२०३० को नेपाल विमान अपहरण

विमान डिएचसी -६ ट्विन अटर विमान (दर्ता: 9N –ABB) थियो। जुन २०२८ मा शाही नेपाल वायुसेवा निगमले खरिद गरेको थियो।^[१]

गिरिजाप्रसाद कोइराला यो विमान अपहरणको मुख्य नाइके थिए। उनी नेपालमा प्रजातन्त्र पुनर्स्थापनाको लागि शसस्त्र क्रान्ति गर्न चाहन्थे तर यसको लागि पर्याप्त पैसा थिएन। उनको भेट दुर्गा सुवेदी, अर्का प्रजातन्त्र सेनानीसँग भएको थियो जो भर्खर जेलबाट रिहा भएका थिए। उनले जेलमा जापान एयरलाइन्स फ्लाइट ३५१को अपहरणको बारेमा पढेका थिए जसबाट उनी यसै अनुसारको पैसा सङ्कलनको उपाय थाहा पाएका थिए। ^[२][३] उनीहरूले विराटनगरको नेपाल राष्ट्र बैङ्कमा काम गर्ने मदन अर्यालबाट बैङ्कले विमानमार्फत विराटनगरबाट पैसा ओसार्दै गरेको सूचना पाएका थिई। नरेन्द्र ढुङ्गेल र बसन्त भट्टराई विमान अपहरणको यो टोलीमा सम्मिलित भएका थिए।^[४]

विमानमा चालक दलका तीन सदस्य र अभिनेत्री माला सिन्हा सिहित १९ यात्री सवार थिए।^[२]

२०३० जेठ २८ मा नेपाल राष्ट्र बैङ्क भारत अररियाबाट विराटनगर हुदै काठमाडौँबाट भारतीय रूपैयाँ ओसार्दै थियो। ८:३० मा नेपाल वायुसेवा निगमको विमान काठमाडौँको लागि उडेको थियो।^[५] उडेको तीन मिनेटमा नै अपहरणकरिले विमान आफ्नो नियन्त्रणमा लिएका थिए। उनीहरूले विमानलाई फारबिसगञ्ज, बिहारमा उतार्न लगाएका थिए।^[६] मुख्य अपहरणकारीहरू बसन्त भट्टराई, दुर्गा सुबेदी र नगेन्द्र प्रसाद ढुङ्गेल थिए । गिरिजाप्रसाद कोइराला र चक्र बास्तोला पैसा दार्जिलिङ पुर्याउन सक्रिय थिए।^[७] भारतीय नागरिक गणेश शर्माले गाडी हाकेका थिए। फारबिसगञ्जमा खटिएका अन्य व्यक्तिहरूमा विनोद अर्याल सुशील कोइराला, मनहरी बराल , राजेन्द्र दाहाल र बिरु लामा थिए।^[६] फारबिसगञ्जबाट पैसा दार्जिलिङ पुर्‍याउन तीन भिन्न भिन्न गाडी प्रयोग भएका थिए।^[६]

अपहरणमा एउटा इजाजत नभएको अबैध पेस्तोल, दुई ३२-रिभल्बर र एक ३६-ग्रिनेड बम प्रयोग गरिएको थियो।

अपहरणकारी दार्जिलिङ, बनारस हुदै मुम्बई पुगेका थिए। एक वर्ष भित्रमा नगेन्द्र ढुङ्गेल बाहेक सबै अपहरणकारी भारतमा पक्राउ परेका थिए। सन् १९७५ भारतीय सङ्कटकाल पछि सबै छुटेका थिए।

प्रजातन्त्रको लागि खर्चे गर्ने भनिएको पैसा दुरुपयोग भएको जनाइन्छ। विश्वेश्वरप्रसाद कोइरालले समेत पैसा दुरुपयोग भएको शङ्का गरेका थिए।

इन्डियन एयरलाइन्स उडान ८१४ अपहरण

• "पञ्चायलाई हल्लाउने विमान अपहरण"