Musophagidae sunt familiaaviumordinisMusophagiformium. Semizygodactylae sunt: quartus digitus ultro citroque verti potest; secundus autem et tertius digiti, qui semper porro ponuntur, in nonnullis speciebus coniunguntur. Musophagidis saepe sunt cristae prominentes et caudae longae; omnibus sunt pigmenta egregia et unica, quae earum pinnasviridesrubrasque clarissimas colorant.
Musophagidae congregari et non migrare solent, atque in gregibus familiaribus singularum usque ad decem moventur. Multae species sunt clamorosae. Vocationes clamoris alias faunas de praesentia praedatorum monent. Magnos ramulorum nidos in arboribus faciunt, ubi duo aut tria ova pariunt. Pullis nuper ex ovis excludentibus sunt plumae crassae et oculi aperti aut paene aperti.[7]
Ericson, P. G. P. 2006. "Diversification of Neoaves: integration of molecular sequence data and fossils." Biology Letters 2 (4): 543–47. doi:10.1098/rsbl.2006.0523. PMID 17148284. PMC 1834003. PDF.Archivum (PDF).
Forshaw, Joseph Michael. 2002. Turacos: a natural history of the musophagidae. Illust. William T. Cooper. Melburni Victoriae: Nokomis Editions. ISBN 0958174202.
Hackett, S. J. 2008. "A Phylogenomic Study of Birds Reveals Their Evolutionary History." Science 320 (5884): 1763–68. doi:10.1126/science.1157704. PMID 18583609. Editio interretialis.
Holzman, Barbara A. 2008. Tropical forest biomes. Greenwood Press. ISBN 978-0-313-33840-3. OCLC 470649845.
Jarvis, E. D. 2014. "Whole-genome analyses resolve early branches in the tree of life of modern birds." Science 346 (6215): 1320–31. doi:10.1126/science.1253451. PMID 25504713. PMC 4405904. Abstractum.
Marchant, S. 1991. In Encyclopaedia of Animals: Birds, ed. Joseph Forshaw, 125. Londinii: Merehurst Press. ISBN 978-1-85391-186-6.