Dešank
Dešank (němsce Dissenchen) je wjes a wot lěta 1994 měšćanski dźěl Choćebuza w braniborskej Delnjej Łužicy. Ma něhdźe 1.100 wobydlerjow a nadeńdźe so wuchodnje Choćebuskeho centruma njedaloko něhdyšeje brunicoweje jamy Choćebuz-sewjer, přichodneho Choćebuskeho wuchodneho jězora. Nimo wsy wjedźe wobjězdna dróha B 168n.
| ||
| město: | Choćebuz | |
| zagmejnowanje: | 1994 | |
| wobydlerstwo: | 1.148 (31. decembra 2015)[1] | |
| přestrjeń: | 30.7 km² | |
| wysokosć: | 72 metrow n.m.hł. | |
51.76373614.39487972 | ||
| póstowe čisło: | 03052 | |
| předwólba: | 0355 | |
 Cyrkej w Dešanku | ||
wikidata: Dešank (Q11038933) | ||
Susodne wjeski su Žylowk na sewjeru, Šlichow na wuchodźe a měšćanski dźěl Žandow na zapadźe.
Wjes naspomni so prěni raz w lěće 1536. Po statistice Arnošta Muki měješe Dešank we 1880tych lětach 298 wobydlerjow, z kotrychž bě 291 Serbow (98 %).[2] W lěće 1956 zwěsći Arnošt Černik serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 21,8 %.[3] Za čas NDR bě w Dešanku stejišćo Centralneje delnjoserbskeje rěčneje šule.
W Dešanku nadeńdźe so Choćebuske jastwo, najwjetše w cyłej Braniborskej.
Wosobinje
- Karlo Kito Dalej (1806–1892) – sudniski tołmačer a wučer serbšćiny; w Dešanku narodźeny
- Mjertyn Myšnaŕ (1849–1892) – wučer a rozšěrjer wědy wo Serbach; w Dešanku narodźeny
Nóžki
Wotkazaj
Commons: Dešank – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow- Dešank w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)
Depsk (Döbbrick) |Dešank (Dissenchen) |Gogolow (Groß Gaglow) |Gołynk (Gallinchen) |Grodkojske pśedměsto (Spremberger Vorst.) |Chmjelow (Schmellwitz) |Kibuš (Kiekebusch) |Knorawa (Sachsendorf) |Kórjeń (Kahren) |Módłej (Madlow) |Rogeńc (Branitz) |Rogozno (Willmersdorf) |Srjejź (Stadtmitte) |Strobice (Ströbitz) |Škódow (Skadow) |Zaspy (Saspow) |Žandow (Sandow) |Žylow (Sielow) |Žylowk (Merzdorf)