Liga Mistrzów UEFA

międzynarodowe, europejskie, klubowe rozgrywki piłkarskie

Liga Mistrzów UEFA (ang. UEFA Champions League, wym. [ju:ˈeɪfə ˈæmpiənz ˈli:g]) – międzynarodowe, europejskie, klubowe rozgrywki piłkarskie, utworzone z inicjatywy UEFA w 1992, jako kontynuacja Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (zwanego też Pucharem Europy lub Pucharem Mistrzów) i regularnie prowadzone przez tę organizację od sezonu 1992/1993 w ramach europejskich pucharów. Przeznaczone dla najlepszych męskich drużyn klubowych (zajmujących czołowe miejsca w europejskich ligach krajowych) oraz rozgrywane na europejskich stadionach. Są to najbardziej prestiżowe klubowe rozgrywki piłkarskie w Europie.

Liga Mistrzów UEFA
UEFA Champions League
Ilustracja
(2023/24)
Oficjalny skrót

ang. UCL, pol. LM

Dyscyplina

piłka nożna

Organizator rozgrywek

UEFA

Data założenia

1955

Poprzednia nazwa

Puchar Europy Mistrzów Krajowych

Partner TV

Polsat Sport Premium 1
Polsat Sport Premium 2

Sponsor tytularny

Lay's
Socios.com (U.S.)
OPPO
Heineken
Pyszne.pl (Just Eat)
Mastercard
PlayStation

Rozgrywki
Liczba drużyn

32

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

Hiszpania Real Madryt (1956)

Obecny zwycięzca

Anglia Manchester City (2022/2023)

Najwięcej zwycięstw

Hiszpania Real Madryt (14)

Strona internetowa

Historia rozgrywek

Wcześniejsze turnieje rozgrywane w Europie

20 października 1900, kiedy nie było jeszcze FIFA i UEFA odbył się w Paryżu we Francji pierwszy turniej piłkarski „Piłka nożna na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1900”. Udział w nim wzięły 3 kluby z Europy: Upton Park F.C. z Wielkiej Brytanii, USFSA XI z Francji i Université de Bruxelles z Belgii.O pierwsze miejsce rywalizowały Upton Park F.C. i USFSA XI, jednak to Brytyjczycy wygrali. W meczu o drugie miejsce starli się Francuzi i Belgowie. Po wygranym meczu wicemistrzem został USFSA XI.

Puchar Europejskich Klubów Mistrzowskich

Turniej został utworzony 26 lutego 1955 – (jako pierwszy z europejskich pucharów klubowych w drużynowych konkurencjach sportowych) – z inicjatywy Gabriela Hanota, reportera francuskiego dziennika sportowego L’Équipe, a jego pierwszą edycję przeprowadzono w sezonie 1955/1956. Od I rundy (ewentualnie rundy eliminacyjnej) do fazy półfinałowej rozgrywany był on systemem pucharowym, tj. w formie dwumeczu (spotkanie „u siebie” i „na wyjeździe”), po którym zwycięzca awansował do kolejnej rundy, a przegrywający odpadał z rywalizacji. Pojedynkiem finałowym było jedno spotkanie, organizowane na neutralnym stadionie.

Mapa Państw przystępujących do fazy grupowej UEFA Champions League

     Członek UEFA przystępujący do fazy grupowej

     Członek UEFA, niebędący dotychczas reprezentowany w fazie grupowej rozgrywek

     Państwa niebędące członkami UEFA

Zmiana formy rozgrywek – Liga Mistrzów

Od sezonu 1991/1992 zmagania przybrały formę rozgrywek grupowych (dwie 4-zespołowe grupy), z jednomeczowym finałem dla zwycięzców każdej z nich. Przed rozpoczęciem edycji 1992/1993 zmieniono ich oficjalną nazwę na „Liga Mistrzów”, gruntownie przy tym reformując ich formułę, przez co rywalizacja prowadzona pod tym szyldem stała się najbardziej prestiżowym i komercyjnym przedsięwzięciem piłki nożnej na świecie. W kolejnych sezonach powiększono liczbę uczestniczących w nim drużyn z 8 – przez 16 (od 1994/1995) i 24 (od 1997/1998) – do 32 (od 1999/2000), dopuszczając do udziału nie tylko mistrzów poszczególnych krajów, ale – w przypadku najsilniejszych federacji – również drużyny zajmujące drugie, trzecie, a nawet czwarte miejsca w końcowej tabeli najwyższego szczebla ligowego. Stworzono w ten sposób turniej w którym rywalizują najlepsze drużyny europejskie, a niejednokrotnie na świecie. Dotychczas najczęściej w Lidze Mistrzów / PEMK triumfowali Real Madryt, A.C. Milan, Liverpool,Bayern Monachium i FC Barcelona. Od momentu powstania Ligi Mistrzów w 1992, jedyną drużyną, która obroniła mistrzowski tytuł (2017) jest Real Madryt, a w 2018 osiągnęli hattrick zwycięstwa w tych zawodach.

