Fins voetbalelftal (mannen)

nationaal voetbalteam

Het Fins voetbalelftal is een team van voetballers dat Finland vertegenwoordigt in internationale wedstrijden en competities, zoals de voorrondes voor het WK en het EK. Finland wist zich nog maar een keer voor een eindronde te plaatsen. De bijnaam van het Finse team is Huuhkajat ("de Oehoes"), dit vanwege een incident tijdens het EK-kwalificatieduel Finland–België op 6 juni 2007. Tijdens dat duel vloog een oehoe door het stadion die vervolgens plaats nam op de lat van het Finse doel. De Finnen wonnen het duel en zo ontstond de bijnaam 'Huuhkajat'.[1]

Finland
Finland
BijnaamHuuhkajat
KledingsponsorNike
FIFA-ranglijst61 Gedaald 1 (4 april 2024)
Hoogste ranking33e (maart 2007)
Laagste ranking110e (juliaugustus 2017)
AssociatieSuomen Palloliitto
BondscoachVlag van Finland Markku Kanerva
StadionOlympisch Stadion (Helsinki)
Meeste interlandsJari Litmanen (137)
TopscorerTeemu Pukki (38)
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Finland Finland 2–5 Zweden Vlag van Zweden
(Helsinki, Finland; 22 oktober 1911)
Grootste overwinning:
Vlag van Finland Finland 10–2 Estland Vlag van Estland
(Helsinki, Finland; 11 augustus 1922)
Vlag van Finland Finland 8–0 San Marino Vlag van San Marino
(Helsinki, Finland; 17 november 2010)
Grootste nederlaag:
Vlag van nazi-Duitsland Duitsland 13–0 Finland Vlag van Finland
(Leipzig, Duitsland; 1 september 1940)
Europees kampioenschap
Optredens1 (eerste keer: 2020)
Beste resultaatGroepsfase (2020)
Thuis
Uit

Geschiedenis

Vroege jaren

De Finse voetbalbond werd in 1907 opgericht en trad een jaar later toe tot de FIFA, terwijl het land nog onderdeel was van het Russische Rijk. In 1912 deed het mee aan de Olympische Spelen. In de kwartfinales werd nota bene van Rusland gewonnen, maar in de halve finale tegen Groot-Brittannië en in de strijd om het brons tegen Nederland werden duidelijke nederlagen geleden: 4-0 en 9-0. Na de Eerste Wereldoorlog werd Finland een onafhankelijk land.

Voor het WK van 1938 schreef Finland zich voor de eerste keer in. In de eerste vijf WK-cyclussen (1938 t/m 1962) werd van de twintig wedstrijden twee keer gelijkgespeeld, alleen tegen België en Zweden werd er niet verloren. Voor het WK 1966 werd er met 2-0 van Polen gewonnen en voor het WK van 1970 met dezelfde cijfers van Spanje. In 1974 en 1978 eindigde de ploeg voor de eerste keer niet op de laatste plek, het eindigde boven Albanië en Luxemburg.

Finland schreef zich voor de eerste keer in voor het EK in 1968. In de periode 1966-1976 werd er in 18 wedstrijden vier keer gelijkgespeeld, tegen Oostenrijk, Griekenland, Tsjecho-Slowakije en Italië.

1978-1994 – Incidentele succesjes

De campagne voor het EK van 1980 begon voor Finland opmerkelijk goed, er werd met 3-0 van Griekenland en met 2-1 van Hongarije gewonnen. De derde wedstrijd was opmerkelijk in negatieve zin: 8-1 verlies tegen Griekenland, de zwaarste nederlaag in een kwalificatiewedstrijd sinds 1958, Uiteindelijk eindigde Finland op een gedeelde tweede plaats met één punt achterstand op Griekenland en één punt voorsprong op de Sovjet-Unie. De bij Beşiktaş JK spelende Atik Ismail scoorde vier doelpunten.

Voor het WK van 1982 en EK 1984 eindigde Finland op de laatste plaats met alleen een overwinning op Albanië en een gelijkspel tegen Polen. Voor het WK van 1986 bleef Finland thuis ongeslagen: er werd gewonnen van Turkije en Noord-Ierland en een gelijkspel tegen Engeland en Roemenië behaald. Finland kwam twee punten op Noord-Ierland tekort om het WK te halen.

In de periode 1986-1994 waren er alleen incidentele succesjes, maar eindigde altijd op de laatste of voorlaatste plaats. voor het EK 1988 won het van Tsjecho-Slowakije met 3-0, voor het WK van 1990 eindigde het boven Wales, in 1992 speelde het thuis gelijk tegen Nederland en voor het WK van 1994 won het van Oostenrijk.

