NGC 328

NGC 328спирална галаксија во соѕвездието Феникс, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

NGC 328
{{{опис}}}
СоѕвездиеФеникс
ЕпохаЈ2000.0
Положба
Ректасцензија0 ч 56 м 57,3 с
Деклинација- 52° 55' 25"
Положбен агол100°
Податоци од набљудување
Вид на телоспирална галаксија
Морфолошки видSBa
Привиден сјај
(видлив)
13,4
Привиден сјај
(во честот. појас.)
14,3
Површински сјај13,5 m/лм2
Физички податоци
Привидни димензии2,6' х 0,5'
Историја
ОткривачЏон Хершел
Откриена5 септември 1836
Други ознакиESO 151-13, AM 0054-531

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 328 се споменува и како ESO 151-13, AM 0054-531 .

Откривање

Објектот е откриен на 5 септември 1836 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци

Податоци од набљудување

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 328 е од видот SBa.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,4 m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,3 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,5 m/лм2.[2] NGC 328 има привидни димензии од 2,6' х 0,5'.[2]

Астрономски податоци

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 56 м 57,3 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 52° 55' 25".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 100°.[2]

Други поделби

Проучување на NGC 328 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 3399. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 417; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8473.

Поврзано

Наводи

Користена литература

  • Corwin, Harold G., Jr., A. de Vaucouleurs, and G. de Vaucouleurs, "Southern Galaxy Catalogue", Austin, Texas: University of Texas Monographs in Astronomy No. 4, 1985. (152,564)

Надворешни врски