Ermenî
Gelê Ermenî, Ermanî an jî Ermen (bi ermenî: Հայեր Hayer), yek ji gelên kevn ya Rojhilata Navîn e. Ew ji nav gelên filehanê cîhanê li gelek pîrrtirin.[21]
 | |
| Gelhe tevahî | |
|---|---|
| 8 - 11 mîlyon[1] | |
| Herêmên ku lê şêniyên sereke ne | |
 Ermenistan | 3,018,854[2] |
 Rûsya | 1,182,388[3]–2,900,000[4] |
 Keyaniya Yekbûyî | 483,366 - 1,500,000[5][6] |
 Fransa | 250,000[7]–750,000[8] |
 Gurcistan | 248,929[9][10][10] |
 Nagorno Qerebax | 146,573[11] |
 Îran | 120,000[12] |
 Libnan | 100,000[13] |
 Sûrî | 100,000[14] |
 Ûkrayna | 100,000[15] |
 Yewnanistan | 80,000[16] |
 Arjentîn | 70,000[17] |
 Tirkiye | 60,000[18] an ji 2 - 5 mîlyon (binere Ermeniyên li Tirkiyeyê) |
 Kanada | 55,740[19] |
 Abxazya | 41,864[20] |
| Ziman | |
| Ermenî, kurdî, tirkî, Inglîzî | |
| Baweriya dînî | |
| † Filetî, Islam | |
Ermen jî 2700 salan bûyî li Bakurê Kurdistanê û başûrê Qefqasê dijî. Hem jî hewna gelê Ermenistanêne.
Navê ke ew xwera dibejin Hayer û xelke dinan ji wan ra dibejin Armen, Ermen ji navên qebîlên li dema rojgarê pirindê bûn kî li dor Ermenistanê bûn.
Hayaysa ji B.Z. 16. - 13. sedsalan li Bakurê rojavayê û Arme-Şupriya ji B.Z. 13. - 12. sedsalan li başûrê rojavayê bûn.
Têgîna Ermen ji li dema Pars û Greekan le Zozanan û gelê wîra digotin Ermen, ew nava li pêşînê dawîya BZ. 6. sedsalê peyda bû li dîroknasê Greekan Hekatayosî Miletî û Nivîska Behîstunê Dareyos I.. Gelên cîranan ji gişk Ermen dibêjin bi tenê Gurcîyan wan ra digotin Somexi, welatê ra jî Somextî [22]
Dîrok
Di sala 600 B.Z Ermenistan ji rojhilatê Tirkiye heta rojhilat Qefqasya û ji Deryaya Reş heta Mezopotamya dirêj dibû. Di beşa dawî ya Antîk de, Ermeniyan serxwebûna xwe bi Faris, Selewkî û Rom winda kirin, lê di heman demê de gelek serdemên serxwebûnê jî hene. Ji xeynî serdemên otonomiyê yên di Serdema Navîn de, Ermenistan ji aliyê Faris, Ereb, Bîzans, Mongol û Tirk ve hat dagirkirin. Piştî Serdema Navîn, Ermenistana dîrokî di navbera Împeratoriya Osmanî, Faris û Rûsya de hat parvekirin. Ermenî yek ji kevintirîn gelên xirîstiyan ên cîhanê ne, ji sala 301 ve, xwedî çandeke bêhempa û zimanê xwe yê axaftin û nivîsandinê ermenî.
Karsazên Ermenî zû bi Riya Îpekê, bi Ewropa heta Afrîka bazirganiyê dikirin. Dîroknasê navdar ê Fransî Fernand Braudel, di nav tiştên din de, li ser kolonîzekirina bazirganên ermenî yên li Faris û Imperatoriya Osmanî nivîsandiye.
Zilm û qetlîam
Dawiya sedsala 19'an li Împeratoriya Osmanî li ser ermeniyan zext û çewisandin, di heman demê de têkoşîna ermeniyan ya ji bo azadiyê dest pê kir mezin bû. Zilm û çewisandin bi qetlîamên mezin ên ku 1894-1896 pêk hatin, bi dawî bû.
Wisa dixuye ku jiyan di destpêka sedsala 20-an de çêtir bû lê li şûna wê xirabtir bû. Ermenî bi 1915-1922 yek ji Tirkên Ciwan yên ku jenosîd hatine kirin, ku jê re Nîjadkujiya ermeniyan hat kirin, hatin kirin.
