Пад на Галиполе
Падот на Галиполе во рацете на Османлиите се случил во март 1354 година. Византија во текот на околу еден век постојано била поразувана од страна на новата Османлиско Царство. По падот на Никомедија, Византијците ги загубиле речиси сите територии во Анадолија. Пристапот кон Егејско Море и Мраморно Море означувал дека Османлиите веќе можат своите освојувања да ги продолжат кон Пелопонез, Грција и понатаму кон север во Македонија, Србија и Унгарија.
| Падот на Галиполе | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Дел од Османлиско-византиски војни | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| Завојувани страни | |||||||
 Византија |  Османлиско Царство | ||||||
| Команданти и водачи | |||||||
| непознато | Сулејман Паша | ||||||
За време на граѓанската војна во Византија (1352-135), турските платеници успевале да навлегуваат во внатрешноста на Тракија, создавајќи свои тврдини. На 2 март 1354 година, областа околу Галиполе била погодена од земјотрес уништувајќи стотици села и градови. Речиси секој објект од градот бил уништен[1]. Ова предизвикало месните жители масовно да го напуштат градот. Така, во рок од еден месец, синот на османлискиот султан Орхан I, Сулејман со околу 3.000 војници се упатиле кон Галиполе и го окупирале.