Էզակի Բադու

Ակումբային կարերիա

1976 թվականին Էզակի Բադուն սկսել է իր ակուբային կարերիան «Սելե» ակումբում։ 1978 թվականին մասնակցեց 2 սեզոններին և Կասաբլանկայից տեղափոխվեց «Վիդադա»։ Տեղափոխվելով նոր քաղաք նա ստիպված էր ապրել իր հորեղբոր հետ, որը շատ հեռու էր ապրում այն վայրից, որտեղ անց էին կացնում մարզումները, դրա համար էլ երիտասարդ դարպասապահը գնում էր մարզումների մոտոցիկլետով^[3]։ Արդեն իր առաջին սեզոնում Էզակի Բադուն դարձավ Մարրոկոյի գավաթակիր, բայց չեմպիոնատում նա գրավեց ընդամենը 3-րդ տեղը^[4]։ Հաջորդ սեզոնում «Վիդադան» դարձավ 2-րդը չեմպիոնատում, բայց դուրս է մնացել 1/8 եզրափակչից պարտվելով ապագա հաղթող ՄԱՍ-ին^[5]։ 1981 թվականին Բադուն նորից դարձավ Մարրոկոյի գավաթակիր^[6] և նույնպես գրավեց 9-րդ տեղն Աֆրիկայի լավագույն ֆուտբոլիստ ցուցակում «France Football» վարկածով^[7]։ 1985 թվականին դարպասապահը դարձավ Աֆրիկայի 5-րդ լավագույն Ֆուտբոլիստը^[8]։ 1986 թվականին «Վիդադն» դարձավ Մարրոկոյի չեմպիոն^[9]։

1986 թվականին Բադուն տեղափոխվել է Իսպանիա և պայմանագիր կնքել «Մալյորկա ՖԱ» հետ։ Իսպանական չեմպիոնատում Էզակի Բադուն առաջնելույթ է ունեցել 1986 թվականին օգոստոսի 31-ին Օսասունա ՄՄ դեմ, որն ավարտել է զրոյական ոչ-ոքի^[10]։ Տարվա վերջին նա ճանաչվել է «France Football» ամսագրի Աֆրիկայի լավագույն ֆուտբոլիստ^[11]։ 1987 թվականին փետրվարի 15-ին Բադուն Ռեալ Մադրիդ խաղում բաց չի թողել ոչ մի գնդակ, այն հավաքականում որտեղ հանդես են եկել Էմիլիո Բուտրագենիո, Ուգո Սանչես և Խորխե Վալդանոն^[12]:Իսպանիայում ընդամենն առաջին սեզոնում էզակի Բադուն մասնակցել է Պրեմիերայում 29 խաղ և բաց է թողել 35 գոլ, այնտեղ նա օգնեց Մալյորկա ՖԱ գրավել 6-րդ տեղը առաջնությունում, այդ ժամանակ Իսպանիայի էլիտար դիվիզիոնի ակումբի բարձրագույն տողը։ 1987 թվականին արդյունքում Էզակի Բադուն զբաղեցրել է 8-րդ տեղն աշխահի լավագույն դարպասապահ ՊՍՀՖՖ վարկածով^[13]։

Հաջորդ սեզոնում չեմպիոնատում Բադուն մասնակցել է 32 խաղի և բաց է թողել ընդամենը 31 գոլ, չօգնելով իր ակումբին, նրանք զբաղեցրել են 18-րդ տեղը և պայքարել է Օվեդոյի դեմ, որը ելույթ ունեցավ Պրեմիայում։ Առաջին խաղում նրանք Մալյորկային պարտվել է 1:2 հաշվով^[14], իսկ իրենց դաշտում չեն կարողացել է հաղթել հակառակորդին և խաղն ավարտել է ոչ ոքի^[15]։ Այսպիսով Բալեարյան կղզիներ ներկայացուցիչները դուրս են եկել Սեգունդայից։

Չնայած ուրիշ ակումբների առաջարկների, Բադուն որոշել է մնալ իր ակումբում։ Ամբողջ սեզոնում Բադուն խաղացել է 28 խաղ, որտեղ նա բաց է թողել ընդամենը 15 գոլ։ Դա թույլ է տվել Մալյորկային զբաղեցնել 4-րդ տեղը և նորից իրավունք ունենալ հանդես գալ բարձրագույն դիվիզիոնում, իսկ Էզակի Բադուն ստացել է Ռիկարդո Սամոռա մրցանակ, ինչպես սեզոնի լավագույն դարպասապահը^[16]։ Առաջին մրցախաղում Էսպանյոլ դեմ մրցախաղում Մալյորկայի ֆուտբոլիստները պարտվել են 0:1 հաշվով^[17], բայց 2-րդ խաղում հաթել են 2:0 հաշվով^[18] և 1 տարի անց վերադարձավ Պրեմիա։

