Gran Premio de España de 2000

Antecedentes

O Gran Premio disputárono once equipos con dous pilotos cada un.^[2] Os equipos (tamén coñecidos como construtores) eran McLaren, Ferrari, Jordan, Jaguar, Williams, Benetton Prost, Sauber, Arrows, Minardi e BAR.^[2] O fornecedor Bridgestone levou dous tipos diferentes de pneumáticos á carreira; dous compostos secos (brandos e medios).^[3]

Antes da carreira, o piloto de Ferrari Michael Schumacher lideraba o campionato de pilotos con 34 puntos, por diante de David Coulthard (14 puntos) e Mika Häkkinen (doce). Rubens Barrichello e Ralf Schumacher estaban empatados na cuarta posición con nove puntos cada un.^[4] No Campionato de Construtores Ferrari lideraba con 43 puntos, dezasete puntos por diante do seu rival McLaren, segundo. Williams era terceiro con doce puntos, mentres que Benetton e Jordan con oito puntos cada un contendían polo cuarto lugar.^[4] Ferrari dominaba o campionato, gañando tres das catro carreiras anteriores.

Despois do Gran Premio do Reino Unido, o 23 de abril, todos os equipos realizaron probas no Circuíto de Barcelona-Cataluña os días 25 e 28 de abril para prepararse para o próximo Gran Premio de España. Jos Verstappen foi o máis rápido o primeiro día de probas a pesar de trompear na grava a principios da sesión, por diante do piloto de probas de McLaren Olivier Panis.^[5] Michael Schumacher foi máis rápido o segundo día.^[6] Michael Schumacher mantívose como o máis rápido no terceiro día de probas. A sesión interrompeuse porque varios pilotos detívéronse no circuíto con problemas nos seus coches.^[7] O último día (que se realizouse baixo a chuvia pola mañá e durante o final da sesión) Michael Schumacher foi de novo o piloto máis rápido no último día.^[8]

Na semana previa á carreira, Coulthard alugara a Learjet do seu amigo David Murray un avión, que tivo problemas de motor en ruta ao Aeroporto Internacional da Costa Azul en Niza e estrelouse cando intentaba aterrar de emerxencia no Aeroporto Internacional de Saint-Exupéry (Aeroporto de Lyon-Satolas), Francia. Coulthard, a súa entón noiva, a modelo estadounidense Heidi Wichlinski e o adestrador/gardacostas persoal Andy Matthews sobreviviron. O piloto persoal de Murray, David Saunders e o copiloto Dan Worley morreron.^[9] Coulthard sufriu mazaduras na caixa torácica e graves rozaduras nos cóbados no accidente. O delegado médico e de seguridade da FIA, Sid Watkins, declarou que Coulthard era apto para competir na carreira.^[10]

Práctica e cualificación

Realizáronse catro sesións de prácticas antes da carreira do domingo, dúas o venres e outras dúas o sábado. As sesións de mañá e tarde do venres duraron unha hora. A terceira e cuarta sesións, o sábado pola mañá, duraron 45 minutos cada unha.^[11] A pista estaba seca e o ceo nubrado durante as sesións de práctica do venres e realizáronse nunha pista sucia debido a choiva dos días previos ao evento.^[12][13]

Na sesión de cualificación da tarde do sábado cada piloto estaba limitado a doce voltas. Durante esta sesión, a regra do 107% estaba en vigor, o que requiría que cada piloto permanecese dentro do 107% do tempo de volta rápido para cualificar para a carreira.^[11] A proba realizouse cun clima solleiro e ambiente cálido^[14][15] Michael Schumacher alcanzou a primeira pole position da tempada e a 24 da súa carreira, cun tempo de 1:20.974 na súa segunda volta. Häkkinen uniuse na primeira fila da grella cunha volta 0,076 segundos máis lenta nos últimos segundos de clasificación.^[16] Barrichello cualificou terceiro, Coulthard conseguiu a cuarta posición, malia perder tempo no inicio da cualificación debido a un problema de presión do combustible. Ralf Schumacher foi quinto, Villeneuve conseguiu o sexto posto. Os dous pilotos de Jordan aliñaronse na cuarta liña da cuadrícula (con Trulli por diante de Frentzen) de la Rosa e Irvine completaron os dez mellores pilotos. Máis tarde, na tarde do sábado, unha mostra de combustible do auto de de la Rosa analizouse e declarouse ilegal pola FIA, Arrows anunciou que recorrería a decisión, permitindo que de la Rosa conservase a súa posición inicial.

