Tökuorð

Tökuorð er orð, sem fengið er að láni úr öðru tungumáli[1] en hefur lagað sig að hljóð- og beygingarkerfi viðtökumálsins. Nær öll íslensk orð sem byrja á bókstafnum p eru upprunalega tökuorð enda urðu órödduð lokhljóð (eins og p) í frumindóevrópsku að önghljóðum (eins og f) í germönskum málum samkvæmt lögmáli Grimms.

Dæmi um tökuorð

Sagnbeyging tökusagna

Flestar tökusagnir raða sér í flokk veikbeygðra sagna enda er veika sagnbeygingin einfaldari en sú sterka.

Dæmi

  • að bóna
  • að fríka
  • að meika
  • að fíla

Heimildir

  • „„Hver er munurinn á slettum, slangri og tökuorðum?". Sótt 2. maí 2007.

Tengt efni

Tilvísanir

  Þessi málfræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.