จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อูล็อฟ พัลเมอ |
---|
พัลเมอเมื่อปี 1981 |
|
นายกรัฐมนตรีสวีเดน |
---|
ดำรงตำแหน่ง 8 ตุลาคม 1982 – 28 กุมภาพันธ์ 1986 |
กษัตริย์ | คาร์ลที่สิบหก กุสตาฟ |
---|
รอง | อิงวาร์ คาร์ลซัน |
---|
ก่อนหน้า | ตอร์บยอร์น ฟอลล์ดิน |
---|
ถัดไป | อิงวาร์ คาร์ลซัน |
---|
ดำรงตำแหน่ง 14 ตุลาคม 1969 – 8 ตุลาคม 1976 |
กษัตริย์ | กุสตาฟที่หก อะโดลฟ์ คาร์ลที่สิบหก กุสตาฟ |
---|
ก่อนหน้า | ทาเก เอลันเดอร์ |
---|
ถัดไป | ตอร์บอยร์น ฟอลล์ดิน |
---|
หัวหน้าพรรคสังคมประชาธิปไตยสวีเดน |
---|
ดำรงตำแหน่ง 14 ตุลาคม 1969 – 28 กุมภาพันธ์ 1986 |
ก่อนหน้า | ทาเก เอลันเดอร์ |
---|
ถัดไป | อิงวาร์ คาร์ลซัน |
---|
ประธานสภานอร์ดิก |
---|
ดำรงตำแหน่ง 1 มกราคม 1979 – 31 ธันวาคม 1979 |
ก่อนหน้า | Trygve Bratteli |
---|
ถัดไป | Matthías Árni Mathiesen |
---|
รัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการ |
---|
ดำรงตำแหน่ง 29 กันยายน 1967 – 14 ตุลาคม 1969 |
นายกรัฐมนตรี | ทาเก เอลันเดอร์ |
---|
ก่อนหน้า | รักนาร์ เอเดนมัน |
---|
ถัดไป | อิงวาร์ คาร์ลซัน |
---|
รัฐมนตรีกระทรวงการสื่อกสาร |
---|
ดำรงตำแหน่ง 25 พฤศจิกายน 1965 – 29 กันยายน 1967 |
นายกรัฐมนตรี | ทาเก เอลันเดอร์ |
---|
ก่อนหน้า | เกิสตา สโนกลุนด์ |
---|
ถัดไป | สวันเต ลุนด์กวิสต์ |
---|
|
ข้อมูลส่วนบุคคล |
---|
เกิด | สเวน อูล็อฟ โยอาคิม พัลเมอ 30 มกราคม ค.ศ. 1927(1927-01-30) สต็อกโฮล์ม ประเทศสวีเดน |
---|
เสียชีวิต | 28 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1986(1986-02-28) (59 ปี) สเวียแวเกน สต็อกโฮล์ม ประเทศสวีเดน |
---|
ลักษณะการเสียชีวิต | ถูกลอบสังหารด้วยอาวุธปืน |
---|
ที่ไว้ศพ | โปสถ์อะโดลฟ์ เฟร็ดดริก |
---|
พรรคการเมือง | สังคมประชาธิปไตย |
---|
คู่สมรส | Jelena Rennerova (สมรส 1948; หย่า 1952) Lisbeth Beck-Friis (สมรส 1956) |
---|
บุตร | |
---|
ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยสต็อกโฮล์ม, วิทยาลัยเคนเยิน |
---|
ลายมือชื่อ | |
---|
เว็บไซต์ | Olof Palme International Center |
---|
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง |
---|
รับใช้ | ประเทศสวีเดน |
---|
สังกัด | กองทัพสวีเดน |
---|
ประจำการ | 1945–1947 (ทำงาน) 1947–1977 (สำรอง) |
---|
ยศ | คัปเตน |
---|
หน่วย | สเวียอาร์ติลเลอร์รี |
