Օվկիանիա

Ավստրալիայի հայտնաբերումը և հետախուզումը

Հոլանդացի ծովագնաց Վիլեմ Յանսոնը առաջին եվրոպացին էր, ով Ավստրալիայի ափ հասավ 1606 թվականին։ Աշխարհագրական մեծ հայտնագործությունների ժամանակաշրջանում հոլանդացի Աբել Թասմանը ուսումնասիրել է Ավստրալիայի հյուսիսային և հյուսիսարևմտյան ափերը։ XVIII դարում անգլիացի Ջեյմս Կուկը նորից հայտնաբերեց Ավստրալիան Նոր Զելանդիայի կղզիների մասին և դրանք հայտարարեց Անգլիայի գաղութներ։ Հետաքրքիր փաստ այն է, որ մի քանի տասնամյակ Անգլիայից Ավստրալիա էին ուղարկվում տարբեր հանցագործությունների համար դատապարտվածներ, ովքեր նոր տարածքներ էին մշակում՝ զբաղվելով հանքարդյունաբերությամբ և անասնապահությամբ։1840 թվականին ոչխարաբույծ Էդվարդ Էյրը մտադիր էր ուսումնասիրել Հարավային Ավստրալիայի Ֆլինդրես լեռնաշղթայի և Արևմտյան ափի Փերթ (Ավստրալիա)յի շրջան) միջև ընկած տարածքը։ Էյրը չկարողացավ խորանալ մայրցամաքի մեջ, այլ ուսումնասիրեց միայն հարավային ափը։ Սակայն, նույնիսկ նման հայտնագործությունից հետո մայրցամաքի ամենամեծ լիճը կոչվեց նրա անունով։ Չորս ամիս տևած ճանապարհորդության ընթացքում Էյրն անցավ ավելի քան 2000 կմ։Կենտրոնական անապատներն ուսումնասիրել են բրիտանացի Ռոբերտ Բերկը և Ջոն Ստյուարտը։ 19-րդ դարի վերջում Ավստրալիայի ներքին շրջանների ուսումնասիրությունները հիմնականում ավարտված էին։

Օվկիանիան իրենց ներկայացնում է կղզիների ամենամեծ կուտակումն աշխարհում։ Նա գտնվում է Խաղաղ օվկիանոսի հարավ-արևմտյան և կենտրոնական մասերում, Հյուսիսային կիսագնդի մերձարևադարձային լայնությունների և Հարավային կիսագնդի բարեխառն լայնությունների միջև^[4]։ Երբ ամբողջ երկիրը բաժանում են աշխարհամասերի, ապա Օվկիանիան Ավստրալիայի հետ միավորում են մեկ աշխարհամասի մեջ^[4], չնայած, երբեմն առանձնանում են նաև անկախ աշխարհամաս^[5]։

Աշխարհագրական առումով Օվկիանիան բաժանվում է մի քանի տարածաշրջանների՝ Միկրոնեզիա (հյուսիս-արևմուտքում), Մելանեզիա (արևմուտքում) և Պոլինեզիա (արևելքում), երբեմն առանձնացնելով է Նոր Զելանդիա կղզին^[5]։

Օվկիանիայի կղզիների ընդհանուր տարածքը, որոնցից ամենամեծը Նոր Գվինեա կղզին է, կազմում է 1,26 միլիոն կմ² (Ավստրալիայի հետ միասին ՝ 8,52 միլիոն կմ²), իսկ բնակչությունը կազմում է մոտ 10,7 միլիոն մարդ (Ավստրալիայի հետ միասին 32,6 միլիոն մարդ)։ Օվկիանիան, չհաշված Ավստրալիան, ընդհանուր տարածքով և բնակչության թվով համեմատելի է աֆրիկյան Չադ պետության հետ։

Օվկիանիայի կղզիների ափերը ողողվում են բազմաթիվ ծովերով՝ Խաղաղօվկիանոսյան ծովերով՝ Կորալյան ծով, Թասմանի ծով, Ֆիջի ծով, Կորոյի ծով, Սողոմոնի ծով, Նորգվինեական ծով, Ֆիլիպինյան ծով և Հնդկական օվկիանոսի Արաֆուրյան ծովով։Օվկիանիայով է անցնում հասարակածը և ամսաթիվի միջազգային փոփոխման գիծը։ Այն իրենից կոտրված գիծ է, որի մեծ մասը անցնում է 180° միջօրեականի երկայնությամբ։

