricardo Rosset	Tyrrell-Ford	0	Colisión[4]	20
Fonte:[5]

• Texto en grosa indica quen aínda ten probabilidades teóricas de converterse en campión do mundo.

Clasificación do campionato de construtores

Pos	Construtor	Puntos
1	Reino Unido McLaren-Mercedes	125
2	Ferrari	102
3	Williams-Mecachrome	33
4	Benetton-Playlife	32
5	Jordan-Mugen-Honda	26

• Nota: só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Ligazóns externas

• |title=The controversial 1998 Belgian Grand Prix |publisher=EssentiallySports