1994-2010 – De Litmanen jaren

Jari Litmanen

Bij Ajax brak Jari Litmanen door, hij werd een van de sleutelfiguren van het Ajax, dat in 1995 de UEFA Champions League won en in 1996 opnieuw de finale haalde. Hij maakte zijn debuut in het Finse team in 1989 en zou pas in 2010 afscheid nemen. Hij is zowel record-international als record-topscorer. Finland begon de kwalificatie-reeks van EK 1996 met twee nederlagen, tegen Schotland en Griekenland, maar na vijf opeenvolgende overwinningen stond het team bovenaan. De zware wedstrijden moesten echter nog komen en zonder de geblesseerde Litmanen werd met 0-6 thuis van Rusland verloren. De laatste twee wedstrijden, uit tegen Schotland en Rusland, gingen ook verloren en het team eindigde op de vierde plaats.

In 1998 was het team dicht bij kwalificatie voor het WK. Na opnieuw een zwakke start met nederlagen tegen Hongarije en Zwitserland herstelde het team zich, na een uitoverwinning op Zwitserland ging de strijd om een play-off plek achter het ongenaakbare Noorwegen tussen Finland en Hongarije. In een rechtstreeks duel in Helsinki moest Finland winnen. Een doelpunt van de FC Twente spelende Antti Sumiala leek eindelijk voor voetbalsucces te zorgen, maar in blessure-tijd sloeg het noodlot toe, een eigen doelpunt zorgde ervoor, dat Hongarije play-off wedstrijden mocht spelen.

Voor kwalificatie voor het EK in 2000 scoorde Finland alleen goed in een uitwedstrijd tegen Turkije: een 1-3 overwinning met onder andere een doelpunt van Jari Litmanen. De ploeg eindigde als derde met negen en zeven punten achterstand op respectievelijk Turkije en Duitsland.

Kwalificatie voor het WK 2002 leek een onmogelijke opgave met de oud-wereldkampioenen Duitsland en Engeland. In eigen land bleef de ploeg ongeslagen, ook tegen Engeland (0-0) en Duitsland (2-2 na een 2-0 voorsprong). Beste resultaat was een 5-1 overwinning in de thuiswedstrijd tegen Griekenland met twee treffers van Mikael Forssell. In de laatste wedstrijd zorgde een 0-0 gelijkspel in Gelsenkirchen tegen Duitsland ervoor, dat niet Duitsland, maar Engeland zich rechtstreeks plaatste voor het WK. De achterstand op beide grootmachten was vijf punten.

Kwalificatie voor het EK van 2004 was al snel een probleem, want van de eerste vier wedstrijden gingen er drie met 2-0 verloren: uit van Sevië en Montenegro en Italië en thuis van Wales. In de tweede helft herstelde de ploeg zich met name thuis tegen de Serven en Montenegrijnen: 3-0 zege. Finland kwam uiteindelijk drie punten tekort voor de tweede plaats achter Wales en eindigde als vierde.

Voor kwalificatie voor het WK in 2006 was men ingedeeld in een groep met zeven deelnemers. Tegen de sterke tegenstanders {Nederland, Tsjechië en Roemenië kwam de ploeg duidelijk tekort, alle wedstrijden gingen verloren. Dieptepunt was een doelpuntloos gelijkspel tegen Andorra, Finland eindigde als vierde.

Ook voor de voorronde van het EK van 2008 moesten er veel wedstrijden gespeeld worden, men was ingedeeld in een groep van acht deelnemers. Finland hield zich goed staande in een groep met grootmachten als Portugal, Polen, Servië en België. De start was sterk met een uitzege op Polen, waarbij de inmiddels voor Malmö FF spelnde Jari Litmanen twee doelpunten scoorde. Slechts twee wedstrijden gingen verloren, uit tegen Azerbeidzjan en thuis tegen Servië. De meeste topwedstrijden eindigden in een gelijkspel en de ploeg eindigde op een gedeelde derde plaats met drie punten achterstand op Portugal. Meest gedenkwaardige wedstrijd was de thuiswedstrijd tegen België, de wedstrijd moest gestaakt worden, omdat een uil laagvliegend vloog en bleef zitten op de doelpalen. Finland won de wedstrijd met 2-0 dankzij doelpunten van Jonatan Johansson en Aleksej Jerjomenko.

Kwalificatie voor het WK van 2010 was de laatste kans voor Jari Litmanen om een eindronde mee te maken. Tegen Duitsland verspilde het twee keer vlak voor tijd een voorsprong, er werd twee maal met 3-0 verloren van Rusland en men speelde met 1-1 gelijk tegen Liechtenstein. Finland eindigde op de derde plaats met vier en acht punten achterstand op respectievelijk Rusland en Duitsland.