Hymn Ligi Mistrzów

Oficjalny utwór rozgrywek Ligi Mistrzów UEFA jest adaptacją hymnu koronacyjnego Georga Friedricha Händla Zadok the Priest dokonaną przez Tony’ego Brittena w 1992. Został wykonany przez Royal Philharmonic Orchestra. Refren śpiewany jest w trzech oficjalnych językach UEFA: angielskim, francuskim i niemieckim. Pełna wersja utworu trwa około trzech minut. Istnieją również krótsze warianty hymnu poprzedzające i kończące każdy mecz rozgrywany w ramach rozgrywek pucharu.

Trofeum

Puchar UEFA Champions League

Trofeum sportowym turnieju jest puchar wykonany ze srebra próby 925, o masie 11 kg i wysokości 74 cm. Zwycięzca zawodów puchar otrzymuje na 10 miesięcy na wypożyczenie od UEFA. Zwycięzca turnieju otrzymuje pomniejszoną (mającą maksymalnie 80% wielkości) kopię trofeum. Jeśli klub piłki nożnej zwyciężył trzy razy z rzędu w zawodach UEFA Champions League otrzymuje równowymiarową kopię COUPE DES CLUBS CHAMPIONS EUROPÉENS. Ta sama sytuacja zachodzi jeśli klub zwyciężył pięciokrotnie w zawodach Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych / Ligi Mistrzów. Skutkiem tego jest także to, że jeśli zespół piłkarski bez wcześniejszych tytułów zwycięzcy LM 6 razy z rzędu wygra turniej, to po trzech razach otrzymuje kopię 1:1 i kolejną kopię 1:1 po szóstym razie, a nie po piątym zwycięstwie (wynik kasowania po trzykrotnym zwycięstwie z rzędu). Obecny puchar jest szóstym, gdyż pozostałe zostały wręczone na stałe zespołom, które spełniły wcześniej opisane warunki. Obecny puchar jest z 2006, wykonany po piątym zwycięstwie w zawodach Liverpoolu i uzyskaniu trofeum na własność. W 2009 r. UEFA przyjęła zasadę, że nagroda rzeczowa UEFA Champions League nie będzie darowana zwycięzcom pięciokrotnym lub trzykrotnym z rzędu, a zespół zwycięski będzie mógł wykonać kopię 1:1. Na pucharze turnieju jest grawerowana nazwa zwycięzcy rywalizacji.

Odznaka Ligi Mistrzów

Honorowa odznaka

Honorowa odznaka Ligi Mistrzów została wprowadzona po raz pierwszy w rozgrywkach Ligi Mistrzów 2000/2001 dla klubów, które zdobyły trofeum na stałe. Sama odznaka pojawia się podczas rozgrywek Ligi Mistrzów na lewym rękawie. Obecnie jest to szara tarcza, która w tle posiada kontury pucharu Ligi Mistrzów w białym kolorze. Wcześniejsza wersja odznaki miała kolor ciemnoniebieski z białymi konturami trofeum. W tarczy wpisana jest również liczba zwycięstw w rozgrywkach, danej drużyny. Odznakę przyznaje się drużynie, która 3 razy z rzędu zdobyła Puchar Europy Mistrzów Krajowych lub wygrała rozgrywki Ligi Mistrzów, bądź pięciokrotnie tryumfowała w całej historii obu tych rozgrywek łącznie.

Honorową tarczę posiadają:

Symbol Ligi Mistrzów

Znajduje się na prawym rękawie każdego zawodnika podczas rozgrywek Ligi Mistrzów. Jest to okrągła tarcza przedstawiająca oficjalny symbol tych rozgrywek.

Tarcza zwycięzcy

Tarcza obrońcy tytułu według nowego wzoru z 2012, po raz pierwszy na koszulkach piłkarzy Chelsea

Drużynie, która w kolejnym sezonie wygrała rozgrywki Ligi Mistrzów, w całym następnym sezonie, podczas trwania rozgrywek, przysługuje prawo do noszenia tarczy „Obrońcy tytułu”. Emblemat ten został po raz pierwszy pokazany w sezonie 2004/2005. Wówczas prawo do noszenia tej odznaki miała drużyna FC Porto. Na tarczy widnieje także rok, kiedy dana drużyna wygrała rozgrywki.