Carreira

Os pilotos saíron á pista ás 09:30 Hora Central de Europa de verán (UTC + 2) para un quecemento de 30 minutos cun clima frío e seco. Michael Schumacher mantivo o seu bo desempeño, marcando un tempo de 1:22.855 malia entrar na grava despois dunha freada demasiado profundo e tamén pilotou o Ferrari de reposto. Häkkinen foi o segundo piloto máis rápido, Barrichello o terceiro e Coulthard redondeou os catro primeiros.^[17] Despois de rematar a sesión, Arrows retirou a súa apelación despois de aceptar os achados da FIA e de la Rosa comezou último.^[18]

As condicións da grella eran de seco antes da carreira; a temperatura do aire variou entre 21º a 30 °C. e a temperatura da pista estaba entre 22º e 23 °C.. A carreira comezou ás 14:00 hora local. Un total de aproximadamente 79.000 persoas asistiron á carreira.^[19] Ralf Schumacher comezou a carreira no muleto de Williams porque o seu coche de carreiras desenvolveu un problema nun sensor do seu motor o día anterior.^[20] Cando comezou a carreira, Häkkinen fixo un mellor arranque que Michael Schumacher pero este último moveuse polo circuíto para bloquear a Häkkinen. Ralf Schumacher tamén tivo un bo comezo e pasou a Coulthard e Barrichello.^[21] Na saída da primeira curva, Ralf Schumacher entrou en contacto coa parte traseira do coche de Häkkinen, aínda que os dous pilotos puideron continuar.^[19] Button tamén fixo un bo comezo, pasando do undécimo ao noveno posto ao final da primeira volta, mentres que Irvine caeu tres postos na mesma distancia.^[21] Diniz trompeou na grava na primeira volta e retirouse.^[20][21] Ao final da primeira volta, os dez primeiros eran Michael Schumacher, Häkkinen, Ralf Schumacher, Coulthard, Barri Chello, Villeneuve, Frentzen, Trulli, Button e Salo.^[22]

Michael Schumacher comezou a afastarse de Häkkinen.^[21] De la Rosa golpeou na retagardia de Alesi na curva Wurth na volta dous e fixo que Alesi retirásese, de la Rosa saíu coa á dianteira rota e retirouse logo de saírse na curva de Campsa.^[20][21] Máis atrás, Irvine pasou a Verstappen para a duodécima posición.^[21] As posicións na parte dianteira foron as mesmas nas seguintes dezaseis voltas coa diferenza entre Michael Schumacher e Häkkinen fluctuando de 1,6 segundos a 3,4 segundos mentres que Coulthard e Barrichello loitaban contra Ralf Schumacher pola terceira posición.^[21][22] Button converteuse no primeiro piloto en facer un pit stop na volta 18 e volveu diante de Mazzacane.^[20][21] Villeneuve fixo a súa parada en boxes na 21ª volta, que promoveu a Frentzen ás posicións de puntos.^[21] Tras regresar ao circuíto, o seu coche incendiouse e detívose a un lado da pista á saída da curva Seat.^[19][20] A parada de boxes de Trulli, que o deixou 17º, resultou problemática: calou o seu motor o que requiríu que os seus mecánicos o reiniciasen. Ralf Schumacher fixo unha parada en boxes unha volta máis tarde e volveu saír quinto.^[21] Na volta 24, Michael Schumacher fixo o seu pit stop. Cando se acelerou desde boxes, a súa roda traseira golpeou o recargador de Ferrari Nigel Stepney que foi arrastrado antes de caer.^[19][21] Stepney foi levado ao centro médico do circuíto para observación e foi substituído polo recargador de reserva Andrea Vacari. Coulthard fixo unha parada na mesma volta e tivo problemas para saír de boxes porque seleccionou a segunda velocidade e reincorporouse detrás de Ralf Schumacher.^[19]

