Ռոբի Ֆաուլեր

Ֆաուլերը ծնվել է Լիվերպուլի հարևանությամբ գտնվող Տոկստետե արվարձանում։ Սկզբում կրում էր մոր ազգանունը՝ Ռայդեր^[6]։ Մանուկ ժամանակ երկրպագում էր Էվերթոնին և հաճախ էր գնում Գուդիսոն պարկ՝ իր երկրպագած թիմի խաղերը տեսնելու համար։ Դպրոցական տարիներին խաղացել է «Տորվալդ» ակումբի կազմում։ Խաղերից մեկում դարձել է 16 գոլի հեղինակ, իսկ հանդիպումն ավարտվել է 26-0 հաշվով^[7]։

1985 թվականին Ֆաուլերը տեղափոխվեց «Լիվերպուլ Սքուլբոյս ակումբ» (անգլ.՝ Liverpool Schoolboys), որտեղ նրա խաղը առաջին անգամ տեսավ Լիվերպուլի սկաուտ Ջիմի Էսպինոլան։ Ռոբերտը սկսեց շաբաթական մեկ մարզում անցկացնել ակումբի հիմնական կազմի հետ։ Դպրոցն ավարտելուց հետո՝ 1991 թվականին պայմանագիր կնքեց Լիվերպուլի երիտասարդական թիմի հետ^[8]։

Լիվերպուլ

Ֆաուլերը իր պրոֆեսինալ կարիերան սկսել է Լիվերպուլի կազմում։ Նա Լիվերպուլի հետ պայմանագիր ստորագրեց 1992 թվականի ապրիլի 9-ին, երբ դեռ դպրոցական էր։Առաջին անգամ Ֆաուլերը հայտավորվեց 1993 թվականի հունվարի 13-ին Անգլիայի գավաթի շրջանակներում Բոլտոնի դեմ կայացած խաղում , սակայն այդպես էլ խաղադաշտ դուրս չեկավ։ Հաջորդ տարում Անգլիայի երիտասարդական հավաքականի հետ նա դարձավ Եվրոպայի առաջնության հաղթող^[9]։ Մինև այդ Ֆաուլերը հասցրեց իր առաջին պաշտոնական հանդիպումն անցկացնել Լիվերպուլի հիմնական թիմի կազմում։ 1993 թվականի սեպտեմբերի 22-ին Ֆաուլերը գավաթի շրջանակներում դուրս եկավ խաղադաշտ, որտեղ Լիվերպուլը 3-1 հաշվով առավելության հասավ Ֆուլհեմի նկատմամբ^[10]։ 2 շաբաթ անց տեղի ունեցած պատասխան խաղում Ֆաուլերը 5 գնդակ հեղինակեց, դառնալով ակումբի պատմության 4-րդ ֆուտբոլիսը, որին հաջողվել է հասնել նմանատիպ նվաճման։ Իր առաջին գնդակը նա խփեց 1993 թվականի հոկտեմբերի 16-ին Օլդհեմ Յունայթեդի դեմ կայացած խաղում հանդիպման 87-րդ րոպեին^[11]։

Պրեմիեր լիգայի շրջանակներում առաջին հեթ-տրիկը հեղինակել է Սաութհեմփթոնի դեմ կայացած խաղում։ Դա նրա ընդամենը 5-րդ հանդիպումն էր Պրեմիեր Լիգայի շրջանակներում։ Առաջին 13 խաղերում նա դարձավ 12 գոլի հեղինակ։ Այս բարձր արդյունավետությունը չվրիպեց Անգլիայի երիտասարդական հավաքականի մարզիչների ուշադրությունից, և նա հրավիրվեց ազգային երիտասարդական հավաքական։ 1993 թվականի նոյեմբերին Սան Մարինոյի դեմ հանդիպման ժամանակ արդեն 3-րդ րոօեին բացեց հանդիպման հաշիվը։ 1993 թվականին Ֆաուլերը դարձավ ակումբի լավագույն ռմբարկուն․ 18 գոլ բոլոր մրցաշարերում միասին վերցրած։ Այդ տարի ակումբը կարողացավ գրավել միայն 8-րդ հորիզոնականը, ինչն իսկական հիասթափություն էր ակումբի երկրպագուների համար։