Obecny system rozgrywek

Oficjalny symbol Ligi Mistrzów

Od 2012 rozgrywki grupowe są poprzedzone eliminacjami, w których biorą udział mistrzowie niżej sklasyfikowanych krajów oraz drużyny z trzecich i czwartych miejsc z najlepszych lig europejskich. Sama Liga Mistrzów składa się z dwóch faz. Pierwsza to faza grupowa, gdzie 32 drużyny grają w 8 grupach po 4 w każdej. Wszystkie drużyny grają ze sobą dwa razy. Z każdej grupy awansują dwa najlepsze kluby, natomiast trzecia drużyna awansuje do Ligi Europy. Druga faza – play off rozgrywana jest systemem pucharowym. Drużyny z danej pary grają ze sobą dwa razy – raz u siebie, raz na wyjeździe. Do finału awansują dwie drużyny, które rozgrywają tylko jedno spotkanie na ustalonym przed startem rozgrywek neutralnym stadionie.

Reforma rozgrywek

Od sezonu 2009/2010, zgodnie z zarządzeniem Komitetu Wykonawczego UEFA z 30 listopada 2007, została przeprowadzona reforma dotycząca uczestnictwa drużyn, zwaną popularnie „reformą Platiniego”. Ma ona ułatwić awans do fazy grupowej zespołom z lig europejskich zajmujących niższe lokaty w klubowym rankingu UEFA.

Według reformy, 22 zespoły mają zapewniony bezpośredni awans do fazy grupowej, czyli o 6 więcej niż przedtem. Dodatkowe lokaty to mistrzowie lig, które zajmują 10-12. miejsce w rankingu UEFA oraz zespoły, które uplasują się na 3. miejscu w ligach, które zajmują 1-3. lokatę w rankingu. Pozostałe 10 lokat w Lidze Mistrzów przeznaczone jest dla zwycięzców eliminacji. W przeciwieństwie do starego formatu, zespoły zajmujące np. 4. lokatę w lidze angielskiej nie będą rywalizowały z mistrzami Polski, bo eliminacje będą dwutorowe. O pierwsze pięć miejsc walczą ze sobą mistrzowie federacji 13-53 (oprócz Liechtensteinu), a o pozostałe pięć nie-mistrzowie z federacji 1-15. Poza tym, datę finału przesunięto ze środy na sobotę 20. tygodnia kalendarzowego, na godzinę 20:45 CET[1][2]. Ponadto IV runda eliminacyjna jest obsługiwana przez UEFA tak samo jak faza grupowa.

Decyzja ta spotkała się ze sprzeciwem grupy G-14. Platini zapowiedział jednak, że reforma zostanie przeprowadzona bez względu na jakiekolwiek protesty, a G-14 została rozwiązana po ugodzie z FIFA i UEFA w sprawie rekompensat za kontuzje zawodników podczas meczów Mistrzostw Świata i Europy[3].