Häkkinen fixo o seu pit stop na volta 26 e xurdiu detrás de Michael Schumacher, mentres que Verstappen retirouse da carreira cun problema mecánico.^[21] Todos os líderes pararan antes do comezo da volta 28, os dez primeiros eran Michael Schumacher, Häkkinen, Ralf Schumacher, Barrichello, Coulthard, Button, Frentzen, Salo, Zonta e Wurz.^[22] Häkkinen estableceu a volta rápida da carreira na mesma volta, con 1:24.470 cando comezou a pechar o oco a Michael Schumacher, xa que Ralf Schumacher volveu ser presionado por Coulthard no cuarto.^[21][22] Once voltas máis tarde, Coulthard entrou no pit lane, desencadeando a segunda rolda de paradas en boxes. Ralf Schumacher e Barrichello fixeron un pit stop na seguinte volta e volvéron a saír detrás de Coulthard.^[21] Michael Schumacher e Häkkinen fixeron as súas paradas na 41ª volta, con Häkkinen saíndo primeiro porque a parada en boxes de Michael Schumacher foi problemática. Os mecánicos de Michael Schumacher comezaron a recargar logo de poñer os pneumáticos facendo que quedase parado durante dez segundos máis do habitual.^[19][20] Salo e Zonta entraron no pit lane na volta 45, permitindo a Button quedar sexto.^[21]

Coulthard capturou a Michael Schumacher (que tiña picada lenta no seu pneumático traseiro esquerdo) na volta 46. Coulthard intentou pasar a Michael Schumacher na seguinte volta por fóra na primeira curva, pero Schumacher meteuse na trazada de Coulthard nunha manobra de bloqueo. Coulthard replicou o seu movemento na volta 48 e pasou a Michael Schumacher polo exterior freando na primeira curva.^[19] Ralf Schumacher atrapou a Michael Schumacher na volta 50.^[22] Ralf Schumacher intentou superar a Michael Schumacher na mesma volta, pero este bloqueouno. Ralf Schumacher viuse obrigado a abrirse e perdeu potencia, permitindo que Barrichello pasara aos dous pilotos.^[19] Ralf Schumacher intentou recuperar a posición e coloccouse ao lado de Barrichello, Michael Schumacher tomou a trazada interna para xurdir diante.^[21] Michael Schumacher entrou no pit lane na mesma volta para poñer pneumáticos novos e volveu ápista diante de Button.^[22] De inmediato estableceu novas voltas rápidas persoais nun esforzo para atrapar a Ralf Schumacher.^[20] Con todo, a orde quedou estable na parte dianteira da pista, xa que Häkkinen tiña unha vantaxe cómoda sobre Coulthard, mentres que Ralf Schumacher caera detrás de Barrichello.^[21] Button detivose nun lado da pista na volta 62, con fume saíndo do seu motor e retirouse.^[19][20][21] Häkkinen mantivo o seu liderado e cruzou a liña de chegada na volta 65 para asegurar a súa primeira vitoria da tempada cun tempo de 1:33.550.390 a unha velocidade media de 196´404 km/h. Coulthard rematou 16 segundos por detrás, por diante de Barrichello que chegou terceiro, Ralf Schumacher foi cuarto, Michael Schumacher quinto e Frentzen redondeó as posicións dos puntos no sexto posto. Salo, Zonta, Fisichella, Wurz e Irvine foron os seguintes cinco finalistas, mentres que Trulli, Herbert, Gené, Mazzacane, Heidfeld e Button (malia a súa retirada) completaron o resto de clasificados.^[23]

