Նիկիտա Խրուշչով

Նիկիտա Սերգեևիչ Խրուշչով (ռուս.՝ Ники́та Серге́евич Хрущёв, ապրիլի 3 (15), 1894^[5], Կալինովկա, Կուրսկի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - սեպտեմբերի 11, 1971(1971-09-11)^{[2][3][4][…]}, Մոսկվա, ԽՍՀՄ^[5]), խորհրդային պետական գործիչ, ԽՄԿԿ ԿԿ առաջին քարտուղար 1953-1964 թթ., ԽՍՀՄ մինիստրների խորհրդի նախագահ 1958-1964 թթ., Խորհրդային Միության հերոս, Սոցիալիստական աշխատանքի եռակի հերոս։

Նիկիտա Խրուշչով Никита Хрущёв
ԽՄԿԿ կենտկոմի առաջին քարտուղար
սեպտեմբերի 14, 1953 - հոկտեմբերի 14, 1964
Նախորդող	Գեորգի Մալենկով (դե ֆակտո)
Հաջորդող	Լեոնիդ Բրեժնև
ԽՍՀՄ Նախարարների խորհրդի նախագահ
մարտի 27, 1958 - հոկտեմբերի 14, 1964
Նախորդող	Նիկոլայ Բուլգանին
Հաջորդող	Ալեքսեյ Կոսիգին
Ուկրաինայի կոմունիստական (բոլշևիկյան) կուսակցության առաջին քարտուղար
դեկտեմբերի 26, 1947 - դեկտեմբերի 16, 1949
Նախորդող	Լազար Կագանովիչ
Հաջորդող	Լեոնիդ Մելնիկով
Կուսակցություն՝	Խորհրդային Միության կոմունիստական կուսակցություն (1918–1964)
Կրթություն՝	Համամիութենական արդյունաբերական ակադեմիա և Դոնեցքի ազգային տեխնիկական համալսարան
Մասնագիտություն՝	քաղաքական գործիչ, ռազմական գործիչ և հեղափոխական
Ազգություն	ռուս
Դավանանք	աթեիզմ
Ծննդյան օր	1894 ապրիլի 15
Ծննդավայր	Կալինովկա, Կուրսկի մարզ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանի օր	11 սեպտեմբերի 1971(1971-09-11) (տարիքը 77)
Վախճանի վայր	Մոսկվա, ՌԽՍՖՀ, ԽՍՀՄ
Թաղված	Նովոդեվիչյան գերեզմանոց[1]
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն,  Խորհրդային Ռուսաստան և  ԽՍՀՄ
Ամուսին	Եֆրոսինիա Խրուշչովա (1914-1919) Նինա Խրուշչովա (1923-1971)
Զավակներ	Յուլիա Լեոնիդ Ռադա Սերգեյ Ելենա
Ինքնագիր
Պարգևներ	Տարվա մարդ՝ ըստ Թայմ ամսագրի և
Nikita Khrushchev

1930-ական թվականներին սկսել է զբաղեցնել բարձր պաշտոններ։ Եղել է Ուկրաինայի կոմկուսի առաջին քարտուղար։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ») տարիներին (1941-1945) եղել է տարբեր ռազմաճակատների ռազմական խորհրդի անդամ։

1953 թ.՝ Իոսիֆ Ստալինի մահից հետո, հաղթել է իշխանության համար մղվող պայքարում։ Իշխանության գալուց հետո հանդես է եկել ստալինյան բռնությունների սուր քննադատությանբ^[6], չնայած որ ինքն էլ ժամանակին հատուկ դաժանությամբ էր աչքի ընկել հակակոմունիստական զանգվածների դեմ պայքարելիս։ Խրուշչովի նախագահության տարիներին բռնությունների ծավալն անհամեմատ նվազել է, մեծ քանակությամբ բռնադատվածների ներում է շնորհվել, բազմաթիվ կալանավորներ ու աքսորյալներ ազատ են արձակվել և նույնիսկ տեղի են ունեցել դատավարություններ բռնություններն իրականացնողների նկատմամբ։

Միևնույն ժամանակ, «Խրուշչովյան ձնհալի» տարիներին մեղմացան խորհրդային գաղափարախոսական գրախոսության պահանջները, որոշ թույլտվություններ ու ազատություններ ստացան գյուղացիները, փոքր-ինչ ավելացավ մասնավոր տնտեսություն ունենալու նրանց իրավունքը, տեղաշարժվելու հնարավորությունները^[7]։

Իշխանությունից հեռացվել է 1964 թվականին։