Belavbûyina li cîhanê
Yek ji faktorên diyarker ên belavkirina ermeniyan ji ya ku bi gelemperî wekî Ermenistana rojava (rojhilatî Tirkiye, an jî parçeyên Bakurê Kurdistanê) tê binavkirin, qetlîamên di sedsala 19an de û Qirkirina Ermeniyan di dema Şerê Cîhanê yê Yekem. Di heman demê de beşeke mezin ji ermeniyan li herêma otonom a Karabaxê heye ku bi awayekî fermî girêdayî Azerbaycanê ye lê di pratîkê de serbixwe ye. Li Amerîka, Fransa, Rûsya, Arjentîn, Libnan û Sûriye jimareke mezin ji Ermeniyan hene.
Ziman
Zimanê ermenî di nav Malbata zimanên Hind-Ewropî de şaxek pêk tîne. Zêdetir tê naskirin ku pêwendiya nisbeten nêzîk bi Yewnanî re encam dide proto-ziman ya hevpar ku - bav û kalên Albanî - wek Balkanî Hind-Ewropî wekî. Fonolog Jan Henrik Holst dihesibîne ku ev di destpêkê de ji aliyek ve bi albano-yewnanî û ji aliyê din ve bi ermenî hatiye dabeşkirin[23]. Tenê paşê Albanî, Yewnanî, Frîgî û bûne zimanên cuda[24], ku di encamê de girêdana zimanî ya ermenî bi farîgî re rave dike, ku di sedsala 7an de winda bûye. herî dawî û li rojavayê Ermenistanê jî li Anatolyayê bû.
Zimanê ermenî yê nivîskî ji destpêka sedsala 5. ve heye. Alfabeya ermenî di sala 406an de ji aliyê Mesrop Maştoz, rahib li ser navê padîşah û Katolikos,Sahak Parthev û di destpêkê de ji 36 tîpan pêk dihat. Ji bo nivîsandina dengên biyanî di sedsalên 11. û 12. de du tîpên din hatin zêdekirin. Alfabeya ermenî ji wê demê û vir de hema bêje neguherî ye.
Dîn
Ermenî ji xwe re dibêjin Hay, ku ji efsaneya bav û kalê wan Hayk ku ji dûndana Nûa bû, tê. Lêbelê, divê were zanîn ku ji hêla dîrokî ve bingehek pêbawer a vê efsaneyê tune. Li gorî Încîl, Nûh bi keştiya xwe li Çiyayê Agirî, ku di nîveka Çiyayên Ermenîstanê de ye, li ser sînorê di navbera Tirkiye û Ermenistana îroyîn de ye, noqî avê bûye. Çiya yek ji cihên herî pîroz ên Ermeniyan tê dîtin.
Li Ermenistanê dînê serdest Xirîstiyanî ye. Heya ku Xirîstiyantî Zerdeştî ola serdest bû, pirxwedayî paganîzm jî heta radeyekê hebû. Li gorî rîwayetan, du ji Hasiliyên Îsa, Bartolomeus û Cihûda Taddeus li Ermenistanê kar kirine. Vana bi karê xwe yê mîsyonerîyê ew qas serkeftin bi dest xistin ku dînê nû di nav ermenîyan de belav bû û di 301 de Ermenistan bû dewleta yekem li cîhanê ku Xirîstiyanî wek dînê dewletê yê fermî qebûl kir. Piştî wê, gelek hewlên ji nû ve guherandina ermeniyan ji aliyê hêzên dagirker ve hatin kirin, lê bi ser neketin. Piraniya ermeniyên îro ji Dîra Ermeniyan a Şandiyan ne. (Zêdetir li binê dîrokê binêre).
Wêje, huner û mîmarî
Wêjeya ermenî di destpêka sedsala 5an Piştî demeke kin, ermenî bû zimanê şeşem ku Încîl lê hatiye wergerandin. Xebata li ser wergerê nêzî 30 salan dom kir. Wêje di sedsala 5'an de bi gelek nivîsarên olî û pirtûkên li ser dîroka ermeniyan geş bû. Ji Ronesansê heta sedsala 19an.
Çend mîmarên ermenî jî hene. Dibe ku yên herî navdar malbata Balcan bin, yên ku di Împeratoriya Osmanî de xebitîn û di nav tiştên din de, çend qesrên Stembolê çêkirine.
Pêşangeh
Jinekî ermenî li Artvînê 1909–1912
.jpg)