Post-carreira

Non podo atopar as palabras para explicar que feliz e aliviado que estou logo de lograr a miña primeira vitoria esta tempada. Estivemos preto antes, pero hoxe foi o día e o equipo fixo un traballo fantástico. O meu comezo desde o segundo posto non foi o ideal, malia ter moita tracción, non conseguín que o embrague mordese adecuadamente. Afortunadamente Schumacher tampouco fixo un bo comezo, así que atopámonos en paralelo na primeira curva. Ao final, tiven que ceder porque estaba polo exterior. Schumacher conseguiu distanciarse durante as primeiras voltas pero cando os seus pneumáticos comezaron a degradarse puiden atrapalo e comezar a presionalo. O equipo fixo un gran traballo no segundo pitstop polo que puiden liderar.

Os tres primeiros pilotos apareceron no podio para recoller os seus trofeos e nunha posterior conferencia de prensa. Häkkinen dixo estar "satisfeito" por gañar a carreira e admitiu que esperou ata a parada en boxes para ter posibilidades de superar a Michael Schumacher. Dixo que o seu equipo aínda tiña moito traballo por facer no seu coche e esperaba con ansias a seguinte carreira.^[24] Coulthard creu que tomou a decisión correcta de competir no Grand Prix a pesar das súas lesións e que o resultado foi "o mellor que podería ter ocorrido para o equipo e para min."^[24] Tamén dixo que estaba ansioso por descansar nos días seguintes para curar as súas lesións.^[24] Barrichello admitiu que a carreira non fora boa para el ata o seu adiantamento a Michael Schumacher e Ralf Schumacher e dixo que a ausencia de Stepney fixo que a súa segunda parada en boxes fora máis lenta que o habitual.^[24]

A atención centrouse na batalla entre Ralf Schumacher e Michael Schumacher durante a carreira. Michael Schumacher culpou ao seu irmán por instigar o movemento e non comprendía por que estaba enfadado polo incidente. Ralf Schumacher non comentou e afirmou que vería un vídeo do incidente antes de dicir nada. O seu pai, Rolf, falou co dúo nun esforzo por reconcilialos.^[25] Unha semana despois da carreira, Ralf Schumacher dixo que as tensións entre el e o seu irmán aliviáronse e que non había problemas entre eles, dicindo: "É moi divertido cando estamos aí fóra na pista loitando un contra o outro."^[26] Houbo un malestar similar entre de la Rosa e Alesi logo da súa colisión na segunda volta. De la Rosa acusou a Alesi de bloquealo e de causar o choque ao non mirar polos seus espellos, mentres que Alesi dixo que de la Rosa intentou superalo nunha curva onde o adiantamento era difícil.^[27]

Como resultado da carreira, Häkkinen subiu ao segundo lugar no Campionato de Pilotos, reducindo o liderado de Michael Schumacher a catorce puntos. Coulthard caeu ao terceiro posto, dous puntos por detrás de Häkkinen. Barrichello subiu ao cuarto lugar con 13 puntos e Ralf Schumacher caeu ao quinto lugar.^[4] No Campionato de Construtores, Ferrari mantivo o liderado pero o final dun dos dous de McLaren trasladouno a sete puntos do equipo italiano. Williams mantivo a terceira posición con nove puntos. O terceiro posto de Frentzen permitiulle a Jordan distanciarse un punto de Benetton na batalla polo cuarto posto, a falta de doce carreiras na tempada.^[4]

