Pomoršćina


Pomoršćina běše zapadosłowjanska rěč bliska spisownej staropólšćinje z wliwami połobšćiny (w słowinšćinje[1] a zapadopomoršćinje), nižoněmčiny a staroprušćiny (w kašubšćinje). Wona słuša kaž pólšćina abo drjewjanopołobšćina k lechiskej podskupinje.


Pomoršćina měješe tři hłowne narěče. Kašubšćina (kaszëbsczi jãzëk) je dźensa jenički powostank słowjanskich pomorskich narěčow. Poslednja wosoba, kotraž słowinsce (slovjinsci jązěk) rěčeše, zemrě w lěće 1959. Zapadopomorska rěč je hižo wot 17. lětstotka mortwa.

Přirunowaca lisćina słowow

pólšćinasłowinšćina[2]drjewjanopołobšćina[3]kašubšćinahornjoserbšćina
syn, chłopiecvuôtrôkvåtrükòtrokhólc
jajåujozja
białybjåulibol'ĕbiôłiběły
ogieńvuôdžeńvidinòdżińwoheń
jednojänejanüjednojadno
jesteśmyjiěsmäjismoijesmësmy
językjãzekjǫzĕk, recjãzëkrěč
ktochtôkåtüchtoštó
kiedyga?czej, gahdy
kamieńkamkomkamkamjeń
onvün, vônvånònwón
jakijáhikot'ĕjaczikajki
ojciecvôtclolâòjcnan
dziewczędzěvkadefkâdzéwczãholca

Žórła

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije