Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bambusowiec chiński
Rhizomys sinensis [1] J. E. Gray , 1831[2] Systematyka Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Nadgromada żuchwowce
Gromada ssaki
Infragromada łożyskowce
Rząd gryzonie
Podrząd Supramyomorpha
Infrarząd myszokształtne
Nadrodzina myszowe
Rodzina ślepcowate
Podrodzina bambusowce
Plemię Rhizomyini
Rodzaj bambusowiec
Gatunek bambusowiec chiński
Synonimy Rhizomys chinensis : Swinhoe , 1870[3] Rhizomys vestitus Milne-Edwards, 1871 [4] Rhizomys davidi O. Thomas , 1911[5] Rhizomys wardi O. Thomas, 1921 [6] Rhizomys wardi neowardi Wang, 2003 [7]
Podgatunki R. s. sinensis J.E. Gray, 1831 R. s. davidi O. Thomas, 1911 R. s. pediculus Wang, 2003 [7] R. s. reductus Dao & Cao, 1990 [8] R. s. vestitus Milne-Edwards, 1871 R. s. wardi O. Thomas, 1921
Kategoria zagrożenia (CKGZ )[9]
Bambusowiec chiński [10] (Rhizomys sinensis ) – gatunek ssaka z podrodziny bambusowców (Rhizomyinae) w obrębie rodziny ślepcowatych (Spalacidae).
Bambusowiec chiński występuje w południowej Azji zamieszkując w zależności od podgatunku[11] :
R. sinensis sinensis – południowo-wschodni Junnan , Kuangsi i Guangdong (południowa Chińska Republika Ludowa ).R. sinensis davidi – południowe Chongqing , południowe Hubei , Anhui , Zhejiang , południowe Kuejczou , Hunan , Jiangxi , Fujian i północno-wschodni Guangdong (środkowa i południowo-wschodnia Chińska Republika Ludowa).R. sinensis pediculus – zachodni Junnan (południowo-zachodnia Chińska Republika Ludowa).R. sinensis reductus – północny Wietnam .R. sinensis vestitus – południowe Gansu , południowe Shaanxi , Syczuan , północny Chongqing i północne Hubei (środkowa Chińska Republika Ludowa).R. sinensis wardi – północno-zachodni Junnan (południowo-zachodnia Chińska Republika Ludowa) i północna Mjanma .Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1831 roku angielski zoolog John Edward Gray nadając mu nazwę Rhizomys sinensis [2] . Holotyp pochodził z pobliża Guangzhou , w Guangdongu, w Chinach[12] .
We wcześniejszych ujęciach systematycznych traktowany jako członek podrodzaju Rhizomys , ale analizy filogenetyczne wykazały, że wszystkie istniejące gatunki z rodzaju Rhizomys są bardzo blisko spokrewnione[13] [11] . Podgatunek wardi był potraktowany jako odrębny gatunek z formą neowardi jako nowym podgatunkiem[11] . Podgatunek vestitus również bywa też traktowany jako odrębny gatunek[11] . Te podejście nie zostały przyjęte w niedawnym przeglądzie taksonomicznym, ale obecność wielu gatunków w obrębie tego, co jest obecnie uznawane za S. sinensis , wydaje się prawdopodobna[11] . Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają sześć podgatunków [11] .
Rhizomys : gr. ῥιζα rhiza „korzeń”; μυς mus , μυος muos „mysz”[14] .sinensis : nowołac. Sinensis „chiński”, od Sina „Chiny”, od późnołac. Sinae „chiński”, od gr. Σιναι Sinai „chiński”[15] .davidi : Jean Pierre Armand David (1826-1900), francuski misjonarz z Chin w latach 1858–1874, przyrodnik[16] .pediculus : łac. pediculus „stópka”, od pes , pedis „stopa”, od gr. πους pous , ποδος podos „stopa”; łac. przyrostek zdrabniający -ulus [17] .reductus : łac. reductus „odległy, daleki”, od reducere „odprowadzić z powrotem”[15] .vestitus : łac. vestitus „ubrany, strojny”, od vestire „ozdobić”, od vestis „część garderoby, odzież”[15] .wardi : kpt. Francis Kingdon Ward (1885–1958) British Army , angielski botanik, podróżnik, kolekcjoner, pisarz[18] .Długość ciała (bez ogona) 216–450 mm, długość ogona 50–96 mm; masa ciała 1,9 kg[19] .
B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals . Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 1–567. ISBN 978-0-8018-9304-9 . (ang. ) . Identyfikatory zewnętrzne: