J je 14. slovo bosanske abecede. Označava palatalni aproksimativni sonantni suglasnik. Znači i:
- u SI sistemu džul, jedinicu za energiju (J)
- međunarodnu automobilsku oznaku za Japan
  |  |  |  |  |  |  |
| Proto-semitsko I | Feničko yod | Grčko jota | Etruščansko I | Rimsko I | Rimsko J | Moderano Jj |
J se piše:
1. na početku riječi ispred svih samoglasnika, ispred kojih može doći
jačina, ječam, još, jučer...; nejakost, prejak...
2. u nesloženim riječima između dva samoglasnika, i to:
i-a, i-e, i-i, i-u, u-i, u-u;
kutija, Azija, Marija; žirija, Verdija, studija
dijeta, higijena, orijent; žirijem, Leopardijem, Poncijem
čiji, drugačiji, svačiji; žiriji, glasniji
trijumf, špijun; žiriju, umiju, studiju
bruji, zuji
kuju, snuju
3. pridjevi od imenica na -ija
Andrijin
4. oblici
pij, pijte, ne ubij...
5. strane riječi
epopeja, ideja, turneja... dijabetičar, dijalekt...
J se ne piše:
1. između samoglasnika i-o
bio, činio, mio, mislioca..., sociologija, patriot, violina...
2. složenice na i
antialkoholičar, arhiepiskop, antiimperijalistički, niotkud, nadriumjetnički...
3. između samoglasnika, kojima prvi nije i
kontraadmiral, dvanaest, arhaizam, aorist, autentičan, idealan, neegoističan, kaleidoskop, teologija, euharistija, kroatist, poezija, doista, crnook, bjelouška, akcentuacija, pirueta, poluidiot, poluotok...