Ծովային հոսանքներ

Օվկիանիայում, հասարակածի երկայնքով անցնում են Հյուսիսային պասատային քամիներ և հարավային պասատային քամիներ տաք հոսանքները և Միջպասատային հակահոսանքը։ Օվկիանիայի հարավարևմտյան մասով անցնում է Արևելաավստրալական տաք հոսանքը։ Օվկիանիային բնորոշ է սառը ծովային հոսանքների բացակայությունը, բացառությամբ Նոր Զելանդիայի հարավ-արևելյան Խաղաղօվկիանոսյան շրջանը, որն էլ մեծապես որոշում է այս տարածաշրջանի կլիման։

Երկրաբանական առումով Օվկիանիան մայրցամաք չի համարվում։

Միայն Ավստրալիան, Նոր Կալեդոնիան, Նոր Զելանդիան, Նոր Գվինեան և Թասմանիան ունեն մայրցամաքային ծագում, որոնք ձևավորվել են ենթադրյալ Գոնդվանա մայրցամաքի տեղում։ Նախկինում այս կղզիները կազմում էին միասնական ցամաք, սակայն Համաշխարհային օվկիանոսի մակարդակի բարձրացման արդյունքում նրա մակերեսի զգալի մասը ջրի տակ անցավ։

Այս կղզիների ռելիեֆը լեռնային է և ուժեղ մասնատված։ Օրինակ՝ Օվկիանիայի ամենաբարձր լեռները, ներառյալ Ջայա լեռը (5029 մ), գտնվում է կղզում Նոր Գվինեա կղզում։

Օվկիանիայի կղզիների մեծ մասը հրաբխային ծագման է։ Դրանց մեծ մասը ստորջրյա խոշոր հրաբուխների գագաթներ են, որոնց մի մասը դեռևս ցուցաբերում է հրաբխային բարձր ակտիվություն (օրինակ՝ Հավայան կղզիներ)։

Օվկիանիայում գտնվող ատոլում է գտնվում աշխարհի ամենամեծ ծովալճակ Կվադջալեյնը (Մարշալյան կղզիներ)^[25]։ Չնայած նրան, որ ցամաքի մակերեսը կազմում է ընդամենը 16,32 կմ² (կամ 6,3 քառ. մղոն), ծովալճակի մակերեսը 2174 կմ² է (կամ 839.3 քառ. մղոն)^[26]։ Ցանաքային տարածքով ամենախոշոր ատոլը համարվում է Սուրբ Ծննդյան կղզին (կամ Կիրիտիմատին) Լայն կղզախմբում (կամ Կենտրոնական Պոլինեզիական Սպորադները) — 322 կմ²^[27]։Ուրիշ կղզիներ ունեն կորալային ծագում, համարվում են