Lingua otomí

A lingua otomí^[4][5] é unha lingua indíxena de México, falada polo pobo otomí. Os indíxenas otomís do Val de Mezquital tamén a chaman hñähñu na súa propia lingua. O otomí é unha lingua mesoamericana e amosa algúns dos trazos característicos da área lingüística mesoamericana. Segundo a Lei de Dereitos Lingüísticos de México, o otomí é recoñecido como unha lingua nacional, a carón doutras sesenta linguas indíxenas e o castelán, e por dereito, ten a mesma validez teórica no país.^[6] Polo seu número de falantes, o otomí é a sétima lingua indíxena máis falada de México, despois do náhuatl, o iucateco, o zapoteca, o mixteca, o tzotzil e o tzeltal. Porén, este dato é só indicativo, xa que en realidade a "lingua otomí" debe considerarse como un grupo con moitas variantes.

Otomí
Pronuncia:	/ˌoʊtəˈmiː/
Outros nomes:	Hpyurta, Ñätho, Ñäñho, Ñ'yühü, Hñotho, Hñähü, Hñätho, Yųhų, Yųhmų, Ñųhų, Ñǫthǫ, Ñañhų
Falado en:	México
Rexións:	Estado de México, Puebla, Veracruz, Hidalgo, Guanajuato, Querétaro, Tlaxcala, Michoacán
Total de falantes:	290 000 (censo de 2010)
Familia:	Otomangueana  Otopameana   Otomí
Escrita:	Latino
Estatuto oficial
Lingua oficial de:	México A través da Lei Xeral de Dereitos Lingüísticos dos Pobos Indíxenas[1]
Regulado por:	Instituto Nacional de Lenguas Indígenas[2]
Códigos de lingua
ISO 639-1:	--
ISO 639-2:	oto
ISO 639-3:	ote
Mapa
Status
O otomí está clasificado como "vulnerable" polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO[3]