Sasanka (Pulsatilla Mill.) – rodzaj roślin z rodziny jaskrowatych. Należy do niego ok. 40 gatunków[4]. Rozprzestrzenione są one szeroko w strefie umiarkowanej półkuli północnej. W Polsce występuje 6 gatunków sasanki (wszystkie podlegają ochronie gatunkowej[5]). Zasiedlają nasłonecznione i suche murawy zakwitając zwykle wczesną wiosną, krótko po stopnieniu śniegów. Kwiaty zapylane są przez owady, zwłaszcza pszczoły, a owoce rozprzestrzeniane są przez wiatr. Ze względu na efektowne, duże kwiaty uprawiane są jako rośliny ozdobne. Są blisko spokrewnione z zawilcami i w wielu ujęciach systematycznych rodzaje te bywają łączone[6].
Byliny z prosto wzniesionym kłączem[9], silnie rozgałęziającym się w górnej części[8], stąd często rosnące kępiasto, nieprzekraczające 20 cm wysokości w czasie kwitnienia[6], ale o pędach wydłużających się w czasie owocowania[8]. Rośliny często pokryte długimi, miękkimi włoskami[9].
Odziomkowe, długoogonkowe. Blaszka liściowa dłoniasto lub nieparzysto pierzasto podzielona, zwykle 2–4-krotnie z wąskimi odcinkami liści, z użyłkowaniem dłoniastym[6][9][7], liście silnie jedwabisto owłosione przynajmniej za młodu[7].
Wyrastają pojedynczo na szczytach łodyżek kwiatowych, na których znajduje się okółek trzech siedzących, silnie podzielonych liści[7][8], określanych też mianem podsadek[6][9]. Okwiat niezróżnicowany, składający się z 5 lub 6 listków, identyfikowanych z działkami kielicha (płatków korony brak)[9][6]. Listki te (działki) są jedwabiście owłosione od zewnątrz[7], zwykle purpurowe lub fioletowe, czasem białe, żółte, jasnoniebieskie, czerwone do czarniawych[6]. Pręciki są liczne, przy czym często najbardziej zewnętrzny okółek zredukowany jest do prątniczków[9], pełniących funkcję miodników[7][8]. Pylniki są żółte lub purpurowe, podługowate do nitkowatych. Słupki liczne, z pojedynczymi zalążkami w zalążniach. Szyjki słupków długie, szczeciniasto owłosione[9].
Liczne[6]niełupki z silnie wydłużającą się, owłosioną szyjką słupka[8]. Skupienie owoców stanowi owoc zbiorowy (zwane czasem jest też owocostanem) i ma kształt kulisty z powodu wydłużonych i rozpostartych we wszystkie strony wydłużonych szyjek słupków[9].
W pierwszych pracach systematycznych Linneusza (Species Plantarum 1753) gatunki zaliczane później do tego rodzaju włączone zostały do rodzaju zawilecAnemone. Później jednak dominował w systematyce pogląd o odrębności rodzaju Pulsatilla ustalony też wcześnie, bo już w 1754 roku przez Philipa Millera[3]. Kwestia odrębności rodzaju Pulsatilla wróciła w końcu XX wieku wraz z analizami filogenetycznymi bazującymi na cechach molekularnych i morfologicznych. W ich rezultacie bowiem zaproponowano włączenie kilku linii rozwojowych sztucznie rozdzielanych, a tworzących jeden klad określany mianem rodzaju zawilecAnemonesensu lato[11][12].
Kluczowe znaczenie dla wyodrębnienia rodzaju Pulsatilla miało odkrycie, że Anemonesensu lato nie tworzy grupy monofiletycznej, lecz stanowi parafiletycznygrad ewolucyjny prowadzący do pary rodzajów powojnikClematis i Anemoclema[13] (wcześniej uznawano, że cała grupa Anemonesensu lato jest monofiletyczna, ponieważ w badaniach w latach 90. użyto rodzaju Clematis w roli grupy zewnętrznej[11][14]). Ze względu na rozpoznawalność i znaczenie rodzaju Clematis, jego włączenie do rodzaju Anemone uznano za zbyt wywrotowe dla klasyfikacji i w efekcie dla jego zachowania wrócono do koncepcji podziału całej grupy Anemone na drobne, monofiletyczne rodzaje, w tym też ponownie wyodrębniając rodzaj sasanka Pulsatilla[14]. Rodzaj jako akceptowany figuruje w aktualizowanych bazach taksonomicznych takich jako Plants of the World Online[4], World Flora Online[15], Catalogue of Life[16].
Rodzaj klasyfikowany jest do plemienia Anemoneae z podrodziny Ranunculoideae i rodziny jaskrowatychRanunculaceae[17].