ատոլներ, որոնք ձևավորվել են ջրի տակ ընկղմված հրաբուխների շուրջ՝ կորալային խութերի ձևավորման արդյունքում (օրինակ՝ Գիլբերտի կղզիներ,Տուամոտու)։Նման կղզիների տարբերակիչ առանձնահատկությունները համարվում են մեծ ծովալճակները է, որոնք շրջապատված են բազմաթիվ կղզիներով, կամ մոտուներով, որոնց միջին բարձրությունը չի գերազանցում երեք մետրը։Այնուամենայնիվ, ատոլների շարքում հանդիպում են նաև հատուկ տիպ` բարձրացված ատոլ կամ վերամբարձ ատոլ, որը ծովի մակարդակից 50-60 մ բարձրության վրա կրաքարային սարահարթ է ներկայացնում։ Այս տեսակի կղզին չունի ծովալճակ, կամ էլ պահպանվում են նրա նախկին հետքերը։ Նման ատոլների օրինակներից են Նաուրուն, Նյուեյ, Բանաբան։Օվկիանիայի շրջանում Խաղաղ օվկիանոսի ռելիեֆը և երկրաբանական կառուցվածքն ունի բարդ կառուցվածք։Ալյասկայի թերակղզուց (որը Հյուսիսային Ամերիկայի մի մասն է) մինչև Նոր Զելանդիա, կան մեծ թվով եզրային ծովերի ավազաններ, խորջրյա օվկիանոսային փողրակ (Տոնգա, Կերմադեկ, Բուգենվիլական), որոնք ձևավորում են գեոսինկլինալային գոտի, որն էլ բնութագրվում է ակտիվ հրաբխականությամբ , սեյսմիկությամբ և հակադրական ռելիեֆով^[28]։Օվկիանիայի կղզիների մեծ մասում օգտակար հանածոները բացակայում են։ Դրանք միայն ամենամեծ քանակի դեպքում մշակվում են՝ նիկել (Նոր Կալեդոնիա), նավթ և բնական գազ (Նոր Գվինեա կղզի, Նոր Զելանդիա), պղինձ (Բուգենվիլ կղզի Պապուա Նոր Գվինեա), ոսկի (Նոր Գվինեա, Ֆիջի)։Ավստրալիայում կան մի շարք լեռնաշղթաներ, որոնցից ամենահայտնին Մեծ Ջրբաժան լեռնաշղթա է։ Այստեղ է գտնվում Քիմբեռլի լեռները (ամենաբարձր կետը՝ Օրդ(937 մ)) և Բերքլիի սարահարթը։ Մայրցամաքի ամենաբարձր կետը Վիլհելմ լեռն է Պապուա Նոր Գվինեայում։Մայրցամաքի ամենաբարձր կետը Վիլհելմ լեռն է Պապուա Նոր Գվինեայում։