1994-1995 թվականների մրցաշրջանում Ֆաուլերը հանդես եկավ բոլոր 57 հանդիպումներում, այդ թվում Լիգայի եզրափակիչ խաղում։ Հենց այդ հանդիպման ժամանակ՝ 1994 թվականի օգոստոսի 28, Ֆաուլերը դարձավ ամենաարագ հեթ-տրիկի հեղինակը։ Նա 3 գոլի հեղինակ դարձավ 4 րոպե 33 վայրկյանում։ Տուժող թիմի դերում հայտնվել էր լոնդոնյան Արսենալը։ Ռեկորդը բավականին երկար ժամանակ մնաց անհաղթահարելի, և միայն 2015 թվականի մայիսի 16-ին Սադիո Մանեն գերազանցեց այդ։ Նույն քանակի գոլեր նա խփեց 2 րոպե 56 վայրկյանում^[12][13]։

Ֆաուլերը 2 տարի անընդմեջ՝ 1995-1996 թվականներին դարձել է անգլիացի ամենատաղանդավոր երիտասարդ ֆուտբոլիստը^[14]։ Մինչ այդ նման հաջողության հասել էր Ռայան Գիգզ, իսկ հետագայում նման նվաճման հասավ նաև Ուեյն Ռունին^[15]։

1990-ական թվականների կեսրերին Լիվերպուլում հանդես էին գալիս միանգամից մի քանի շատ տաղանդավոր ֆուտբոլիստներ։ Սակայն պետք է նշել, որ թիմը այդ ժամանակ լուրջ հաջողություններ չունեցավ և չկարողացավ հաղթել Անգլիայի ազգային առաջնությունում։ Ֆաուլերից բացի այդ ժամանակ Լիվերպուլի մարզահագուստն էին կրում Փոլ Ինսը, Սթիվ ՄաքՄանամանը, Ստեն Կոլիմորը, Ջեյմի Ռեդնապը, Դևիդ Ջեյմսը։ Այս թիմը կոչվում էր նաև Սպայզ Բոյս, այսինքն տաղանդավոր ֆուտբոլիստների թիմ։ Լրագրողները ակումբի անհաջող ելույթները մեկնաբանում էին որպես թույլ խաղի արդյունք՝ պատճառաբանելով, որ նրանք ավելի շատ ժամանակ էին հատկացնում իրենց արտաքին տեսքին և ակումբներ այցելելուն․ արդյուքնում ժամանակ չէր մնում խաղերին պատշաճ կերպով պատրաստվելու համար^[16]։

1996 թվականին Ֆաուլերը առաջին պաշտոնական հանդիպումն անցկացրեց ազգային հավաքականի կազմում Բուլղարիայի ազգային հավաքականի դեմ^[14]"։ Սակայն դա ընկերական խաղ էր։ Իսկ արդեն առաջին մրցութային հանդիպումը Խորվաթիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի դեմ էր։ Ֆաուլերը շատ լավ հանդես եկավ Եվրո 1996-ին^[17]։ Իր հարազատ երկրում անցկացրած առաջնությանը հանդես եկավ 2 խաղում։ 1996 թվականի դեկտեմեբրի 14-ին Միդլսբրոյի դեմ հանդիպման ժամանակ դարձավ 4 գոլի հեղինակ և գերազանցեց 100 գոլի սանդղակը Լիվերպուլի կազմում։ 1996 թվականին նա գլխավորեց ՈՒԵՖԱ-ի Fair Play-ը։ Ֆաուլերի կարծիքով՝ դրա հիմնական պատճառը այն էր, որ Արսենալի դարպասապահ Դևիդ Սիմենը նրա նկատմամբ չէր խախտել խաղի կանոնները^[18]։ Ֆաուրերը չկարողացավ մրցավարին համոզել, որ նրա նկատմամբ խախտում չի եղել, և սխալմամբ է 11 մետրանոց նշանակվել։ Ֆաուլերը հարվածելու փոխարեն գնդակը փոխանցեց դարպասապահին, սակայն դարպասապահը չկարողացավ այն ֆիքսել, և Մաքատիրը ավելացնելով գնդակը ուղարկեց դարպասը։ Չնայած երկրպագուները կարծում էին, որ նա դիտավորյալ նման թույլ հարված կատարեց, այնուամենայնիվ նա խաղից հետո նշեց, որ ցանկանում էր գոլ խփել, քանի որ դա նրա պարտականությունն է^[19]։

Մինչև 1997 թվականը Ֆաուլերը յուրաքանչյուր տարում դառնում էր նվազագույնը 30 գոլի հեղինակ։ 3 տարում նա կարողացավ 98 գնդակ ուղարկել հակառակորդ թիմերի դարպասները, իսկ 3,5 տարում՝ 116։ Ստեն Կոլիմորը՝ Ֆաուլերի խաղընկերը 1995-1997 թվականներին, իր հեղինակային գրքում գրել է, որ Ֆաուլերը լավագույն ֆուտբոլիստն է, որի հետ նա երբևէ խաղացել է։ Ֆաուլերը և Կոլիմորը Անգլիայի առաջնությունում հանդես եկող լավագույն հարձակվողական զույգն էին 1996-1997 թվականներին։