---|
|
สเว็น อูล็อฟ โยอาคิม พัลเมอ (สวีเดน: Sven Olof Joachim Palme, ออกเสียง: [ˈûːlɔf ˈpâlːmɛ] ( ฟังเสียง); 30 มกราคม 1927 – 28 กุมภาพันธ์ 1986) เป็นนักการเมืองและรัฐบุรุษชาวสวีเดน อดีตนายกรัฐมนตรีสวีเดนสองสมัย จากปี 1969 ถึง 1976 และอีกวาระในปี 1982 ถึง 1986 อดีตหัวหน้าพรรคสังคมประชาธิปไตยสวีเดนตั้งแต่ปี 1969 จนกระทั่งถูกลอบสังหารในปี 1986
เขาเป็นผู้อยู่ภายใต้อุปถัมภ์ของอดีตนายกรัฐมนตรีทาเก เอลันเดอร์ มาตลอด และตัวเขาเองได้ขึ้นดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีสวีเดนวาระแรกในปี 1969 โดยนำคณะรัฐบาลสภาไพรวี ก่อนจะแพ้การเลือกตั้งในการเลือกตั้งทั่วไป ปี 1976 ถือเป็นครั้งแรกในรอบ 40 ปีที่พรรคสังคมประชาธิปไตยแพ้การเลือกตั้งทั่วไปสำหรับนายกรัฐมนตรี ในขณะดำรงตำแหน่งเป็นผู้นำฝ่ายค้าน เขามีบทบาทเป็นผู้ประสานงานพิเศษของสหประชาชาติในสงครามระหว่างอิรักกับอิหร่าน รวมถึงเป็นประธานสภานอร์ดิกในปี 1979 เขาพ่ายแพ้การเลือกตั้งอีกครั้งในปี 1979 แต่ท้ายที่สุดก็ชนะการเลือกตั้งใหม่ในการเลือกตั้งทั่วไปปี 1982 และ 1985 ที่ซึ่งเขาดำรงตำแหน่งจนเสียชีวิตในตำแหน่ง
พัลเมอถือเป็นบุคคลที่มีบทบาทสำคัญยิ่งและก่อให้เกิดการแบ่งขั้ว (polarising) อย่างมาก[1] ทั้งในการเมืองระดับประเทศและระหว่างประเทศ นับตั้งแต่ทศวรรษ 1960 เขาเป็นผู้มั่นคงในนโยบายแบบไม่ฝักใฝ่ชาติมหาอำนาจใด ๆ ประกอบการสนับสนุนขบวนการปลดแอกและได้รับเอกราชจากเจ้าอาณานิคมมากมาย โดยเฉพาะการสนับสนุนทางการเงินและเป็นปากเสียงให้กับประเทศโลกที่สามจำนวนมากซึ่งเป็นที่ถกเถียงอย่างรุนแรง เขาเป็นผู้นำชาติตะวันตกคนแรกที่เดินทางไปยังประเทศคิวบานับตั้งแต่การปฏิวัติคิวบา และได้กล่าวสุนทรพจน์ในซานเตียโกเชิดชูนักปฏิวัติคิวบา
หลายครั้งเขามักโจมตีและวิจารณ์นโยบายต่างประเทศของสหรัฐและสหภาพโซเวียต เขาแสดงการขัดขืนต่อลัทธิจักรวรรดินิยม และการปกครองแบบเผด็จการเบ็ดเสร็จ ซึ่งรวมทั้งฟรันซิสโก ฟรังโก แห่งสเปน, เลโอนิด เบรจเนฟ แห่งสหภาพโซเวียต, อังตอนียู ดึ ออลีไวรา ซาลาซาร์ แห่งโปรตุเกส, กุสตาว ฮูซาก แห่งเช็กโกสโลวาเกีย และโดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อจอห์น วอร์สเตอร์ และปีเตอร์ วิลเลิม โบทา แห่งแอฟริกาใต้ ที่ซึ่งพัลเมอเคยประณามระบบถือผิวว่าเป็น "ระบบที่เลวทรามเป็นพิเศษ" ในปี 1972 พัลเมอได้แถลงการณ์ประณามการทิ้งระเบิดที่ฮานอยของสหรัฐ เปรียบเทียบการทิ้งระเบิดนี้กับ "อาชญากรรม" ในอดีตจำนวนมากรวมถึงการทิ้งระเบิดที่เกร์นิกา, การสังหารหมู่ที่ออราดูร์-ซูร์-กลาน, บาบึนยาร์, กาตึญ, ลิดยิตแซ และชาร์เพวิลล์ รวมถึงการวิจารณ์และประณามนโยบายต่างประเทศอื่น ๆ ของสหรัฐจนส่งผลให้ความสัมพันธ์ระหว่างสองประเทศถูกแช่แข็งชั่วคราว