Cualificación

Pos.	Nº	Piloto	Construtor	Volta	Diferenza
1	3	Michael Schumacher	Ferrari	1:20.974	-
2	1	Mika Häkkinen	McLaren-Mercedes	1:21.052	+0.078
3	4	Rubens Barrichello	Ferrari	1:21.416	+0.442
4	2	David Coulthard	McLaren-Mercedes	1:21.422	+0.448
5	9	Ralf Schumacher	Williams-BMW	1:21.605	+0.631
6	22	Jacques Villeneuve	BAR-Honda	1:21.963	+0.989
7	6	Jarno Trulli	Jordan-Mugen-Honda	1:22.006	+1.032
8	5	Heinz-Harald Frentzen	Jordan-Mugen-Honda	1:22.135	+1.161
9	18	Pedro de la Rosa	Arrows-Supertec	1:22.185	+1.211
10	7	Eddie Irvine	Jaguar-Cosworth	1:22.370	+1.396
11	10	Jenson Button	Williams-BMW	1:22.385	+1.411
12	19	Jos Verstappen	Arrows-Supertec	1:22.421	+1.447
13	17	Mika Salo	Sauber-Petronas	1:22.443	+1.469
14	11	Giancarlo Fisichella	Benetton-Playlife	1:22.569	+1.595
15	8	Johnny Herbert	Jaguar-Cosworth	1:22.781	+1.807
16	16	Pedro Diniz	Sauber-Petronas	1:22.841	+1.867
17	23	Ricardo Zonta	BAR-Honda	1:22.882	+1.908
18	14	Jean Alesi	Prost-Peugeot	1:22.894	+1.920
19	12	Alexander Wurz	Benetton-Playlife	1:23.010	+2.036
20	15	Nick Heidfeld	Prost-Peugeot	1:23.033	+2.059
21	20	Marc Gené	Minardi-Fondmetal	1:23.486	+2.512
22	21	Gastón Mazzacane	Minardi-Fondmetal	1:24.257	+3.283
107% tempo: 1:26.642
Fonte:[28]

Carreira

Pos.	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	1	Mika Häkkinen	McLaren-Mercedes	65	1:33:55.390	2	10
2	2	David Coulthard	McLaren-Mercedes	65	+16.066	4	6
3	4	Rubens Barrichello	Ferrari	65	+29.112	3	4
4	9	Ralf Schumacher	Williams-BMW	65	+37.311	5	3
5	3	Michael Schumacher	Ferrari	65	+47.983	1	2
6	5	Heinz-Harald Frentzen	Jordan-Mugen-Honda	65	+1:21.925	8	1
7	17	Mika Salo	Sauber-Petronas	64	+1 volta	12
8	23	Ricardo Zonta	BAR-Honda	64	+1 volta	16
9	11	Giancarlo Fisichella	Benetton-Playlife	64	+1 volta	13
10	12	Alexander Wurz	Benetton-Playlife	64	+1 volta	18
11	7	Eddie Irvine	Jaguar-Cosworth	64	+1 volta	9
12	6	Jarno Trulli	Jordan-Mugen-Honda	64	+1 volta	7
13	8	Johnny Herbert	Jaguar-Cosworth	64	+1 volta	14
14	20	Marc Gené	Minardi-Fondmetal	63	+2 voltas	20
15	21	Gastón Mazzacane	Minardi-Fondmetal	63	+2 voltas	21
16	15	Nick Heidfeld	Prost-Peugeot	62	+3 voltas	19
17	10	Jenson Button	Williams-BMW	61	Motor	10
Ret	19	Jos Verstappen	Arrows-Supertec	25	Caixa de cambios	11
Ret	22	Jacques Villeneuve	BAR-Honda	21	Hidráulica	6
Ret	14	Jean Alesi	Prost-Peugeot	1	Colisión	17
Ret	18	Pedro de la Rosa	Arrows-Supertec	1	Colisión	22
Ret	16	Pedro Diniz	Sauber-Petronas	0	Trompo	15
Fontes:[23][29]

Clasificación do campionato de construtores

	Pos.	Construtor	Puntos
	1	Ferrari	49
	2	McLaren-Mercedes	42
	3	Williams-BMW	15
1	4	Jordan-Mugen-Honda	9
1	5	Benetton-Playlife	8

• Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.