1997-1998 թվականներին նա ստացավ ծանր վնասվածք, որի արդյունքում չկարողացավ մասնակցել 1998 թվականի ֆուտբոլի աշխարհի առաջնությանը^[20]։ Նրա բացակայությամբ հավաքականի կազմում իր նորամուտը նշեց Մայքլ Օուենը։

1999 թվականին ակումբը նրան պատժեց 60000 ֆունտով, քանի որ Էվերտոնի դարպասը գրավելուց հետո վազեց եզրային գծի մոտ և սկսեց հոտ քաշել գծից՝ առաջացնելով թմրամոլի պատկեր^[14][21]։ Հետո ֆուտբոլիստը հայտարարեց, որ այս քայլը ուղված էր Էվերտոնի երկրպագուներին, որոնք նախկինում նրան մեղադրել էին թմրամիջոց օգտագործելու մեջ։ Բացի դրամական տուգանքից նա պատժվեց նաև 4 խաղ որակազրկումով։ Հետագայում պատժի ժամկետը երկարացվեց 2 խաղով, քանի որ հանդիպումներից մեկի ժամանակ ծաղրել էր Չելսիի պաշտպաններին^[22]։

2000-2001 թվականներին Ֆաուլերի կարիերայում շատ հաջող տարի էր։ Նա հայտնվեց 3 եզրափակիչներում, կարողացավ հեղինակել 17 գնդակ և հաղթել 3 գավաթները^[23]։ Վնասվածք ստացած Ռեդնապի փոխարեն Ֆաուլերը դարձավ ակումբի ավագ։ Մասնակցեց Լիգայի գավաթի շրջանակներում Ստոկ Սիթիի դեմ կայացած հանդիպմանը, դարձավ հեթ-տրիկի հեղինակ, իսկ հանդիպումն ավարտվեց 8-0 հաշվով։ Դա երկրորդ ջախջախիչ հաղթանակն էր 1986 թվականից հետո, երբ 10-0 հաշվով հաղթանակ էին տարել լոնդոնյան Ֆուլհեմի նկատմամբ^[24]։ Ռոբին գոլի հեղինակ դարձավ նաև եզրափակիչում Բիրմինգհեմ Սիթիի դեմ։ Նա խաղաշատ դուրս եկավ հանդիպման 77-րդ րոպեին, երբ կարմիրները դեռ պարտվում էին 0-1 հաշվով։ Արդյունքում մերսիսայդյան ակումբը կարողացավ հաղթանակ տանել Օուենի 2 գոլրի շնորհիվ։ Այդ խաղից 4 օր անց Ֆաուլերը նորից փոխարինման դուրս եկավ ՈՒԵՖԱ-ի գավաթի խաղարկության եզրափակիչում «Դեպորտիվո Ալավեսի» դեմ։ 64-րդ րոպեին դուրս եկավ խաղադաշտ Էմիլ Հեսկիի փոխարեն։ 7 րոպե անց դարձավ գոլի հեղինակ, սակայն Ալավեսը կարողացավ հավասարեցնել հանդիպման հաշիվը և խաղը տեղափոխել լրացուցիչ ժամանակ։ 116-րդ րոպեին կարմիրները կարողացան խփել ևս մեկ գնդակ և տանել հաղթանակ։ Դա 3-րդ գավաթն էր, որ այդ տարի նվաճեց Լիվերպուլը։

2001-2002 թվականներին Ֆաուլերը ՈՒԵՖԱ-ի սուպերգավաթի շրջանակներում կարողացավ հաղթանակի հասնել Բավարիայի դեմ 3-2 հաշվով^[25]։ Դրանից հետո սկսեց չհայտնվել կարմիրների մեկնարկային կազմում։ 2001 թվականի նոյեմբերին առաջին հեթ-տրիկը վերջին 3 տարիների ընթացքում։ 2002 թվականին գլխավոր մարզիչ Ժերար Ուլյեի հետ առաջացած տարաձայնության հետևանքով ստիպված լքեց իր հարազատ ակումբը։Նրա վերջին հանդիպումը Սանդերլենդի դեմ էր, որի ընթացքում փոխարինվեց ընդմիջման ժամանակ։ Լիվերպուլի երկրպագունրի կարծիքով հենց Ֆաուլերի բացակայության պատճառով ակումբը չկարողացավ նվաճել առաջնության հաղթողի տիտղոսը^[26][27]։

