Կորեական ալիք
Կորեական ալիք[1] կամ Հալու (կորեերեն՝ 한류, չինարեն՝ 韓流, ռոմ.՝ Hallyu), հասկացություն, որը վերաբերում է ժամանակակից Հարավային Կորեայի մշակույթի տարածմանը ամբողջ աշխարհում։ Տերմինը ստեղծվել է Չինաստանում 1990-ականների կեսերին։ Այն հայտնի է դարձել պեկինյան լրագրողների կողմից, որոնք զարմացած էին երկրում հարավկորեական ժամանցի արդյունաբերության արագ աճից[2]։ «Կորեական ալիքը» մեծ եկամուտ է բերում Հարավային Կորեայի բյուջեին[3][4]։ Այն շարունակում է իր դիրքերն ամրապնդել Ասիայում և գրավում է Օվկիանիան, Հյուսիսային ու Լատինական Ամերիկան, Եվրոպան և Մերձավոր Արևելքը։
Հեռուստասերիալներ
1999 թվականին Չինաստանում, Թայվանում, Վիետնամում, Հոնկոնգում և այլ ասիական երկրներում կորեական ալիքի հանրաճանաչության մասին լուրեր էին պտտվում[5]։ Կորեական հեռուստասերիալները սկսեցին տարածվել Ասիայում, հայտնի դառնալով Ճապոնիայում, Չինաստանում և Հարավարևելյան Ասիայում[1][2], իսկ հետագայում նաև Եվրոպայում և Հյուսիսային Ամերիկայում[6][7]։
Փոփ երաժշտություն
Կորեական փոփ երաժշտությունը կամ Քեյ փոփը դարձան հալուի անբաժան մասը[4][8]։ Կորեական փոփ երաժշտությանն են վերագրվում առանձնահատուկ գեղեցկությունն ու անհատականությունը, ինչպես նաև բազմակողմանիությունը[9][10]։ Վերջին տարիներին կորեական ժամանցի ընկերությունները սկսեցին ՅուԹյուբը ընդունել որպես կորեական մշակույթի միջազգային տարածման հիմնական գործոնը[7]։ Ըստ կորեացի միաջազգային արտիստների մարքեթինգով զբաղվող սեուլյան գործակալություններից մեկի նախագահ Բեռնի Չոյի, զվարճանքի ընկերությունները ագրեսիվորեն փորձում են համացանցի միջոցով միջազգային շուկա մտնել[11]։
Կորեական ալիքի այլ ասպեկտներ
Հալու հասկացությունն իր մեջ ներառում է նաև կորեական մշակույթի այլ ասպեկտների տարածումը, ինչպիսիք են ազգային խոհանոցը, հագուստը, տեսախաղերը և լեզուն[1][2]։
Քննադատություն
Ինչպես այլ մեդիա արդյունաբերության աճող շարժիչ ուժեր, այնպես էլ կորեական փոփ մշակույթը ևս հարձակման է ենթարկվել արագորեն տարածված երկրներում, ինչպես օրինակ Ճապոնիայում, Չինաստանում և Թայվանում։ Հակակորեական տրամադրությունները գալիս են պատմական թշնամանքից և էթնիկ ազգայնականությունից։ 2005 թվականի հուլիսի 26-ին Ճապոնիայում կոմիքսների գիրք է թողարկվել «Ատելությունը կորեական ալիքի հանդեպ» (չինարեն՝ マンガ 嫌韓流) վերնագրով, որը Amazon.com-ի ճապոնական բաժնում համար մեկ բեսթսելլեր է դարձել։ Ճապոնացի դերասան Սոսուկէ Տակաոկան իր թվիթթերյան էջում բացահայտ արտահայտել է իր հակակրանքը կորեական ալիքի նկատմամբ, որը օգոստոսի 8-ին սկիզբ դրեց առցանց շարժմանը՝ բոյկոտելու կորեական հեռարձակումը ճապոնական հեռուստատեսությամբ[12]։