Listi yfir forna rithætti íslenskra orða

Mannanöfn

• Nafnið Ísarr er forn ritháttur nafnsins Ísar.^[1]
• Nafnið Garðarr er forn ritháttur nafnsins Garðar (sjá. grein um Garðar Svavarsson).
• Nafnið Hávarr er forn ritháttur nafnsins Hávar.^[2]
• Nafnið Gunnarr er forn ritháttur nafnsins Gunnar (sjá. grein um Garðar Svavarsson).

Fornöfn

• sik er gamall ritháttur afturbeygða fornafnsins „sig“
• ek og eg eru gamlir rithættir persónufornafnsins „ég“
• hon og hón eru gamlir rithættir persónufornafnsins „hún“
• þat er gamall ritháttur persónufornafnsins „það“
• mik er gamall ritháttur persónufornafnsins „mig“
• þik er gamall ritháttur persónufornafnsins „þig“

Nafnorð

Eignarfalls -s

Stundum voru eignarfalls „-s“ skrifuð sem zeta:

• Haraldz í stað Haralds

„u“ var sleppt úr endingum

Endingar í íslensku voru u-lausar

• maðr í stað maður
• hefr í stað hefur
• góðr í stað góður
• psalmr í stað sálmur^[3]

Endingar

Miðmyndarendingin

Miðmyndarendingin sem nú er -st var áður -zt eða -sk.

Sjá einnig miðmyndarenginuna eins og hún var í forníslensku.

• Listi yfir mismunandi rithátt íslenskra orða

• Tafla yfir helstu breytingar á rithætti í fornmáli og nútímamáli