Լիդս

Չնայած իր սիրված լինելու հանգամանքին կարմիրների երկրպագուների շրջանակներում, որոնք Ֆաուլերին անվանում էին «աստված»^[28]՝ Մայքլ Օուենը և Էմիլ Հեսկին դարձան հարձակվողական զույգը, և երկրպագուներին ստիպեցին մոռանալ Ռոբիին։ Արդյունքում Ֆաուլերը 12 մլն ֆունտի դիմաց տեղափոխվեց Լիդս Յունայթեդ^[29]։ Ֆաուլերի նորամուըի հանդիպումը տեղի ունեցավ 1 ամիս անց Ֆուլհեմի դեմ^[30], հենց նույն մարզադաշտում, որտեղ 8 տար առաջ իր դեբյուտային հանդիպումն էր անցկացրել Լիվերպուլի կազմում։ Ֆաուլերը ընդգրկված էր նաև Անգլիայի ազգային հավաքականում Աշխարհի 2002 թվականի առաջնության ժամանակ, սակայն խաղային ժամանակ գրեթե չստացավ․ փոխարինման դուրս եկավ միայն Դանիայի դեմ հաղթական խաղում։

2002-2003 թվականների մրցաշրջանի նախապատրաստական աշխատանքների ժամանակ Ֆաուլերին սկսեց անհանգստացնել նախկինում ստացած վնասվածքները։ Ապաքինումը տևեց մինչև դեկտեմբեր։ Դրանից հետո մրցաշրջանի 2-րդ կեսում 3 խաղում Ռոբին դարձավ 15 գոլի հեղինակ^[29]։ Թիմը մրցաշրջանն ավարտեց 15-րդ տեղում։ Հայտնվեց ծանր ֆինանսական խնդրի առջև և ստիպված վաճառեց իր մի քանի առաջատար ֆուտբոլիստի։

Մանչեսթեր Սիթի

2002-2003 թվականների մրցաշրջանից առաջ Ֆաուլերը տեղափոխվեց Մանչեսթեր Սիթի։ Սկզբում նա հրաժարվում էր տեղափոխվել Սիթի, որի հետևանքով էլ առաջացան մի շարք տարաձայնություններ գլխավոր մարզիչ Քևին Քիգանի և նախագահ Դևիդ Բարնշտայնի միջև։ Առաջացած տարաձայնության հետևանքով վերջինս լքեց ակումբը^[31]։ Ֆաուլերը ակումբի հետ պայմանագիր ստորագրեց հունվարի 16-ին։ Նոր ակումբի կազմում նա իր նորամուտը նշեց 2003 թվականի փետրվարի մեկին Վեստ Բրոմվիչ Ալբիոնի դեմ կայացած խաղում^[32]։ Մինչև մրցաշրջանի ավարտը Ֆաուլերը դարձավ ընդամենը 2 գոլի հեղինակ։

Ֆաուլերը շարունակում էր պայքարել իր առողջական խնդիրների լուծման համար, որի արդյունքում 2003-2004 թվականներին մասնակցեց ընդամենը 10 հանդիպման։ Լիվերպուլի դեմ կայացած հանդիպման ժամանակ Ֆաուլերը դարձավ գոլի հեղինակ, իսկ հանդիպումն ավարտվեց 2-2 հաշվով։ Այնուհետև Ռեալ Մադրիդից Մանչեսթեր Սիթի տեղափոխվեց նրա նախկին խաղընկեր Սթիվ ՄաքՄանամանը։ Սակայն հարձակվողական զույգը չկարորացավ գտնել իր նախկին խաղը, որոնք նրանք ցուցադրում էին մերսիսայդյան ակումբում հանդես գալու տարիներին, և սկսեցին շատ քննադատվել Սիթիի երկրպագուների կողմից^[33]։ Նույն տարում նրան մեղադրեցին նաև սեքս սկանդալի մեջ, ինչը նույնպես բացասական ազդեցություն ունեցավ նրա խաղի վրա^[34]։

Չնայած իր խաղային անկմանը՝ 2004-2005 թվականների մրցաշրջանում նա հեղինակեց իր 150-րդ գնդակը նորվիչի դեմ կայացած հանդիպման ժամանակ 2005 թվականի փետրվարի 28-ին։ Միդլսբրոի դեմ կայացած հանդիպման 90-րդ րոպեին չկարողացավ իրացնել 11 մետրանոց հարվածը, որի արդյունքում Սիթին զրկվեց հաջորդ տարի եվրոգավաթներին մասնակցելու հնարավորությունից^[35]։ Սրա հետ մեկտեղ Ֆաուլերը դարձավ իր ակումբի լավագույն ռմբարկուն և ընդգրկվեց Տարվա լավագույն խաղացողների (Player of the Year) եռյակում^[36]։

