NGC 31

Објектот е откриен на 28 октомври 1834 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 31 е од видот Sc.^[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,9 m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,6 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,4 m/лм².^[2] NGC 31 има привидни димензии од 1,3' х 0,7'.^[2]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 10 м 38,5 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 56° 59' 10".^[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 5°.^[2]

Проучување на NGC 31 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 751. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 416; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8467.

• Список на NGC објекти (1-500);
• Нов општ каталог;
• Феникс (соѕвездие).

• Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)

• Прегледувач на длабокото небо — NGC 31^{[мртва врска]}
• Поправени информации за NGC 31
• NGC 31 — VizieR.
• NGC 31 — Вонгалактичка база на податоци на НАСА