Finały Pucharu Mistrzów

SezonZwycięzcaPokonanyWynikStadion
1955/1956 Real Madryt Stade de Reims4:3 (2:2) Parc des Princes w Paryżu
1956/1957 Real Madryt ACF Fiorentina2:0 (0:0) Estadio Santiago Bernabéu w Madrycie
1957/1958 Real Madryt A.C. Milan3:2 (0:0, 2:2, 2:2), po dogrywce Stadion Heysel w Brukseli
1958/1959 Real Madryt Stade de Reims2:0 (1:0) Neckarstadion w Stuttgarcie
1959/1960 Real Madryt Eintracht Frankfurt7:3 (3:1) Hampden Park w Glasgow
1960/1961 SL Benfica FC Barcelona3:2 (2:1) Wankdorfstadion w Bernie
1961/1962 SL Benfica Real Madryt5:3 (2:3) Stadion Olimpijski w Amsterdamie
1962/1963 A.C. Milan SL Benfica2:1 (0:1) Stadion Wembley w Londynie
1963/1964 Inter Mediolan Real Madryt3:1 (1:0) Praterstadion w Wiedniu
1964/1965 Inter Mediolan SL Benfica1:0 (1:0) San Siro w Mediolanie
1965/1966 Real Madryt Partizan Belgrad2:1 (0:0) Stadion Heysel w Brukseli
1966/1967 Celtic F.C. Inter Mediolan2:1 (0:1) Estádio Nacional w Lizbonie
1967/1968 Manchester United SL Benfica4:1 (0:0, 1:1, 4:1), po dogrywce Stadion Wembley w Londynie
1968/1969 A.C. Milan Ajax Amsterdam4:1 (2:0) Estadio Santiago Bernabéu w Madrycie
1969/1970 Feyenoord Rotterdam Celtic F.C.2:1 (1:1, 1:1, 1:1), po dogrywce San Siro w Mediolanie
1970/1971 Ajax Amsterdam Panathinaikos Ateny2:0 (1:0) Stadion Wembley w Londynie
1971/1972 Ajax Amsterdam Inter Mediolan2:0 (0:0) Stadion De Kuip w Rotterdamie
1972/1973 Ajax Amsterdam Juventus Turyn1:0 (1:0) Stadion Crvena zvezda w Belgradzie
1973/1974 Bayern Monachium Atlético Madryt1:1 (0:0, 0:0, 0:0), po dogrywce, powt. 4:0 (1:0) Stadion Heysel w Brukseli
1974/1975 Bayern Monachium Leeds United2:0 (0:0) Parc des Princes w Paryżu
1975/1976 Bayern Monachium AS Saint-Étienne1:0 (0:0) Hampden Park w Glasgow
1976/1977 Liverpool F.C. Borussia Mönchengladbach3:1 (1:0) Stadio Olimpico w Rzymie
1977/1978 Liverpool F.C. Club Brugge1:0 (0:0) Stadion Wembley w Londynie
1978/1979 Nottingham Forest Malmö FF1:0 (1:0) Stadion Olimpijski w Monachium
1979/1980 Nottingham Forest Hamburger SV1:0 (1:0) Estadio Santiago Bernabéu w Madrycie
1980/1981 Liverpool F.C. Real Madryt1:0 (0:0) Parc des Princes w Paryżu
1981/1982 Aston Villa Bayern Monachium1:0 (0:0) Stadion De Kuip w Rotterdamie
1982/1983 Hamburger SV Juventus Turyn1:0 (1:0) Stadion Olimpijski w Atenach
1983/1984 Liverpool F.C. AS Roma1:1 (1:1, 1:1, 1:1), po dogrywce, karne 4:2 Stadio Olimpico w Rzymie
1984/1985 Juventus Turyn Liverpool F.C.1:0 (0:0) Stadion Heysel w Brukseli
1985/1986 Steaua Bukareszt FC Barcelona0:0 (0:0, 0:0, 0:0), po dogrywce, karne 2:0 Estadio Ramón Sánchez Pizjuán w Sewilli
1986/1987 FC Porto Bayern Monachium2:1 (0:1) Praterstadion w Wiedniu
1987/1988 PSV Eindhoven SL Benfica0:0 (0:0, 0:0, 0:0), po dogrywce, karne 6:5 Neckarstadion w Stuttgarcie
1988/1989 A.C. Milan Steaua Bukareszt4:0 (3:0) Camp Nou w Barcelonie
1989/1990 A.C. Milan SL Benfica1:0 (0:0) Praterstadion w Wiedniu
1990/1991 Crvena zvezda Belgrad Olympique Marsylia0:0 (0:0, 0:0, 0:0), po dogrywce, karne 5:3 Stadio San Nicola w Bari
1991/1992 FC Barcelona Sampdoria Genua1:0 (0:0, 0:0, 1:0), po dogrywce Stadion Wembley w Londynie
1992/1993 Olympique Marsylia A.C. Milan1:0 (1:0) Stadion Olimpijski w Monachium
1993/1994 A.C. Milan FC Barcelona4:0 (2:0) Stadion Olimpijski w Atenach
1994/1995 Ajax Amsterdam A.C. Milan1:0 (0:0) Ernst-Happel-Stadion w Wiedniu
1995/1996 Juventus Turyn Ajax Amsterdam1:1 (1:1, 1:1, 1:1), po dogrywce, karne 4:2 Stadio Olimpico w Rzymie
1996/1997 Borussia Dortmund Juventus Turyn3:1 (2:0) Stadion Olimpijski w Monachium
1997/1998 Real Madryt Juventus Turyn1:0 (0:0) Amsterdam ArenA w Amsterdamie
1998/1999 Manchester United Bayern Monachium2:1 (0:1) Camp Nou w Barcelonie
1999/2000 Real Madryt Valencia CF3:0 (1:0) Stade de France w Saint-Denis
2000/2001 Bayern Monachium Valencia CF1:1 (0:1, 1:1, 1:1), po dogrywce, karne 5:4 Stadion Giuseppe Meazzy w Mediolanie
2001/2002 Real Madryt Bayer Leverkusen2:1 (2:1) Hampden Park w Glasgow
2002/2003 A.C. Milan Juventus Turyn0:0 (0:0, 0:0, 0:0), po dogrywce, karne 3:2 Old Trafford w Manchesterze
2003/2004 FC Porto AS Monaco3:0 (1:0) Arena AufSchalke w Gelsenkirchen
2004/2005 Liverpool F.C. A.C. Milan3:3 (0:3, 3:3, 3:3), po dogrywce, karne 3:2 Atatürk Olimpiyat w Stambule
2005/2006 FC Barcelona Arsenal F.C.2:1 (0:1) Stade de France w Saint-Denis
2006/2007 A.C. Milan Liverpool F.C.2:1 (1:0) Stadion Olimpijski w Atenach
2007/2008 Manchester United Chelsea F.C.1:1 (1:1, 1:1, 1:1), po dogrywce, karne 6:5 Stadion Łużniki w Moskwie
2008/2009 FC Barcelona Manchester United2:0 (1:0) Stadio Olimpico w Rzymie
2009/2010 Inter Mediolan Bayern Monachium2:0 (1:0) Estadio Santiago Bernabéu w Madrycie
2010/2011 FC Barcelona Manchester United3:1 (1:1) Stadion Wembley w Londynie
2011/2012 Chelsea F.C. Bayern Monachium1:1 (0:0, 1:1, 1:1), po dogrywce, karne 4:3 Allianz Arena w Monachium
2012/2013 Bayern Monachium Borussia Dortmund2:1 (0:0) Stadion Wembley w Londynie
2013/2014 Real Madryt Atlético Madryt4:1 (0:1, 1:1, 1:1), po dogrywce Estádio da Luz w Lizbonie
2014/2015 FC Barcelona Juventus Turyn3:1 (1:0) Stadion Olimpijski w Berlinie
2015/2016 Real Madryt Atlético Madryt1:1 (1:0, 1:1, 1:1), po dogrywce, karne 5:3 Stadion Giuseppe Meazzy w Mediolanie
2016/2017 Real Madryt Juventus Turyn4:1 (1:1) Millennium Stadium w Cardiff
2017/2018 Real Madryt Liverpool F.C.3:1 (0:0) Stadion Olimpijski w Kijowie
2018/2019 Liverpool F.C. Tottenham Hotspur2:0 (1:0) Wanda Metropolitano w Madrycie
2019/2020 Bayern Monachium Paris Saint-Germain1:0 (0:0) Estádio da Luz w Lizbonie
2020/2021 Chelsea F.C. Manchester City1:0 (1:0) Estádio do Dragão w Porto
2021/2022 Real Madryt Liverpool F.C.1:0 (0:0) Stade de France w Saint-Denis
2022/2023 Manchester City Inter Mediolan1:0 (0:0) Atatürk Olimpiyat w Stambule
2023/2024 Stadion Wembley w Londynie
2024/2025 Allianz Arena w Monachium