2005-2006 թվականներին Ֆաուլերը նորից ստացավ ծանր վնասվածք և 4 ամսվա մեջ ընդամենը 2 անգամ դուրս եկավ խաղադաշտ։Վնասվածքից ապաքինվելուց հետո հենց առաջին խաղում 2006 թվականի հունվարի 6-ին նա կարողացավ դառնալ հեթ-տրիկի հեղինակ^[37]։ Հաջորդ շաբաթ կայացած հանդիպման ժամանակ Ֆաուլերը դարձավ Մանչեսթեր Յունայթեդի դարպասը խփած 3-րդ գոլի հեղինակը։ Չնայած այս ամենին Ֆաուլերը միայն մեկ անգամ հայտնվեց քաղաքայինների մեկնարկային կազմում մինչ Լիվերպուլ վերադառնալը՝ ազատ գործակալի կարգավիճակով^[38]։

Վերադարձ Լիվերպուլ

2006 թվականի հունվարի 27-ին ֆաուլերը ազատ գործակալի կարգավիճակով վերադարձավ հարազատ ակումբ՝ կնքելով պայմանագիր մինչև ընթացիկ տարվա ավարտը^[38]։ Կարմիրների երկրպագուները մեծ սիրով ընդունեցին իրենց նախկին առաջատարին։ Բիրմինգհեմ Սիթիի դեմ կայացած հանդիպման ժամանակ երկրպագուները մեծ պաստառ էին պատրաստել, որի վրա գրված էր․ «11 համարի Աստված,բարի վերադարձ դրախտ» (անգլ.՝ God - number eleven, welcome back to heaven). «Աստված»-ը այն մականունն էր, որը երկրպագուները տվել էին ռոբիին, երբ նա սկսում էր իր մարզական կարիերան։ Վերադարձից հետո Ֆաուլերը գոլի հեղինակ դարձավ 2006 թվականի մարտի 15-ին, և նորից նա գրավեց Ֆուլհեմի դարպասը։ Վեստ Բրոմվիչ Ալբիոնին խփած գոլով Ֆաուլերը գերազանացեց ակումբի լեգենդ Քենի Դալգլիշի ցուցանիշը և ընդգրկվեց ակումբի բոլոր ժամանակների լավագույն ռմբարկուների հնգյակում։ Մինչև ապրիլի 16-ը նա հեղինակեց ևս 5 գնդակ, բայց Ֆաուլերի առողջական վիժակը գտնվում էր դեռևս շատ վատ վիճակում։ Մայիսին նրան առաջակեցին ստորագրել մեկ տարվա պայմանագիր։

2007 թվականի դեկտեմբերի 5-ին Ֆաուլերը ևս 2 գոլ հեղինակեց Չեմպիոնների Լիգայի շրջանակներում Գալաթասարայի դեմ կայացած հանդիպման ժամանակ։ Սակայն պետք է նշենք, որ սա չօգնեց իր ակումբին, քանի որ նրանք պարտվեցին 3-2 հաշվով^[39][40]։ Իսկ կիսաեզրափակիչում բավականին նպաստավոր դիրքից չկարողացավ գրավել Չելսիի դարպասը Դիրկ Քեյթի փոխանցումից հետո։ Չելսիին հաղթեց ետխաղյա 11 մետրանոց հարվածաշարով և դուրս եկավ եզրափակիչ^[41]։ Չեմպիոնների Լիգայնի 2006-2007թթ․-ների եզրափակիչում պարտություն կրեց Միլանից՝ 2-1 հաշվով^[42]։

Մայիսի 13-ին Չարլտոնի դեմ կայացած հանդիպման ժամանակ Ֆաուլերը մտավ խաղադաշտ ավագի թևկապով։ Հանդիպման ավարտից հետո երկրպագունեը բավական երկար ժամանակ ծափահարեցին Ռոբիին՝ ակումբի զարգացման գործում իր ներդրման համար։ 2007 թվականի հունիսի 1-ին Ֆաուլերը ստացավ ազատ գործակալի կարգավիճակ^[43]։։

Քարդիֆ Սիթի

Հուլիսի 21-ին Ֆաուլերը պայմանագիր կնքեց Քարդիֆ Սիթիի հետ^[44]։ Օգոստոսի 28-ին նորամուտը նշեց Լիգայի գավաթի խաղարկության շրջանակներում^[45]։Սեպտեմբերի 22-ին հեղինակեց իր առաջին 2 գնդակները Պրեստոն Նորթ Էնդի դեմ կայացած հանդիպման ժամանակ^[46]։ Հաջորդ խաղում նորից դարձավ 2 գոլի հեղինակ Վեստ Բրոմվիչ Ալբիոնի դեմ կայացած խաղի ժամանակ, որտեղ Քարդիֆը 4-2 հաշվով առավելության հասավ^[47]։ Հաջորդ փուլում Ֆաուլերի նախկին ակումբ Լիվերպուլը 2 խաղերի արդյուքնում առավելության հասավ 2-1 հաշվով^[48]։

