ਤਮਿਲ਼ ਲੋਕ

ਤਮਿਲ਼ ਲੋਕ ਭਾਰਤ ਦੇ ਤਮਿਲ਼ ਨਾਡੂ ਸੂਬੇ ਅਤੇ ਸ੍ਰੀ ਲੰਕਾ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਖ਼ਿੱਤੇ ਦੀ ਇੱਕ ਨਸਲੀ ਲੋਕ ਟੋਲੀ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਤਾਮਿਲ ਸਮੁਦਾਏ ਨਾਲ਼ ਜੁੜੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਤਮਿਲ਼ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਤਮਿਲ਼ ਭਾਸ਼ਾ।ਤਾਮਿਲਾਂ ਦੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਆਬਾਦੀ ਦਾ 9.9% ਹੈ (ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਹੈ), ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ ਵਿੱਚ 15%, [ਨੋਟ 2] ਮਾਰੀਸ਼ਸ ਵਿੱਚ 6%, [14] ਮਲੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ 7% ਅਤੇ ਸਿੰਗਾਪੁਰ ਵਿੱਚ 5% ਹੈ।ਭਾਰਤੀ ਮੂਲ ਦੇ ਤਾਮਿਲਾਂ ਨੂੰ 1911 ਦੀ ਮਰਦਮਸ਼ੁਮਾਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੱਖਰੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸ਼੍ਰੇਣੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਕਾਫ਼ੀ ਤਾਮਿਲ ਬੋਲਣ ਵਾਲੀ ਮੁਸਲਿਮ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਵੱਖਰੀ ਨਸਲ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੂਚੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਹੈ।ਹਾਲਾਂਕਿ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਉਪਲਬਧ ਵੰਸ਼ਾਵਲੀ ਸਬੂਤ ਤੋਂ ਇਹ ਸੰਕੇਤ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸ੍ਰੀਲੰਕਾ ਮੂਰ ਸਮੁਦਾਏ ਤਮਿਲ ਜਾਤੀ ਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਪੁਰਖ ਵੀ ਤਾਮਿਲ ਸਨ ਜੋ ਕਈ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਤੋਂ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹੋਰ ਧਰਮਾਂ ਤੋਂ ਇਸਲਾਮ ਧਰਮ ਨੂੰ ਅਪਣਾ ਲਿਆ ਸੀ।^[1][2][3][4] ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਸਬੂਤ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਵੀ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼੍ਰੀ ਲੰਕਾ ਮੋਰਸ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਸਵੈ-ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਸਮੂਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਬਸਤੀਵਾਦੀਆਂ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾ ਹੀ 'ਮੂਰ' ਦੀ ਪਛਾਣ ਮੌਜੂਦ ਸੀ।^[5][6] ਚੌਥੀ ਸਦੀ ਬੀ.ਸੀ. ਤੋਂ ਬਾਅਦ,^[7] ਪੱਛਮੀ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕੰਢੇ ਜੋ ਅੱਜ ਕੇਰਲ ਅਤੇ ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰੀਕਰਨ ਅਤੇ ਵਪਾਰਕ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਚਾਰ ਵੱਡੇ ਤਾਮਿਲ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਰਾਜਾਂ ਚੈਰਾਸ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣੇ ਹਨ, ਚੋਲਾਸ, ਪਾਂਡਿਆ ਅਤੇ ਪੱਲਵਸ ਅਤੇ ਕਈ ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਰਾਜ, ਇਹ ਸਾਰੇ ਦਬਦਬੇ ਲਈ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਲੜ ਰਹੇ ਸਨ।ਜਾਫਨਾ ਕਿੰਗਡਮ, ਸ਼੍ਰੀ ਲੰਕਾ ਤਾਮਿਲਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵੱਸਦਾ, ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਸ਼੍ਰੀ ਲੰਕਾ ਦਾ ਇੱਕ ਸਭ ਤੋਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਰਾਜ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਟਾਪੂ ਦੇ ਉੱਤਰ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸੇ ਉੱਤੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਕਰਦਾ ਸੀ।^[8][9] ਤਾਮਿਲਾਂ ਨੂੰ ਹਿੰਦ ਮਹਾਂਸਾਗਰ ਦੇ ਖੇਤਰੀ ਵਪਾਰ ਉੱਤੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਰੋਮਨ ਵਪਾਰੀਆਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਕਲਾਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਦੱਸਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਰੋਮ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਿੱਧਾ ਵਪਾਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਪਾਂਡਿਆਂ ਨੂੰ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਦੋ ਦੂਤਘਰਾਂ ਸਿੱਧੇ ਰੋਮ ਵਿੱਚ ਸਮਰਾਟ ਗਸਟਸ ਨੂੰ ਭੇਜਣ ਵਜੋਂ ਰਿਕਾਰਡ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਾਂਡਿਆ ਅਤੇ ਚੋਲਾ ਸ੍ਰੀਲੰਕਾ ਵਿੱਚ ਇਤਿਹਾਸਕ ਤੌਰ ਤੇ ਸਰਗਰਮ ਸਨ।ਚੋਲ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਨੇ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਕਈ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸ੍ਰੀਵਿਜਯਾ ਅਤੇ ਮਲੇਈ ਸ਼ਹਿਰ-ਰਾਜ ਕੇਦਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।^[10] ਮੱਧਕਾਲੀ ਤਮਿਲ ਗਿਲਡਜ਼ ਅਤੇ ਆਯੈਵੋਲ ਅਤੇ ਮਨੀਗ੍ਰਾਮ ਵਰਗੇ ਵਪਾਰਕ ਸੰਗਠਨਾਂ ਨੇ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆਈ ਵਪਾਰ ਨੈਟਵਰਕ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ।^[11]ਪੱਲਵਾ ਵਪਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੇ ਦੱਖਣ ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇਸ ਖੇਤਰ ਦੇ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਭਾਰਤੀਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ।ਤਾਮਿਲ ਵਪਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਦੱਖਣੀ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਲਿਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਸਕ੍ਰਿਪਟਾਂ ਵਿੱਚ ਜਿਵੇਂ ਗਰੰਥਾ ਅਤੇ ਪੱਲਵਾ ਸਕ੍ਰਿਪਟਾਂ, ਨੇ ਕਈ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆਈ ਲਿਪੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਖਮੇਰ, [ [ਜਾਵਨੀਜ਼ ਸਕ੍ਰਿਪਟ | ਜਾਵਨੀਜ਼]] ਕਾਵੀ ਸਕ੍ਰਿਪਟ, ਬੇਬਾਯਿਨ ਅਤੇ ਥਾਈ ਸਨ।

2001 ਦੀ ਮਰਦਮਸ਼ੁਮਾਰੀ ਮੁਤਾਬਕ ਇਕੱਲੇ ਤਮਿਲ਼ ਨਾਡੂ ਵਿੱਚ ਇਹ 88% ਹਿੰਦੂ, 6% ਈਸਾਈ ਅਤੇ 5.5% ਮੁਸਲਮਾਨ ਹਨ।^[12]