2010-heden – Magere jaren tot geschiedenis schrijven

Zowel de kwalificatie's voor het EK 2012 en het WK 2014 waren geen succes, het enige opvallende resultaat was een gelijkspel uit tegen wereldkampioen Spanje. Voor de kwalificatie van het EK 2016 waren er meer mogelijkheden, aangezien de eerste twee plaatsten en de nummer drie naar de play-offs werd doorverwezen. Na vier opeenvolgende nederlagen waren de kansen verkeken en werd de Zweedse coach Hans Backe ontslagen. Uiteindelijk eindigde Finland op de vierde plaats met vier punten achterstand op Hongarije. De kwalificatie voor het WK van 2018 verliep dramatisch met slechts één punt uit zes wedstrijden. In de laatste wedstrijden herstelde Finland zich met een 1-0 zege op IJsland en een 1-1 gelijkspel uit tegen Kroatië. Op vrijdag 15 november 2019 kwalificeerde Finland zich voor het eerst in de geschiedenis voor een groot internationaal toernooi. Het won met 3-0 van Liechtenstein en kwalificeerde zich voor het EK 2020. In groep J werd het tweede achter Italië met nog een wedstrijd te goed. Teemu Pukki was de grote man in de kwalificatie met negen goals in negen wedstrijden, van de totaal 15 goals met nog een wedstrijd te gaan.

Deelnames aan internationale toernooien

Wereldkampioenschap

Wereldkampioenschap voetbal
JaarRondeWed.WGVDVDTKwal
19301934Geen deelname
1938Niet gekwalificeerd
1950Niet gekwalificeerd
1954Niet gekwalificeerd
1958Niet gekwalificeerd
1962Niet gekwalificeerd
1966Niet gekwalificeerd
1970Niet gekwalificeerd
1974Niet gekwalificeerd
1978Niet gekwalificeerd
1982Niet gekwalificeerd
1986Niet gekwalificeerd
1990Niet gekwalificeerd
1994Niet gekwalificeerd
1998Niet gekwalificeerd
2002Niet gekwalificeerd
2006Niet gekwalificeerd
2010Niet gekwalificeerd
2014Niet gekwalificeerd
2018Niet gekwalificeerd
2022Niet gekwalificeerd

Europees kampioenschap

Europees kampioenschap voetbal
JaarRondeWed.WGVDVDTKwal
19601964Geen deelname
1968Niet gekwalificeerd
1972Niet gekwalificeerd
1976Niet gekwalificeerd
1980Niet gekwalificeerd
1984Niet gekwalificeerd
1988Niet gekwalificeerd
1992Niet gekwalificeerd
1996Niet gekwalificeerd
2000Niet gekwalificeerd
2004Niet gekwalificeerd
2008Niet gekwalificeerd
2012Niet gekwalificeerd
2016Niet gekwalificeerd
2020Groepsfase310213(Kwal.)
2024Niet gekwalificeerd
Totaal310213

UEFA Nations League

UEFA Nations League
JaarDiv.EindpositieWed.WGVDVDTRes.
2018–19C28e640253
2020–21B21e640275
2022–23B21e622286

Interlands

FIFA-wereldranglijst[2]

1993199419951996199719981999200020012002200320042005200620072008200920102011201220132014201520162017201820192020202120222023
45 38 61 79 60 55 56 59 46 43 40 43 46 52 36 55 55 83 86 83 64 70 43 94 66 58 58 54 58 56 59

Spelersrecords

Meeste interlands

Jari Litmanen speelde de meeste interlands
NaamCarrièreInterlandsDoelpunten
1Jari Litmanen1989–201013732
2Teemu Pukki2009–11638
3Jonatan Johansson1996–201010722
4Sami Hyypiä1992–20101055
5Joonas Kolkka1994–20109811
6Ari Hjelm1983–19969517
7Lukas Hradecky2010-890
8Mikael Forssell1999–20148629
8Erkka Petäjä1983-1994850
10Tim Sparv2009–2021841
 Nog actief

Top-10 meeste doelpunten

NaamCarrièreDoelpuntenInterlandsDoelpunt/interland
1Teemu Pukki2009–381140,34
2Jari Litmanen1989–2010321370,23
3Mikael Forssell1999–201429860,34
4Jonatan Johansson1996–2010211050,20
5Ari Hjelm1983–199617950,18
6Mika-Matti Paatelainen1986–200017610,28
7Verner Eklöf1919–192717320,53
8Aulis Koponen1924–193516370,43
9Gunnar Åström1923–193616430,37
10Joel Pohjanpolo2012–14650,22

Bijgewerkt tot: 17-10-2023

 Nog actief

Huidige selectie

De volgende spelers behoorden tot de selectie voor de EK-kwalificatiewedstrijden tegen  Kazachstan en Denemarken op 7 en 10 september 2023 .

Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met de wedstrijd tegen Denemarken op 10 september 2023.