2008 թվականի հունվարի 17-ին պարզ դարձավ, որ Ֆաուլերը բաց կթողնի մրցաշրջանի մնացած մասը վնասվածքի պատճառով^[49]։ Վիրաբույժները մի քանի վիրահատություններ կատարեցին, որպեսզի նա մասնակցի Անգլիայի գավաթի եզրափակչին։ Սակայն Պորտսմութի դեմ խաղում նա մնաց պահեստայինների նստարանին և խաղադաշտ դուրս չեկավ, իսկ խաղն ավարտվեց Ֆաուլերի թիմի պարտությամբ^[50][51]։

Չնայած այն հանգամանքին, որ նրա պայմանագրի ժամկետը սպառվում էր 2008 թվականի ամռանը, նախատեսվում էր, որ այն կերկարացվի ևս մեկ տարով։ Այնուամենայնիվ 2008 թվականի հուլիսի 11-ին հայտարարվեց Ֆաուլերի Բլեքբեռն Ռովերս տեղափոխվելու մասին։ Պայմանագիրը նախատեսված էր 1 տարով^[52]։

Բլեկբերն Ռովերս

Երկարատև բանակցույուննրից հետո Ֆաուլերը նախնական 3 ամսվա պայմանագիր ստորագրեց Բլեկբեռնի հետ^[53]։ Նոմամուտի խաղը տեղի ունեցավ սեպտեմբերի 24-ին Լիգայի գավաթի շրջանակներում Էվերթոնի դեմ^[54]։ Պայմանագրի ժամկետն ավարտվեց դեկտեմբերի 12-ին^[55], և նոր առաջարկ չստանալու պատճառով Ֆաուլերը տեղափոխվեց ավստրալիական Նորտ Կվինսլենդ Ֆուրի ակումբ»^[56]։

Նորտ Կվինսլենդ Ֆուրի

2009 թվականի փետրվարի 4-ին Ֆաուերը ընտանիքի հետ տեղափոխվեց Ավստրալիա և պայմանագիր կնքեց Նորտ Կվինսլենդ Ֆուրիի հետ^[57]։ Նոր ակումբի կազմում նա իր նորամուտը նշեց 2009 թվականի հուլիսին «Վուլվերհեմփտոն Վանդերս»-ի դեմ կայացած խաղի ժամանակ^[58]։ 2009-2010 թվականների մրցաշրջանից առաջ նա նշանակվեց ակումբի ավագ։ Առաջին գոլը հեղինակեց օգոստոսի 8-ին Սիդնեյի դեմ կայացած հանդիպման ժամանակ։

2010 թվականի հունվարի 23-ին «Բրիսբեն Ռոարի» դեմ կայացած հանդիպման ժամանակ հրաժարվեց ենթարկվել գլխավոր մարզչին և չնստեց պահեստայինների նստարանին^[59]։ Արդյունքում գլխավոր մարզիչ Իեն Ֆերգյուսոնը նրան չհայտավորեց հաջորդ հանդիպմանը և նա մեծ դժվարությամբ կարողացավ հետևել հանդիպման ընթացքին։ Հունիսի 15-ին Ֆաուլերը հայտարարեց, որ դատի է տվել ակումբին և չի պատրաստվում այլևս կրել այդ ակումբի մարզաշապիկը^[60]։

Պերտ Գլորի

2010 թվականի ապրիլի 27-ին Ֆաուլերը պայմանագիր կնքեց Պերտ Գլորի թիմի հետ^[61][62]։ Բազմաթիվ հրավերներ ուներ արաբական աշխարհից և Ավստրալիայի մայրաքաղաք Սիդնեյից, սական բոլոր առաջարկները մերժեց։ Հունիսի կեսերին նա միացավ իր նոր ակումբին։ Օգոստոսի 29-ին Ֆաուլերը հեղինակեց իր առաջին գնդակը Պերտի կազմում՝ գրավելով Մելբուրն Հարթի դարպասը։ 2011 թվականի հունիսի 1-ին տարածվեցին տեղեկություններ, որ Ռոբին չի ցանկանում այլևս հանդես գալ այդ ակումբի կազմում, քանի որ ցանակնում է ավելի մոտ գտնվել իր ընտանիքին։ Հետո այդ տեղեկությունները հաստատվեցին անձամբ ֆուտբոլիստի կողմից։

