Jan Bryl (* 20. měrca 1879 w Starej Cyhelnicy; † 30. decembra 1931 w Budyšinje) bě serbski wučer, stawiznar a jedyn z nawodow Serbskeho narodneho wuběrka po Prěnjej swětowej wójnje[1].
Bryl bě chowanc Serbskeho seminara a studowaše tež w Praze, hdźež załoži w lěće 1907 z Cyrilom Wjeńku a bratromaj Francom a Josefom Pátu „Čěskoserbske towaŕstwo Adolf Černý“, předchadnik dźensnišeho Towarstwa přećelow Serbow[2]. Skutkowaše potom wot 1907 hač k rewoluciji w lěće 1917 jako gymnazialny wučer w Moskwje. Kónc swětoweje wójny wróći so domoj a wobdźěli so při narodnym hibanju we Łužicy a poby zhromadnje z Arnoštom Bartom tež na měrowej konferency w Parisu.[3] W druhim połlěće 1919 běše někotre měsacy z redaktorom politiskeho tydźenika Serbske Słowo.
Je napisał rjadu drobnych naćiskow a přełožowaše z čěšćiny a rušćiny. Zestaji w lěće 1920 Serbske stawizny w zańdźenosći a přitomnosći. Wot 1908 bě čłon Maćicy Serbskeje.
Jan Bryl bě woženjeny z Hilžu Kerkec, dźowku serbskeho wučerja a spisaćela Jana Awgusta Kerka a sotrowču Arnošta Muki.
