HOMO, LUMO e SOMO
En química, HOMO, LUMO e SOMO son tipos de orbitais moleculares. Estes acrónimos son as siglas en inglés de highest occupied molecular orbital ("orbital molecular ocupado máis alto" -en enerxía-), de lowest unoccupied molecular orbital ("orbital molecular desocupado máis baixo") e de singly occupied molecular orbital ("orbital molecular ocupado por un só electrón"), respectivamente.
Brecha HOMO–LUMO
A diferenza de enerxía entre o HOMO e o LUMO denomínase banda prohibida ou brecha HOMO–LUMO. O HOMO e LUMO denomínanse ás veces orbitais fronteirizos na teoría dos orbitais moleuclares fronteirizos. As diferenzas de enerxía entre estes dous orbitais fronteirizos poden utilizarse para predicir a forza e estabilidade de complexos de metais de transición, así como as cores que producen en solución.[1]
Semiconductores
O nivel HOMO é en semicondutores orgánicos aproximadamente o mesmo que o máximo da banda de valencia en semicondutores inorgánicos e os puntos cuánticos. Pode facerse a mesma analoxía entre o nivel LUMO e o mínimo da banda de condución.[2]
Química organometálica
En química organometálica, o tamaño do lobo LUMO pode servir para predicir onde ocorrerá unha adición a ligandos pi.
SOMO
Un SOMO é un tipo de orbital, como un HOMO medio cheo nunha molécula dun radical. A sigla procede do inglés singly occupied molecular orbital (orbital molecular ocupado por un só electrón).[3] Esta sigla pode significar tamén orbital molecular semiocupado.
Notas
Véxase tamén
Outros artigos
- Reacción de Diels–Alder
- Configuración electrónica
- Ecuación de Klopman-Salem
- Teorema de Koopmans
- Ligando (química inorgánica)
- Semicondutor orgánico
Ligazóns externas
- OrbiMol - base de datos de orbitais moleculares