Մուանգտոնգ Յունայթեդ

2011 թվականի հոլիսի 7-ին Ռոբի Ֆաուլերը պայմանագիր կնքեց թաիլանդական «Մուանգտոնգ Յունայթեդ» ակումբի հետ^{[63][64][65][66][67]}։ 2011 թվականի սեպտեմբերի 30-ին նշանակվեց «Մուանգտոնգ Յունայթեդ»-ի խաղացող-մարզիչի պաշտոնում, այդ պաշտոնում փոխարինելով Էնրիկե Կալիշտուին^[68]։

2011 թվականի հոկտեմբերի 1-ին նորանշանակ գլխավոր մարզչի դեբյուտային խաղում կարողացավ հաղթանակի հասնել «Սամուտսոնգրամ» ակումբի հետ կայացած հանդիպման ժամանակ 3-1 հաշվով^[69]։ 2011 թվականի հոկտեմբերի 16-ին Թաիլանդի առաջնության շրջանակներում հեղինակեց իր անդրանիկ գնդակը։

2011 թվականի դեկտեմբերին 21-ին «Լեպբուրի»-ի դարպասը խփած գնդակը 250-րդն էր Ֆաուլերի ակումբային կարիերայում։ 2012 թվականի փետրվարի 28-ին Ֆաուլերը հայտարարեց իր հրաժարականի մասին՝ պատճառաբանելով, որ թիմից հեռացել մարզիչ Սլավիշա Յոկանովիչը^[70]։

Ֆաուլերն իր անդրանիկ հանդիպումը ազգային հավաքականի կազմում անցկացրել 1996 թվականի մարտի 27-ին՝ 76-րդ րոպեին դուրս գալով փոխարինման Բուլղարիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի դեմ կայացած հանդիպման ժամանակ, որը տեղի ունեցավ Ուեմբլի մարզադաշտում^[71]։ Ապրիլի 24-ին անցկացրեց իր 2-րդ հանդիպումը Խորվաթիայի ազգային հավաքականի դեմ^[72]։ Հանդիպումն ավարտվեց 0-0 հաշվով։ Ֆաուլերի խաղը տպավորեց ազգային հավաքականի մարզիչներին և նա ընդգրկվեց Եվրո 1996-ի Անգլիայի ազգային հավաքականի կազմում։ Առաջնության ընթացքում մասնակցեց 2 հանդիպման՝ առաջինը Հոլանդիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի դեմ^[73], իսկ երկրորդը՝ 1/4-րդ եզրափակիչում Իսպանիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի դեմ, որտեղ Անգլիան առավելության հասավ 11 մետրանոց հարվածաշարի արդյունքում^[74]։

2001 թվականի մայիսի 25-ին Ֆաուլերը ազգային հավաքականի կազմում խփեց իր 4-րդ գնդակը Մեքսիկայի ազգային հավաքականի դեմ կայացած հանդիպման ժամանակ ։ Իսկ հանդիպումն ավարտվեց 4-0 հաշվով^[75]։ Սեպտեմբերի 5-ին Ֆաուլերը Ալբանիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի դեմ կայացած հանդիպման ժամանակ խփեց իր հերթական գնդակը^[76]։ Անգլիան հաղթահարեց խմբային փուլի արգելքը։ Ֆաուլերը այն 23 ֆուտբոլիստներից մեկն էր, որոնք մեկնեցին Կորեա և Ճապոնիա Աշխարհի առաջնության եզրափակիչ փուլին մասնակցելու համար^[77]։ Նա չմասնակցեց խմբային փուլի ոչ մի հադիպման, սակայն մասնկակցեց Դանիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի դեմ 1/8-րդ եզրափակչի հանդիպմանը^[78]։ Այդ հանդիպումը վերջինն էր, որում Ֆաուլերը կրեց ազգային հավաքականի մարզաշապիկը։

Արդյունքում տեսնում ենք, որ Ֆաուլերը ազգային հավաքականի կազմում մասնակցեց 26 հանդիպման՝ դառնալով 7 գոլի հեղինակ։ Նրա վերջին հանդիպումը տեղի ունեցավ 2002 թվականի ֆուտբոլի աշխարհի առաջնության շրջանակներում^[78]։.

