Mješicy
Mješicy (němsce Meschwitz) su hornjołužiska wjes na wuchodźe Budyskeho wokrjesa a słušeja wot lěta 1973 k Bukečanskej gmejnje.
gmejna: | Bukecy | ||||
zagmejnowanje: | 1973 | ||||
wobydlerstwo: | 144 (31. decembra 2022)[1] | ||||
přestrjeń: | 3,81 km² | ||||
wysokosć: | 259 metrow n.m.hł. | ||||
51.14361111111114.536666666667259 | |||||
póstowe čisło: | 02627 | ||||
předwólba: | 035939 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Mješicy na topografskej karće z lěta 1844/46 | |||||
wikidata: Mješicy (Q160995) |
Geografija
Wjes leži 257 metrow nad morskej hładźinu pod Čornobohom w dolinje Wuježčanki. Susodne wjeski su Trjebjeńca na sewjeru, Bukecy na sewjerowuchodźe, Wuježk na juhowuchodźe, Rachlow na juhozapadźe a Sowrjecy na sewjerozapadźe. Mjez Mješicami a Trjebjeńcu leži hórka Maratki (294,7 m); přez wjes wjedźe statna dróha S 110 (Bukecy–Bělšecy). Wot njeje wotbočuje tule wokrjesna dróha K7235 do Sowrjec resp. Wuježka.
Ležownostne mjena
Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Pěskowa hórka (=Gerša), Lada (=Pastwišća), Wólšinki, Wulka a mała Kačka, Włosančki (=Mješiska Kačka), Maratki, Wěnčiki (tež Wěčniki), Haarband (slěbornik), Randak, Mrowišća, Přemjeńcy, Lěsowy, Ručicy, Babowy, Dubina, Chilanec hórka.[2]
Po ludowej bajce poćahuja so někotre z tutych mjenow na Geršu, něhdyšu nječestnu njewjestu, kotraž měješe z njeprawom wěnc na hłowje. Tule je djaboł jej wěnc wottorhnył a tež slěbornik, włosy, mikawčki a ruce. Na Maratkach je wona "na marach" stała.
Stawizny
Prěnje historiske naspomnjenje jako Meshewicz je z lěta 1315. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki Budyska rada.[3]
Po Mukowej statistice mějachu Mješicy we 1880tych lětach cyłkownje 267 wobydlerjow, z nich 250 Serbow (94 %) a 17 Němcow.[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 55,2 %.[5] Cyrkwinsce słušachu Mješičenjo ze starodawna do Bukečanskeje wosady.
Wosobiny
- Jan Wawer (1672–1728); Bukečanski farar a sobupřełožowar serbskeje Biblije, w Mješicach narodźeny