Օվկիանիայի խոշոր լեռները

• Վիլհելմ լեռ (4509 մ)
• Մաունա Կեա (հրաբուխ) (4205 մ)
• Մաունա Լոա (4169 մ)
• Կուկի լեռ (3764 մ)
• Ռուապեհու (2797 մ)
• Ուլավուն հրաբուխ (2300 մ)
• Կոսցյուշկո(2228 մ)
• Լիբիգ լեռ (1440 մ)
• Մեհարի լեռ (1251 մ)
• Բլաֆ-Նոլ լեռ (1096 մ)
• Օրդ լեռ (937 մ)

Օվկիանիայի հայտնիությանը նպաստում է աշխարհի ամենախոշոր անդունդը՝ Մարիանյան իջվածքը 10 994մ։ Բացի դրանից, այստեղ կան ևս երկու նույնքան խորը անդունդներ՝ Տոնգա 10 882մ և Կերմանդեկ իջվածքները 10 047մ։ Ցամաքում ամենացածր վայրը Էյր–Նորթ աղի լիճն է՝ –16 մ։

Օվկիանիան գտնվում է մի քանի կլիմայական գոտիներում՝ հասարակածային, մերձհասարակածային, արևադարձային, մերձարևադարձային, մերձհասարակածային, բարեխառն Կղզիների մեծ մասում տիրապետողը արևադարձային կլիման է։ Մերձհասարակածային կլիման գերակշռում է Ավստրալիայի և Ասիայի ափամերձ շրջանների կղզիներում, ինչպես նաև 180° միջօրեականից արևելք հասարակածում, հասարակածային կլիման՝ 180° միջօրեականից արևմուտքից, մերձարևադարձայինը՝ արևադարձերից հյուսիս և հարավ, բարեխառնը՝ Նոր Զելանդիայի մեծ մասում^[4]։Օվկիանիայի կղզիների կլիման առանձնանում է հիմնականում պասատներովև ստանում առատ տեղումներ։ Տեղումների տարեկան միջին քանակը տատանվում են 1500-ից մինչև 4000 մմ, չնայած որոշ կղզիներում (մասնավորապես, ռելիեֆի առանձնահատկությունններից և հողմահայաց լանջերի դիրքադրությունից), կլիման կարող է լինել ավելի չոր կամ ավելի խոնավ։ Օվկիանիայում է գտնվում մոլորակի ամենախոնավ վայրերից մեկը^[29]։ Վաիալեալե լեռան արևելյան ստորոտում, Կաուաի կղզում տարեկան թափվում է 11 430 մմ տեղումներ։ Առավելագույնը է 1982 թվականին՝ 16 916 մմ^[30])։ Արևադարձային լայնություններում միջին ջերմաստիճանը մոտ 23 °C է, հասարակածում՝ 27 °C, ամենաշոգ և ամենացուրտ ամիսների միջև փոքր են տատանումները։ Օվկիանիայի կղզիների կլիմայի վրա մեծապես ազդում են այնպիսի անոմալիաներ, ինչպիսիք են ծովային հոսանքները՜ Էլ Նինյոն և Լա Նինյան։ Էլ Նինյոյի ժամանակ մերձարևադար ձային կոնվերգենցիայի գոտին դեպի հյուսիս է շարժվում հասարակածից, իսկ Լա Նինյեի դեպքում՝ դեպի հարավ հասարակածի կողմից։ Վերջին դեպքում կղզիներում խիստ երաշտներ են լինում, առաջի դեպքում ՝ հորդառատ անձրևներ։Օվկիանիայի կղզիների մեծ մասը ենթակա է բնական աղետների կործանարար հետևանքներին՝ հրաբխային ժայթքումներ (Հավայան կղզիներ, Նոր Հեբրիդներ), երկրաշարժեր, ցունամի, ցիկլոն, ուղեկցվում են թայֆուններով և հորդառատ անձրևներով, երաշտով։Նրանցից շատերը զգալի նյութական և մարդկային կորուստներ են առաջացնում։ Օրինակ ՝ Պապուա Նոր Գվինեա 1999 թվականի հուլիսին ցունամիի հետևանքով 2200 մարդ մահացավ^[31]։Նոր Զելանդիայի Հարավային կղզում և Նոր Գվինեա կղզու բարձր լեռներում սառցադաշտեր կան, գլոբալ տաքացման արդյունքում դրանց տարածքը աստիճանաբար կրճատում է^[31]։

Բնական զոնաներ

Ավստրալիան և Օվկիանան գտնվում են ընդամենը հինգ կլիմայական գոտիներում՝ հասարակածային, մերձհասարակածային, արևադարձային (մեծամասամբ), մերձարևադարձային և բարեխառն՝ Թասմանիա կղզի հարավ։

Ջրագրություն

Ավստրալիայում գետերը շատ են, սակայն դրանց մեծ մասը չորացող են։ Ամենախոշոր գետերն են Մուրեյը և Դառլինգը. К Ավստրալիա մայրցամաքի ափերը ողողում են Կարպենտարիա և Մեծ Ավստրալական ծովածոց ծոցերը։

