Árpád Göncz

węgierski pisarz, polityk, prawnik i tłumacz literatury, 1. prezydent Węgier (1990–2000)

Árpád Göncz (wym. [aːrpaːd gønts]; ur. 10 lutego 1922 w Budapeszcie, zm. 6 października 2015 tamże[2][3]) – węgierski polityk, prawnik, pisarz, tłumacz literatury angielskiej i amerykańskiej, działacz węgierskiej opozycji demokratycznej, więzień polityczny. W 1990 przewodniczący Zgromadzenia Narodowego, od 1990 do 2000 pierwszy po przemianach politycznych niekomunistyczny prezydent Węgier.

Árpád Göncz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1922
Budapeszt

Data i miejsce śmierci

6 października 2015
Budapeszt

Prezydent Węgier
Okres

od 2 maja 1990[1]
do 4 sierpnia 2000

Przynależność polityczna

Związek Wolnych Demokratów

Pierwsza dama

Zsuzsanna Göntér

Poprzednik

Mátyás Szűrös (p.o.)

Następca

Ferenc Mádl

podpis
Odznaczenia
Krzyż Wielki z Łańcuchem Orderu Węgierskiego Zasługi (cywilny) Klasa Specjalna Odznaki Honorowej za Zasługi Order Lwa Białego I Klasy (Czechy) Łańcuch Orderu Zasługi Cywilnej (Hiszpania) Wielki Krzyż Orderu Witolda Wielkiego (Litwa) Narodowy Order Zasługi I klasy (Malta) Krzyż Wielki Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa Order Orła Białego Krzyż Wielki Orderu Wolności (Portugalia) Krzyż Wielki Klasy Specjalnej Orderu Zasługi RFN Krzyż Wielki Orderu Dobrej Nadziei (RPA) Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Rumunii (republ.) Order Podwójnego Białego Krzyża I Klasy (Słowacja) Order Królewski Serafinów (Szwecja) Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy z Wielkim Łańcuchem (1951-2001) Złoty Order Wolności Republiki Słowenii

Życiorys

Urodził się w rodzinie inteligenckiej. W 1944 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Pétera Pázmánya. Od 1939 do 1944 pracował w instytucji kredytowej. W 1944 został powołany do wojska węgierskiego, z którego w 1945 zdezerterował. Po II wojnie światowej działał w antykomunistycznym ruchu oporu. Dołączył do Niezależnej Partii Drobnych Rolników (FKgP). Wydawał młodzieżową gazetę „Nemzedék. Był także sekretarzem partyjnej frakcji i osobistym sekretarzem Béli Kovácsa, jednego z liderów FKgP.

W 1952 podjął naukę na Uniwersytecie Rolniczym w Gödöllő, gdzie do 1956 ukończył cztery lata studiów. Brał udział w rewolucji z 1956, za swoją działalność w 1957 został aresztowany, a w 1958 skazany na karę dożywotniego pozbawienia wolności. W 1960 brał udział w proteście głodowym. W 1963 uzyskał zwolnienie na mocy amnestii.

Pracował w instytucie badawczym branży chemicznej i w przedsiębiorstwie ulepszania gleby. Podjął jednocześnie próbę ukończenia studiów rolniczych, jednak został skreślony z listy studentów. Od 1965 pracował jako niezależny tłumacz i pisarz. Tłumaczył dzieła m.in. Johna R.R. Tolkiena[4], Williama Faulknera, Williama Goldinga, Ernesta Hemingwaya czy Edith Wharton. Napisał kilka sztuk scenicznych, był też autorem prozy[5].

W 1988 powrócił do aktywności politycznej. Był wówczas współzałożycielem niezależnej organizacji Szabad Kezdeményezések Hálózata i następnie Związku Wolnych Demokratów, wchodził w skład kierownictwa tej partii. W 1990 został wybrany na posła do Zgromadzenia Narodowego. 2 maja 1990 został przewodniczącym parlamentu i tym samym pełniącym obowiązki prezydenta Węgier. 4 sierpnia tegoż roku Zgromadzenie Narodowe wybrało go na urząd prezydenta. W 1995 uzyskał reelekcję na drugą kadencję[6], którą zakończył 4 sierpnia 2000.

Był żonaty z Zsuzsanną Göntér, miał czwórkę dzieci, w tym córkę Kingę Göncz, która również zaangażowała się w działalność polityczną.

Odznaczenia i wyróżnienia

Przypisy

Bibliografia