RugnummerNaamWed.Dlpnt.Club
Doel
1Lukáš Hrádecký 870 Bayer Leverkusen
12Jesse Joronen170 Venezia
23Viljami Sinisalo10 Exeter City
Verdediging
2Arttu Hoskonen60 Carcovia
3Richard Jensen100 Aberdeen
5Miro Tenho20 HJK Helsinki
18Jere Uronen641 Charlotte FC
13Pyry Soiri415 HJK Helsinki
17Nikolai Alho310 Volos
15Diogo Tomas40 Odds
22Noah Pallas20 AC Oulu
4Robert Ivanov240 Eintracht Braunschweig
Kevin Kouassivi-Benissan00 HJK Helsinki
Middenveld
8Oliver Antman85 Nordsjælland
11Rasmus Schüller710 Djurgården
6Glen Kamara542 Leeds United
16Matti Peltola40 HJK Helsinki
19Niilo Mäenpää30 Warta Poznań
7Robert Taylor311 Inter Miami
14Kaan Kairinen110 Sparta Praag
21Ilmari Niskanen161 Exeter City
Daniel Håkans23 Vålerenga
Aanval
10Teemu Pukki11438 Minnesota United
20Joel Pohjanpalo6514 Venezia
9Benjamin Källman146 Carcovia

Bekende spelers

Bondscoaches

Statistieken

  • Bijgewerkt tot en met het Euro 2024 kwalificatie-duel tegen  Wales (1-4) op 21 maart 2024.

Van jaar tot jaar

JaarWedstrijdenDoelpuntenPunten
DuelsWinstGelijkVerlies Voor TegenSaldo
1911 1 00125−30.000
1912 5 203623−170.800
1914 1 00134−10.000
1919 2 01134−10.500
1920 3 20174+31.333
1921 5 212139+41.000
1922 4 1031314−10.500
1923 7 2051419−50.571
1924 6 3031512+31.000
1925 8 1251220−80.500
1926 6 2131319−60.833
1927 4 103712−50.500
1928 4 013513−80.250
1929 7 214722−150.714
1930 5 014723−160.200
1931 5 3111615+11.400
1932 6 2041118−70.667
1933 5 203121200.800
1934 7 322151501.143
1935 6 1231021−110.667
1936 5 113915−60.600
1937 6 006119−180.000
1938 6 3031018−81.000
1939 7 106928−170.286
1940 3 003221−190.000
1941 1 00106−60.000
1943 2 01114−30.500
1945 2 002313−100.000
1946 3 003224−220.000
1947 5 014620−140.200
1948 5 014210−80.200
1949 7 124621−150.571
1950 5 203910−10.800
1951 7 025923−140.286
1952 8 4041828−101.000
1953 6 024923−140.333
1954 5 014523−180.200
1955 6 006428−240.000
1956 6 114519−140.500
1957 10 2081039−290.400
1958 4 004416−140.000
1959 7 1061024−140.286
1960 6 105920−110.333
1961 6 105724−170.333
1962 3 003211−90.000
1963 5 122312−90.800
1964 7 304816−80.857
1965 8 2151222−100.625
1966 7 223510−50.857
1967 11 137721−140.455
1968 6 006527−220.000
1969 9 3151326−130.778
1970 7 034412−80.429
1971 7 025217−150.286
1972 8 233613−70.875
1973 7 115421−170.429
1974 6 123712−50.667
1975 7 034614−80.429
1976 9 4051322−90.889
1977 8 215616−100.625
1978 8 2151024−140.625
1979 16 3761417−30.813
1980 12 138728−210.417
1981 9 3061026−160.667
1982 9 2251320−70.667
1983 13 0310730−230.231
1984 12 228923−140.500
1985 10 127818−100.400
1986 14 4461117−60.857
1987 10 208822−140.400
1988 13 3551215−30.846
1989 13 247821−130.615
1990 9 252813−51.000
1991 7 13358−30.714
1992 9 045614−80.444
1993 15 4471619−30.800
1994 14 4372117+40.786
1995 10 3251218−60.800
1996 11 146917−80.545
1997 10 433131301.100
1998 10 343109+11.000
1999 10 2351518−30.700
2000 14 6351517−21.071
2001 13 7422412−121.385
2002 11 5151513+21.000
2003 14 7341915+41.214
2004 13 517171700.846
2005 13 6252219+31.077
2006 12 3631110+11.000
2007 10 35265+11.100
2008 9 225914−50.667
2009 11 4251318−50.909
2010 9 3151311+20.778
2011 10 3251015−50.800
2012 10 5321814+41.300
2013 12 534141401.083
2014 10 334111100.900
2015 9 33367−11.000
2016 11 029422−180.182
2017 11 4431211+11.091
2018 11 713146+81.363
2019 12 7051812+61.167
2020 8 503101001.250
2021 154381319-60.733
2022 10253111100.900
2023 126061813+51.000
2024 100114-30.000

Zie ook