Bambusowiec chiński

Bambusowiec chiński występuje w południowej Azji zamieszkując w zależności od podgatunku^[11]:

• R. sinensis sinensis – południowo-wschodni Junnan, Kuangsi i Guangdong (południowa Chińska Republika Ludowa).
• R. sinensis davidi – południowe Chongqing, południowe Hubei, Anhui, Zhejiang, południowe Kuejczou, Hunan, Jiangxi, Fujian i północno-wschodni Guangdong (środkowa i południowo-wschodnia Chińska Republika Ludowa).
• R. sinensis pediculus – zachodni Junnan (południowo-zachodnia Chińska Republika Ludowa).
• R. sinensis reductus – północny Wietnam.
• R. sinensis vestitus – południowe Gansu, południowe Shaanxi, Syczuan, północny Chongqing i północne Hubei (środkowa Chińska Republika Ludowa).
• R. sinensis wardi – północno-zachodni Junnan (południowo-zachodnia Chińska Republika Ludowa) i północna Mjanma.

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1831 roku angielski zoolog John Edward Gray nadając mu nazwę Rhizomys sinensis^[2]. Holotyp pochodził z pobliża Guangzhou, w Guangdongu, w Chinach^[12].

We wcześniejszych ujęciach systematycznych traktowany jako członek podrodzaju Rhizomys, ale analizy filogenetyczne wykazały, że wszystkie istniejące gatunki z rodzaju Rhizomys są bardzo blisko spokrewnione^[13][11]. Podgatunek wardi był potraktowany jako odrębny gatunek z formą neowardi jako nowym podgatunkiem^[11]. Podgatunek vestitus również bywa też traktowany jako odrębny gatunek^[11]. Te podejście nie zostały przyjęte w niedawnym przeglądzie taksonomicznym, ale obecność wielu gatunków w obrębie tego, co jest obecnie uznawane za S. sinensis, wydaje się prawdopodobna^[11]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają sześć podgatunków^[11].

Etymologia

• Rhizomys: gr. ῥιζα rhiza „korzeń”; μυς mus, μυος muos „mysz”^[14].
• sinensis: nowołac. Sinensis „chiński”, od Sina „Chiny”, od późnołac. Sinae „chiński”, od gr. Σιναι Sinai „chiński”^[15].
• davidi: Jean Pierre Armand David (1826-1900), francuski misjonarz z Chin w latach 1858–1874, przyrodnik^[16].
• pediculus: łac. pediculus „stópka”, od pes, pedis „stopa”, od gr. πους pous, ποδος podos „stopa”; łac. przyrostek zdrabniający -ulus^[17].
• reductus: łac. reductus „odległy, daleki”, od reducere „odprowadzić z powrotem”^[15].
• vestitus: łac. vestitus „ubrany, strojny”, od vestire „ozdobić”, od vestis „część garderoby, odzież”^[15].
• wardi: kpt. Francis Kingdon Ward (1885–1958) British Army, angielski botanik, podróżnik, kolekcjoner, pisarz^[18].

Długość ciała (bez ogona) 216–450 mm, długość ogona 50–96 mm; masa ciała 1,9 kg^[19].

• B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 1–567. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).