Վերադառնալով Պրեմիա, Էզակի Բադուն խաղացել է 4 մրցախաղ և բաց չի թողել ոչ մի գոլ։ Ընդ որում 4-րդ մրցաշրջանում նա բաց չի թողել գոլ Ռեալի դեմ խաղում^[19], 1 շաբաթ անց 5-րդ մրցաշրջանում նա բաց չի թողել ոչ մի գոլ Բարսելոնայի դեմ խաղում^[20]։ 24-րդ մրցաշրջանում Բադուն դարձավ առաջին դարպասապահը, որը պահել է Բարսելոնայի պաշտպան Ռոնալդ Կուման տուգանային հարվածը^[21]։ Այդ սեզոնում Էզակի Բադուն մասնակցել է 35 խաղ և բաց է թողել ընդամենը 32 գոլ։ Չնայած որ ակումբը բաց է թողել ամենից քիչ գոլերը չեմպիոնատում, նրանք զբաղեցրել են ընդամենը 10-րդ տեղը։

Հաջորդ սեզոնում Բադուն շարունակել է հանդես գալ բարձր մակարդակով և Պրեմերայի 32 խաղում բաց է թողել ընդամենը 34 գոլ, այդուհանդերձ Մալորկա ակումբը զբաղեցրել է 15-րդ տեղը, 1 միավորով առաջ անցնելով այն ակումբները, որոնք հայտնվել են անցումային մրցախաղում։ Չնայած ցածր տեղ են գրավել չեմպիոնատում, հաջողությունը ուղեկցում էր Ֆուտբոլի Իսպանիայի գավաթի ժամանակ, որտեղ Մալյորկայի ակումբը առաջին անգամ իր պատմության մեջ հասել է եզրափակիչ փուլ, հաղթելով Վալենսիա ՖԱ և Սպորտինգ Խիխոն։ Մի անգամ եզրափակչում Ատլետիկո Մադրիդ պարտվել է Բալեարյան կղզիների ակումբին 0:1 հաշվով, ընդ որում գոլ բաց էր թողել լրացուցիչ ժամանակի 111-րդ րոպեում^[22]։

1991/92 թվականի սեզոնում Բադուն նորից սկսեց զբաղվել ֆուտբոլով որպես դարպասապահ, սակայն Տեներիֆեի դեմ 5-րդ մրցաշրջանից^[23] հետո նրա և Լորենսո Սերա Ֆերորոմ ակումբի գլխավոր մարզիչի միջև վեճ է առաջացել^[24]։ Այդ բանից հետո Բադուն չի խաղացել այդ սեզոնում և վարադարձել է իր հայրենիք։

Վերադառնալով Մարոկկո, Էզակի Բադուն պայմանագիր է կնքել Ռաբաթայի ՖՅՈՒՍ ակումբի հետ։ Խաղալով ևս մեկ սեզոն, նա ավարտել է իր կարերիան 34 տարեկանում։

2007 թվականին Էզակի Բադուն Աֆրիկայի հավաքականում մասնակցում է մնացած հավաքականների դեմ խաղին՝ նվիրված Նելսոն Մանդելային^[25]։

Կարիերան հավաքականում

1979 թվականին Էզակի Բադուն սկսեց խաղալ Մարոկկոյի հավաքականում։ Արդեն հաջորդ տարի Բադունը ընգրկվեց հավաքականի կազմում, որը վաստակել է բրոնզե մեդալ Աֆրիկայի ազգերի գավաթ 1980 Նիգերիայում։

Աֆրիկայի ազգերի գավաթի երկո խաղարկությունւ անցել է առանց Մարրոկոյի հավաքականի, բայց 1984 թվականին դարպասապահը գնացել է Լոս Անջելես՝ Ամառային օլիպիական խաղերին։ Մրցաշրջանում նա եղել է հավաքականի հիմնական դարպասապահը, բայց մարոկկացիները չեն կարողացել դուրս գալ խմբից և զբաղեցրել են 3-րդ տեղը։

1986 թվականի Բադուն տեղափոխվում է երկրորդ աֆրիկական ազգի ակումբը, որը Մարրոկոյի հավաքականը զբաղեցրել է 4-րդ տեղը։ Արդեն ամռանը Էզակի Բադուն որպես հավաքականի կապիտան մասնակցում էր Մեքսիկայի Աշխարհի երկրորդ չեմպիոնատին։ Առաջին թիմային փուլում մարրոկացիները խաղացել են Լեհաստանի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի դեմ, որը ավարտվել է ոչ ոքի^[26]։ Երկրորդ մրցախաղն անգլիացիների դեմ ավարտվել է ոչ ոքի^[27]։ Վերջին խաղում մարրոկացիները պարտվել են Պորտուգալիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականին 3:1 հաշվով և դարձել են այն աֆրիկական հավաքականը, որը դուրս է մնացել Աշխարհի առաջնության 1/8 եզրափակչից^[28]։ Քառորդ եզրափակչում նրանք պետք է հանդիպեին Գերմանիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի հետ։ Ամբողջ խաղը Ատլասյան առյուծները դիմադրել են գերմանցիների հարձակմանը, բայց 88-րդ րոպեում Լոթար Մաթեուսը հարվածել է միակ գոլը և մարրոկացիներին ուղարկել է տուն^[29]։

2 տարի անց, Էզակի Բադուն մասնակցել է իր համար Աֆրիկայի ազգերի 3-րդ գավաթի խաղերին, որն անց է կացվել Մարրոկոյում։ Բաց թողնելով առաջին խաղը Զաիրա հավաքականում, դարպասապահը մասնակցել է մնացած խմբային փուլերի խաղերում և կիսաեզրափակչում Կամերունի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի դեմ, որտեղ պարտվել է 0:1 հաշվով։ 3-րդ մրցախաղաում Բադուն դուրս չի եկել դաշտ և մարոկկոցիները պարտվել են Ալժիրի ֆուտբոլի ազգային հավաքական դեմ խաղում, դառնալով, ինչպես 2 տարի առաջ, միայն 4-րդը գավաթում^[30]։

Աֆրիկայի ազգերի հաջորդ գավաթի եղել է առանց Մարոկկոյի հավաքականի։ 1992 թվականի Բադուն վերջին անգամ մասնակցել է գավաթի խաղարկության։ Առաջին խաղում նա դուրս է եկել դաշտ, բայց ստացել է վնասվածք և փոխարինվել է 42-րդ րոպեում, դա եղել է Բադուի վերջին խաղն ազգային հավաքականում։ Արդյունքների համաձայն մարրոկոցիները խաղացել են ոչ ոքի և չեն կարողացել դուրս գալ ակումբներից^[31]։

Մարզչական կարերիա

Ֆուտբոլային կարերիան ավարտելուց անմիջապես հետո անցնում է մարզիչի կարերիային։ Առաջին ակումբը, որ ղեկավորում էր ՖՅՈՒՍ-ն էր, որտեղ նա ավարտել է իր ֆուտբոլային կարերիան։Բադուն ակումբը ղեկավարել է մինչև 1993/94, հետո թողել է ակումբը։ Հետո նա ղեկավարել է Վիդադա, Սելե և Մոհամեդիա ակումբները։ 1998 Բադուն նորից ղեկավարել է Վիդադան։ Այս ակումբի հետ նա դարձավ Մարոկկոյի գավաթի տերը և արծաթե մրցանակով Մարոկկոյի չեմպիոնատը։ Վիդադից հետո Բադուն աշխատել է Կավկաբա և ՄԱՍ ակումբներում, որպես գլխավոր մարզիչ։

2002 թվականին Էզակի Բադուն դարձավ Մարոկկոյի հավաքականի գլխավոր մարզիչը, փոխվելով այդ պաշտոնով Ումբերտու Կոթլյուի հետ։ Պայմանագիրը ստորագրված էր մինչև 2004 թվականը^[32]։ Իր առաջնելույթը տեղի ունեցավ ընկերական հանդիպման ժամանակ Լյուքսեմբուրգի ֆուտբոլի ազգային հավաքական դեմ, որտեղ մարոկկոցիները հաղթել է 2:0 հաշվով։ Որոշ ժամանակից հետո սկսվեց աֆրիկյան ազգերի գավաթին մրցաշրջանը, մարրոկացիները հիանալի հաղթանակով հաղթեցին 5 խաղ և ընդամենը մեկ անգամ խաղալով ոչ ոքի, ընդհանուր տարբերության խփած և բաց թողնված գնդակների 10-0։ Չնայած դրան, 2003 թվականին լուրեր էին պտտվում այն մասին, որ Բադուն կարող է փոխարինի Ֆիլիփ Տրուսեին^[33], բայց տարվա կեսերին թագավորական մարոկկացի ֆուտբոլի ֆեդերացիան հերքել է այս լուրերը^[34]։