Անգլիա վերադառնալուց հետո Ֆաուլերը աշխատանքի անցավ 1-ին լիգայում հանդես եկող «Միլտոն Կինզ Դոյս» ակումբի մարզչական շտաբում։ Ապրիլի 7-ին Բարի ակումբը հայտարարե, որ ֆաուլերը մեկ շաբաթով աշխատանքի է անցնելու ակումբի մարզչի օգնականի պաշտոնում^[79]։ Կարճ ժամանակ էլ մարզել է Լիվերպուլի հաձակվողներին։

2013 թվականի հոկտեմբերին հայտարարվեց, որ Ֆաուլերը աշխատելու է Լիվերպուլի երիտասարդական ակադեմիայում։ Աշխատելու էր 18-21 տարեկան երիտասարդ ֆուտբոլիստների հետ^[80]։

2014 թվականի սեպտեմբերի 9-ին Ֆաուլերը նշեց, որ ցանկանում է աշխատանքի անցնել Լիդս Յունայթեդի գլխավոր մարզչի պաշտոնում^[81][82]։

Ֆաուլերը ամուսնացել է Քերիի հետ 2001 թվականի հունիսի 9-ին շոտլանդական Դանս քաղաքում։ Ունի 1 տղա և 3 աղջիկ^[83]։

Իր վաղեմի ընկեր Սթիվ ՄաքՄանամանի հետ մեծ ներդրումներ իրականացրեցին նոր սպոտաձևում^[84]։ 2005 թվականին ընդգրկվել է Բրիտանիայի ամենահարուստ մարդկանց շարքում՝ համաձայն «Sunday Times Rich List» պարբերականի^[85][86]։ 2005 թվականի սեպտեմբերի 2-ին դուրս եկավ նրա հեղինակային «Ֆաուլեր:Իմ կենսագրությունը» գիրքը (անգլ.՝ Fowler: My Autobiography) իր ֆուտբոլային կարիերայի մասին։ Լիվերպուլ վերադառնալուց հետո թարմացրեց գիրքը՝ ավելացնելով ևս մեկ գլուխ։

Ակումբային վիճակագրություն

Միջազգային վիճակագրություն

№	Տարեթիվ	Մրցակից	Հաշիվ	Ֆաուլերի գոլերը	Մրցաշար
1	մարտի 29 1997 թվական	Մեքսիկա	2 : 0	1	Ընկերական խաղ[87]
2	1997 թվականի նոյեմբերի 15	Կամերուն	2 : 0	1	Ընկերական խաղ[87]
3	2000 թվականի մայիսի 31	Ուկրաինա	2 : 0	1	Ընկերական խաղ[88]
4	2001 թվականի մայիսի 25	Մեքսիկա	4 : 0	1	Ընկերական խաղ[88]
5	2001 թվականի սեպտեմբերի 5	Ալբանիա	2 : 0	1	2002 թվականի ԱԱ ընտրական փուլ[88]
6	2002 թվականի մարտի 27	Իտալիա	1 : 2	1	Ընկերական խաղ[88]
7	2002 թվականի մայիսի 26	Կամերուն	2 : 2	1	Ընկերական խաղ[88]

 Անգլիա Լիվերպուլ

• Լիգայի գավաթ․ 1994/95, 2001|2000/01
• Անգլիայի գավաթ․ 2001|2000/01
• Անգլիայի սուպերգավաթ․ 2001|2001
• ՈՒԵՖԱ գավաթ․ 2001|2000/01
• ՈՒԵՖԱ Սուպեր գավաթ 2001

 Անգլիա Եվրոպայի առաջնություն (Մ18)․ 1993

Անձնական

• Լավագույն երիտասարդ ֆուտբոլիստ․ 1995, 1996
• Արդար խաղի մրցանակ․ 1997
• Ալան Հարդեկերի մրցանակ (1)․ 2001
• Նորտ Կվինսլենդ Ֆուրիի լավագույն ռմբարկու․ 2010
• Նորտ Կվինսլենդ Ֆուրիի լավագույն խաղացող․ 2010
• Նորտ Կվինսլենդ Ֆուրիի լավագույն խաղացող՝ ֆուտբոլիստների կողմից ճանաչված․ 2010
• Պերտ Գլորիի լավագույն ռմբարկու․ 2011
• Պրեմիեր Լիգայի ամսվա լավագույն խաղացող․ 1995 թվականի դեկտեմբեր, 1996 թվականի հունվար
• 4-րդ տեղ Լիվերպուլի մեծագաույն ֆուտբոլիստների շարքում (Players Who Shook The Kop)
• Ամենաարագ հեթ-տրիկը Անգլիայի Պրեմիեր լիգայի շրջանակում^[12][13]։

• Профиль игрока на официальном сайте «Ливерпуля» (անգլ.)
• Профиль игрока на LiverpoolFC.ru Արխիվացված 2009-04-11 Wayback Machine (ռուս.)
• Профиль игрока на Liverbird.ru (ռուս.)
• Профиль и статистика на LFCHistory.net (անգլ.)
• Статистика на SoccerBase.com Արխիվացված 2009-09-13 Wayback Machine (անգլ.)

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռոբի Ֆաուլեր» հոդվածին։