Тур де Романди 2013 било 67. издание на велосипедската етапна трка Тур де Романди. Започнала на 23 април во Ле Шабл и завршила на 28 април во Женева. Се состоела од шест етапи, вклучувајќи еден пролог и поединечен хронометар. Таа била 14. трка во сезоната на Светската турнеја.
Трката била освоена од Британецот Крис Фрум од Тим Скај,[1] кој водел на трката од почетокот до крајот - по првпат возач на Тим Скај водел од почетокот до крајот[2] – откако победил на воведниот пролог во Ле Шабл, зголемувајќи ја својата предност кон крајот на трката. На крајот, Фрум го освоил генералниот пласман со 54 секунди пред второпласираниот Симон Шпилак (Катјуша),[3] кој бил победник на кралската етапа на трката, четвртата етапа до Ле Дијаблерет, пред Фрум.[4] Подиумот бил заокружен од Руј Кошта од Мовистар Тим, кој завршил како трет втора година по ред.[5] Кошта завршил 55 секунди зад Шпилак и една минута и 49 секунди зад Фрум.
Во другите пласмани на трката, возачот на Бланко Про Сајклинг Вилко Келдерман бил освојувач на белата маичка во пласманот за млад возач, бидејќи бил највисоко пласиран возач роден во 1988 или подоцна, завршувајќи на петтото место во генералниот пласман откако ја презел маичката од возачот на ФДЖ Тибо Пино на завршниот хронометар. Матијас Брендле од ИАМ Сајклинг ја освоил зелената маичка за најмногу освоени бодови на средните спринтови, додека розовата маичка за планинскиот пласман му припаднала на Маркус Бургхарт од Аксент Џобс-Ванти.[6] Екипниот пласман бил освоен од Тим Скај втора година по ред, откако Ричи Порт се пласирал во првите десет како и Фрум.[2]
Екипи
Бидејќи Тур де Романди е настан од Светската турнеја на UCI, сите 19 UCI World Tour екипи се автоматски поканети и се обврзани да испратат свој состав. Првично, осумнаесет UCI World Tour екипи требало да настапат на трката, како и две други екипи – Тим Јуропкар и ИАМ Сајклинг – со специјални покани,[7] и со тоа требало да биде создадена главната група од 20 екипи. Подоцна, Катјуша го повратила својот ProTour статус по жалбата до Арбитражниот суд за спорт.[8][9] Бидејќи Катјуша не била првично поканета на трката, организаторите на трката го објавиле нивното приклучување, со што вкупниот број на екипи се зголемил на дваесет и една.
Екипи кои настапиле на трката биле:[10]
Етапи
Пролог
- 23 април 2013 — Ле Шабл до Брисон, 7,45 км, поединечен хронометар (ITT)[11]
Резултат од прологот и генералниот пласман по прологот
Етапа 1
- 24 април 2013 — Сен Морис до Ренан, 176,4 км[12]
| Резултат од етапа 1 | | Генерален пласман по етапата 1 |
Етапа 2
- 25 април 2013 — Прили до Гранж–Золотурн, 190,3 км[13]
| Резултат од етапа 2 | | Генерален пласман по етапата 2 |
Етапа 3
- 26 април 2013 — Пајерн до Пајерн, 181 км[14]
| Резултат од етапа 3 | | Генерален пласман по етапата 3 |
Етапа 4
- 27 април 2013 — Марли до Ле Дијаблерет, 188,5 км[15]
| Резултат од етапа 4 | | Генерален пласман по етапата 4 |
Етапа 5
- 28 април 2013 — Женева, 18,7 км, поединечен хронометар (ITT)[16]
| Резултат од етапа 5 | | Краен генерален пласман |
Поредок
Наводи
Надворешни врски
Крис Фрум (Велика Британија)
Симон Шпилак (Словенија)
Руј Кошта (Португалија)
Маркус Бургхарт (Германија)
Вилко Келдерман (Холандија)
Матијас Брендле (Австрија)