Մրցաշրջանում մարոկկոցիները հայտնվել են D խումբը Նիգերիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի, Հարավաֆրիկյան Հանրապետության ֆուտբոլի ազգային հավաքականի և Բենինա հավաքականի հետ։ 3 խաղում հավաքեցին 7 միավոր, նրանք դուրս եկան քառորդ եզրափակիչ, որտեղ նրաք պարտվել են Ալժիրի ֆուտբոլի ազգային հավաքականին 3:1 հաշվով^[35]։ Կիսաեզրափակչում մարոկկոցիները հեշտությամբ հաղթեցին Մալիի ֆուտբոլի ազգային հավաքականին 4:0 հաշվով^[36]։ Բայց, եզրափակիչ փուլում Մարրոկոն պարտվեց Թունիսի հավաքականի 1:2 հաշվով^[37]։ Այնուհանդերձ «The Guardian» թերթումգրել են, որ Բադուն մրցաշրջանի լավագույն մարզիչն է^[38]։

2004 թվականի ամռանը մեկնարկել է ընտրական մրցաշար հաջորդ աշխարհի առաջնության համար։ Ընտրական մրցաշարի ժամանակ Բադուն կոնֆլիկտ է ունեցել հավաքականի ավագի՝ Նուրեդինո Նայբետոմի հետ, այդ ամենից հետ պաշպանը որոշեց ավարտել իր կարիերան հավաքականում^[39]։ Մարոկկացիները մինչև վերջ պայքարել հարվածել է մունդիալ, բայց չկարողացան նորից հաղթել Թունիսի հավաքականին^[40] և մնացին երկրորդ տեղում։

Այդ բանից հետո, թե ինչպես է Մարոկկոյի հավաքականը չկարողացավ անցնել աշխարհի առաջնության եզրափակիչ փուլ, Էզակի Բադուն սկզբում նախատեսել է ղեկավարել ազգային հավաքականը՝ մինչև Աֆրիկայի գավաթի խաղարկությանը^[41], բայց հետո հոկտեմբերի 17֊ին բա հրաժարական է տվել^[42].։

2006 թվականին մարտին Բադուն եղել է թեկնածուներց մեկը ով եղել է Լիբիայի հավաքականի մարզիչը^[43], բայց, ի վերջո, թափուր տեղ է զբաղեցրել եգիպտացի Մոխսեն Սալեխը^[44]։

Շուտով Բադուն դարձել է Կավկաբայի մարզիչը, բայց նա աշխատեց մեկ սեզոն, նա լքեց իր պաշտոնը։ 2008 թվականին Բադուն նորից դարձավ թեկնածու, որը զբաղեցնում էր գլխավոր մարզիչի պաշտոնն ազգային հավաքականում^[45], բայց ըստ արդյունքների նա նորից երրորդ անգամ դարձավ Վիդամոյի մարզիչը, ստորագրելով մեկ տարով պայմանագիրը երկարաձգելու հնարավորությամբ^[46] Մարրոկոյի առաջնության մեկում ՖԱՐ ակումբի դեմ Բադուն, գոհ չէր ֆուտբոլի դատավորներից, վազեց դեպի խաղադաշտ և սկսեց կռվել գլխավոր ֆուտբոլային դատավորի հետ, հետո Բադուին միացան իր ֆուտբոլիստները, իսկ երկրպագուները սկասեցին ջարդել մարզադաշտի նստատեղերը։ Այդ միջադեպի պատճառով Էզակի Բադուն տուգանվել է թագավորական Մարոկկոյի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի 60 հազար դիրհամ (մոտավորապես 7 դոլլար), եթե Բադուն նորից կատարի նման ինչ որ բան, նա որակազրկվելու է մինչև մրցաշրջանի ավարտը^[47]։ Այդ սեզոնում Էզակի Բադուն հասցրել է ակումբը մինչև արաբական լիգայի եզրափակիչ, որը պարտվեց Թունիսի Էսպերանս ակումբին երկու խաղերի հաշվով։ 2009 թվականին ամռանը նրա մոտ ավարտել էր ակումբի պայմանագրի ժամկետը և լուրեր էր տարածվել որ նա կարող էր դառնալ թունիսական Էտուալ դյու Սախել ակումբի մարզիչը^[48], բայց շուտով Բադուն ձգեց ակումբի հետ պայմանագիրը մեկ տարով^[49]։ 2010 թվականին սկզբում նորից դարձավ թեկնածու, որը զբաղեցրեց ազգային հավաքականի մարզիչը^[50]։ 2010 թվականին ապրիլի 23֊ին Բադուն լքեց գլխավոր մարզիչի պաշտոնը Վիդադա ակումբից, այն բանից հետո, երբ 0:1 հաշվով պարտվել էր դերբիում Կասաբլանկա ակումբին^[51]։

