Bellum stativum

Bellum stativum^[1] est modus belli gerendi, quo milites acies stativas in campo belli tenent, se in fossis defendentes. Hic modus belli saeculo undevicenimo ortus est, cum armorum igniferorum vis, sed non mobilitas militum, magnopere aucta esset, Exercitus certantes fossis bellicis late utebantur in bello civili Americano (1861-1865), in bello Russo-Iaponico (1904-1905), et in primo bello mundano (1914-1918).