พัลเมอถูกลอบสังหารบนถนนเส้นหนึ่งในสต็อกโฮล์มในวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 1986 ถือเป็นเหตุฆาตกรรมผู้นำระดับชาติของสวีเดนครั้งแรกนับตั้งแต่กษัตริย์กุสตาฟที่สามเมื่อปี 1792 เหตุลอบสังหารนี้สร้างแรงสั่นสะเทือนไปทั่วโดยเฉพาะในสแกนดิเนเวีย[2] คริสเตอร์ เพ็ตเตอช็อน ชายคนติดยาในพื้นที่ถูกตัดสินว่าเป็นผู้ก่อเหตุ มีความผิดฐานฆาตกรรม โดยศาลแขวง แต่ต่อมาได้รับการตัดสินให้พ้นโทษ มติเป็นเอกฉันท์โดยศาลอุทธรณ์สเวีย ในวันที่ 10 มิถุนายน 2020 อัยการได้ออกมาให้ข้อมูลกับสื่อประกาศว่ามี "หลักฐานที่มีมูล" ว่าสติก เอิงสเตริม เป็นผู้ก่อเหตุฆาตกรรม[3] อย่างไรก็ตาม เอิงสเตริมฆ่าตัวตายในปี 2000 เจ้าหน้าที่ทางการจึงประกาศว่าการตรวจสอบการเสียชีวิตของพัลเมอถือว่าสิ้นสุดแล้ว[3] การสรุปในปี 2020 ถูกวิจารณ์อย่างหนักจากบรรดานักกฎหมาย ตำรวจ และนักข่าวซึ่งประณามหลักฐานเหล่านั้นว่าเป็นรองและเป็นเพียงพยานแวดล้อมกรณี (circumstantial) รวมถึงอ่อนเกินกว่าจะยืนยันในชั้นศาลได้ต่อให้ผู้ต้องสงสัยยังมีชีวิตอยู่ก็ตาม[4]
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
ก่อนหน้า | อูล็อฟ พัลเมอ | ถัดไป |
---|
ตำแหน่งระหว่างประเทศ |
---|
สมัยก่อนหน้า Trygve Bratteli | ประธานสภานอร์ดิก 1979 | สมัยต่อมา Matthías Árni Mathiesen |
ตำแหน่งทางการเมือง |
---|
สมัยก่อนหน้า Gösta Skoglund | รัฐมนตรีกระทรวงการสื่อสาร 1965–1967 | สมัยต่อมา Svante Lundkvist |
สมัยก่อนหน้า Ragnar Edenman | รัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการ 1967–1969 | สมัยต่อมา Ingvar Carlsson |
สมัยก่อนหน้า Tage Erlander | นายกรัฐมนตรีสวีเดน 1969–1976 | สมัยต่อมา Thorbjörn Fälldin |
สมัยก่อนหน้า Thorbjörn Fälldin | นายกรัฐมนตรีสวีเดน 1982–1986 | สมัยต่อมา Ingvar Carlsson |
วาระในพรรคการเมือง |
---|
สมัยก่อนหน้า Tage Erlander | ผู้นำพรรคสังคมประชาธิปไตยสวีเดน 1969–1986 | สมัยต่อมา Ingvar Carlsson |
|
---|
นานาชาติ | |
---|
ประจำชาติ | |
---|
วิชาการ | |
---|
ศิลปิน | |
---|
ประชาชน | |
---|
อื่น ๆ | |
---|