Այդ նյուն տարվա հոկտեմբերին Բադուն գլխավորեց իր նախկին ակումբը Կավկաբը^[52]։ Բայց արդեն 2011-ի մարտին նա հրաժարական է տվել^[53]։ Իսկ շուտով Էզակի Բադուն հերքել է այն լուրը, որ նա կարող է դառնալ Եմենի ֆուտբոլի ազգային հավաքական գլխավոր մարզիչը^[54]։ Մի քանի ամիս անց Ռաջա ակումբը, սկզբունքային մրցակից Վիդադը, քննարկում էր Բադուի թեկնածությունը^[55]։ Բայց Ռաջայի ղեկավարությունը վախեցել է երկրպագուների արձագանքից և որոշել է վարձել այլ մարզիչի^[56]։ Հոկտեմբրին Միքայել Լաուդրուպի հրաժարականից հետո, Բադուն մտնում է թեկնածուների ցուցակը գլխավոր մարզիչի պաշտոնում իր նախկին ակումբի ՝ իսպանական Մալյորկա ՖԱ^[57]։

Ազգային հավաքականի աֆրիկյան ազգերի գավաթի ձախողումից հետո 2012 թվականին Բադուն քննադատել է Էրիկ Գերետային և հայտարարել, որ կարող նորից դառնալ հավաքականի գլխավոր մարզիչը^[58]։ 2014 թվականի մայիսի 2-ին նորից գլխավորել է Մարրոկոյի հավաքականը^[59]։

Ձեռքբերումներ

Ակումբային  Մարոկկո

• Մարոկկոյի Չեմպիոն։ 1985/86
• Մարոկկոյի առաջնության արծաթե մեդալակիր։ 1979/80, 1981/82
• Մարոկկոյի առաջնության բրոնզե մեդալակիր։ 1978/79, 1982/83
• Մարոկկոյի գավաթակիր հաղթող։ 1979, 1981
• Արդյունքում։ 3 մրցանակ

 Իսպանիա «Մալյորկա»

• Ֆուտբոլի Իսպանիայի գավաթի եզրափակիչ։ 1991

Մարզչական

 Մարոկկո Մարոկկոյի Հավաքական

• Աֆրիկայի ազգերի գավաթի արծաթե մեդալակիր։ 2004

 Մարոկկո Վիդադ

• Մարոկկոյի չեմպիոն։ 2009/10
• Մարոկկոյի չեմպիոն արծաթե մեդալակիր։ 1999/00
• Մարոկկոյի գավաթին մրցանակակիր։ 1998
• Արաբական լիգայի չեմպիոնների եզրափակիչ։ 2009

Անձնական

• Աֆրիկայի տարվա ֆուտբոլիստ։ 1986
• Իսպանիայի առաջնության երկրորդ դիվիզիոնի լավագույն դարպասապահը։ 1989
• 4-րդ տեղը Քսաներորդ դարի լավագույն ֆուտբոլիստների ցուցակը ըստ ՊՍՀՖՖ-ի
• 8-րդ տեղը Աշխարհի լավագույն դարպասապահը, ըստ ՊՍՀՖՖ-ի։ 1987

Անձնական կյանք

Էզակի Բադուն հանդիսանում է ձիասպորտի մեծ երկրպագու։ 2011 թվականին մայիսին ձիուց ընկնելու պատճառով նա տեղափոխվել է հիվանդանոց^[60]։