Տեսակարար ջերմունակություն

Տեսակարար ջերմունակություն, միավոր զանգվածի ջերմունակություն։ Տեսակարար ջերմունակությունը հավասար է ջերմունակության և զանգվածի հարաբերությանը։ Ֆիզիկական մեծություն է ,որը ցույց է տալիս, թե որքան ջերմաքանակ է անհրաժեշտ մեկ կիլոգրամ նյութը մեկ աստիճանով տաքացնելու համար^[1]։ Միավորների Միջազգային Համակարգում (ՄՀ) չափվում է Ջ/(կգ·Կ)^[2] (ջոուլ բաժանած կիլոգրամ անգամ կելվին) միավորով։ Երբեմն օգտագործվում է արտահամակարգային միավոր կալ/(կգ․°C) և այլն։

Տեսակարար ջերմունակությունը սովորաբար նշանակովում է c կամ С ՝ հաճախ ինդեքսով։

Տեսակարար ջերմունակության արժեքի վրա ազդում է նյութի սկզբնական ջերմաստիճանը և այլ ջերմադինամիկական պարամետրերից։ Օրինակ․ջրի ջերմունակության հաշվումը կտա տարբեր արդյունէներ,եթե չափեն այն 20 կամ 60 աստիճանում։ Տարբեր կստացվի նաև այն դեպքերում, երբ չափվում է ջերմունակությունը հաստատուն ճնշման, ջերմաստիճանի կամ ծավալի դեպքում։

Տեսակարար ջերմունակության հաշվման բանաձևն է․

${\displaystyle c={\frac {Q}{m\Delta T}},}$

որտեղ

c - տեսակրար ջերմունակությունն է․

Q - տաքացման ընթացքում մարմնի ստացած (կամ հովանալիս շրջապատին տված) ջերմության քանակն է․

m - տաքացվող (կամ հովացող) մարմնի զանգվածն է․

ΔT — Վերջնական և սկզբնական ջերմաստիճանների տարբերությունն է։ֆորտնայտ

Քանի որ, տեսակարար ջերմունակությունը կախված է ջերմաստիճանից, ապա ավելի ճիշտ է օգտվել անվերջ փոքր ${\displaystyle \delta T}$ և ${\displaystyle \delta Q}$-ով բանաձևից․

${\displaystyle c(T)={\frac {1}{m}}{\frac {\delta Q}{\delta T}}.}$