Օվկիանիայի բույսերից և կենդանիներից շատերը ծագումով Հարավային Ասիայից են, որտեղից նրանք ժամանակակից կղզիների վրա հասել են , վերջին սառցե դարաշրջանից,երբ Համաշխարհային օվկիանոսի ցածր մակարդակը հնարավորություն տվեց նրաց ցամաքով տեղափոխվելու։Բույսերի սերմերը տեղափոխվում էին նաև քամին, ծովային հոսանքները և թռչունները։ Այն բանից հետո, երբ ծովի մակարդակը կրկին բարձրացավ, օրգանիզմները շարունակեցին զարգանալ առանձին կղզիների կամ կղզիախմբերի վրա, ձևավորելով էնդեմիկ տեսակներհեռու ընդհանուր նախահայրերից։Ավստրալիայում և Օվկիանիայում էնդեմիկ տեսակների թիվը շատ ավելի մեծ է, քան աշխարհի այլ մասերում։ Ավստրալիայում և Օվկիանիայում էնդեմիկ տեսակների թիվը շատ ավելի մեծ է, քան աշխարհի այլ մասերում։ Ավստրալիայի և Օվկիանիայի կարևոր ծաղկող բույսերից՝ ժակարանդա, հիբիսկուս, հացի ծառ, նվենի և բանյան։Օվկիանիայի կենդանական աշխարհում գլխավոր տեղ են զբաղեցնում թռչունները՝ կղզիների միջև թռչելու ունակության շնորհիվ։ Ընդհանուր առմամբ, Օվկիանիայում կա ավելի քան 110 էնդեմիկ թռչունների տեսակ:Այս թիվը ներառում է նաև Ավստրալիայի ռելիկտային չթռչող թռչունները։ Նոր Գվինեա և Նոր Զելանդիայում՝ կազուարներ, էմու ջայլամ, կիվի, հովիվ-հուեկա և թակահե։ Ի թիվս այլ կենդանիների, լայնորեն ներկայացված են մողեսները և չղջիկները (մասնավորապես, Օվկիանիայում հայտնի է չղջիկների ավելի քան 100 տեսակ)։Ավստրալիան և Օվկիանիան աշխարհի միակ տարածաշրջանն են, որտեղ գոյատևել են մոնոտրեմների՝ ձու ածող կաթնասունների ներկայացուցիչները։ Այս կարգի գոյատևած տեսակները (չորս տեսակ եքիդնա և մեկ տեսակ բադակտուց) ապրում են միայն Ավստրալիայում և Նոր Գվինեայում։ Մյուս վայրի կաթնասունները հիմնականում պարկավորներ են. Աշխարհի բոլոր հայտնի ժամանակակից պարկավորների տեսակների 70%-ը գտնվում է Օվկիանիայում, մնացածը կենտրոնացած է Հարավային Ամերիկայում։ Խոշոր գիշատիչների բացակայության պատճառով Օվկիանիայի պարկավորները իրենց ամերիկացի հարազատների համեմատ ավելի մեծ չափերի են, օրինակ՝ մեծ կարմիր կենգուրուն հասնում է 2 մ բարձրության և 100 կգ–ի։Օվկիանիան գտնվում է երեք տարբեր ծովային էկոշրջաններում՝ բարեխառն ավստրալական (ծովերը ողողում են Ավստրալիայի հարավային մասը և Նոր Զելանդիան), Կենտրոնական հնդկա-Խաղաղօվկիանոսյան (Ավստրալիայի հյուսիսային ափ, Պապուա Նոր Գվինեա, Սողոմոնի կղզիներ, Վանուատու, Նոր Կալեդոնիա, Ֆիջի և Տոնգա) և Արևելյան հնդկ-Խաղաղօվկիանոսյան (Խաղաղ օվկիանոսի կենտրոնական շրջանը՝ Մարշալյան կղզիներից մինչև կենտրոնական և հարավ-արևելյան Պոլինեզիա)։Բարեխառն ավստրալաասիական տարածաշրջանը բնութագրվում է ցուրտ, սննդանյութերով հարուստ ջրերը ապահովում են ձկների և ծովային թռչունների մեծ պոպուլյացիաներ (մի քանի տեսակներ ալբատրոսներ և մրրկահավեր, փոմփոլավոր պինգվին)։Կենտրոնական հնդկա-Խաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանում Կորալյան պոլիպներ ստեղծել են հսկա կազմավորումներ՝ Մեծ արգելախութ և Նոր Կալեդոնիայի արգելախութը։ Պատնեշային խութերը հիմք են ստեղծում բարձր կենսաբազմազանության համար։ Այսպիսով, Մեծ արգելախութում ապրում են մոտ 30 տեսակի կետեր և դելֆիններ, 6 տեսակի ծովային կրիաներ, 215 տեսակի թռչուններ և ավելի քան 1500 տեսակի ձկներ, իսկ Նոր Կալեդոնիայի արգելախութում կա առնվազն 1000 տեսակի ձուկ, 600 տեսակի ծովային սպունգներ, 5500 տեսակ փափկամարմիններ և 5000 տեսակի խեցգետնակերպեր։

Ժողովուրդները

Ամբողջ Արևմտյան և Արևելյան Ավստրալիայում զբաղեցնում են անգլո–ավստրալիացիները, որոնք բնակություն են հաստատել Ավստրալիա մայրցամաքի գաղութացման ժամանակ։ Օվկիանիային պատկանող Նոր Գվինեա կղզին ամբողջությամբ, բնակեցված է պապուասներ ժողովուրդների կողմից (ներառյալ Սողոմոնյան և Սանտա Կրուս կղզիները)։Կենտրոնական Ավստրալիան բնակեցված է բնիկ Ավստրալիայի աբորիգեններով, ում համար ստեղծվել էին ռեզերվացիաներ։ Նոր Զելանդիան բնակեցված է անգլո-նորզելանդացիներով, ինչպես նաև այնպիսի կղզիներում, ինչպիսիք են Չաթամը և այլն։Գաղութացված հողերը (օրինակ՝ Նոր Կալեդոնիա կղզին) զբաղեցրել են են ֆրանսիացիները, իսկ հարավում գտնվող Փիթքերն կղզիները, բնակեցված են բրիտանացիներով՝ խառնված բնիկ ցեղերի հետ։

Բնակչության խտությունը

Ավստրալիայի բնակչության մեծ մասն ապրում է մայրցամաքի արևելքում և հարավ-արևմուտքում, որտեղ բնակչության խտությունը տատանվում է 1-10 մարդ / կմ²։ Ամենամեծ քաղաքների մոտ խտությունը տատանվում է 10-50 մարդ/կմ²։ Ընդհակառակը, Պապուա Նոր Գվինեայում, չնայած լեռնային մակերևույթին, բնակչության խտությունը կազմում է 10-50 մարդ մեկ քառակուսի կիլոմետրի վրա։ Նահանգի մայրաքաղաք Պորտ Մորսբին մեծ բնակչություն չունի և ընդհանուր տեսքով չի առանձնանում։ Նման իրավիճակ է նաև Նոր Զելանդիայում, որտեղ ամենամեծ քաղաքը ոչ թե մայրաքաղաք Վելինգտոնն է, այլ՝ Օքլենդը։ Օվկիանիայի կղզի պետություններից ամենախիտ բնակեցվածը Ֆիջին է (10 - 40 մարդ / կմ²)։

Խոշոր քաղաքները

Օվկիանիայի կղզիների մեծ մասը աղքատ է օգտակար հանածոներով։ Բացառություն են կազմում Նոր Կալեդոնիան՝ աշխարհում նիկելի հինգերորդ խոշորագույն արտադրողը, որի պաշարները կազմում են այս մետաղի համաշխարհային պաշարների մոտ 10%-ը, և Ֆիջին, որի արտահանման մեջ ոսկին զբաղեցնում է երկրորդ տեղը շաքարեղեգից ստացվող շաքարից հետո։ Նոր Գվինեան ունի օգտակար հանածոների պաշարներ։ Հանքարդյունաբերությունը Պապուա Նոր Գվինեայի հիմնական զբաղմունքներից է, որի արդյունքում արտահանում է ոսկի, պղինձ և նավթ։ Երկրի տարածքային ջրերում հանքարդյունաբերություն կատարվում է ծովի հատակից ավելի քան մեկ մղոն խորությունից։Ավստրալիայի և Նոր Զելանդիայի շրջակայքում կան նաև նավթի և գազի մի շարք հանքավայրեր, սակայն այդ երկրներն ավելի շատ նավթ են սպառում, քան իրենք արտադրում^[32]:.Օվկիանիայի մայրցամաքային կղզիներում (ներառյալ Ավստրալիան) զգալի ռեսուրսներ կան անտառահատումների և փայտամշակման արդյունաբերության համար։ Օրինակ՝ Ավստրալիայում տնտեսության այս ոլորտները 2008 թվականին բերել են 1,7 միլիարդ դոլարի եկամուտ։ Այս երկրում հիմնական արտադրանքը սղոցված փայտն է, փայտե վահանակները և թուղթը:. Փայտահատումները նույնպես կարևոր դեր են խաղում Պապուա Նոր Գվինեայի տնտեսության մեջ՝ արտահանելով պալիսանդր(թանկարժեք փայտանյութ), էվկալիպտի և սոճու փայտանյութ^[32]:.

• Փաստեր և վիճակագրություն Օվկիանիայի պետությունների վերաբերյալ Արխիվացված 2012-05-12 Wayback Machine
• Արբանյակային լուսանկարներ
• Համաշխարհային մշակույթի հանրագիտարան/Օվկիանիա