Osiągnięcia według klubów

DrużynaZwycięzcaFinalistaZwycięzca (lata)Finalista (lata)
Real Madryt1431956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1966, 1998, 2000, 2002, 2014, 2016, 2017, 2018, 20221962, 1964, 1981
A.C. Milan741963, 1969, 1989, 1990, 1994, 2003, 20071958, 1993, 1995, 2005
Bayern Monachium651974, 1975, 1976, 2001, 2013, 20201982, 1987, 1999, 2010, 2012
Liverpool F.C.641977, 1978, 1981, 1984, 2005, 20191985, 2007, 2018, 2022
FC Barcelona531992, 2006, 2009, 2011, 20151961, 1986, 1994
Ajax Amsterdam421971, 1972, 1973, 19951969, 1996
Inter Mediolan331964, 1965, 20101967, 1972, 2023
Manchester United321968, 1999, 20082009, 2011
Juventus Turyn271985, 19961973, 1983, 1997, 1998, 2003, 2015, 2017
SL Benfica251961, 19621963, 1965, 1968, 1988, 1990
Chelsea F.C.212012, 20212008
Nottingham Forest201979, 1980
FC Porto201987, 2004
Celtic F.C.1119671970
Hamburger SV1119831980
Steaua Bukareszt1119861989
Olympique Marsylia1119931991
Borussia Dortmund1119972013
Manchester City1120232021
Feyenoord Rotterdam101970
Aston Villa101982
PSV Eindhoven101988
Crvena zvezda Belgrad101991
Atlético Madryt031974, 2014, 2016
Stade de Reims021956, 1959
Valencia CF022000, 2001
ACF Fiorentina011957
Eintracht Frankfurt011960
Partizan Belgrad011966
Panathinaikos Ateny011971
Leeds United011975
AS Saint-Étienne011976
Borussia Mönchengladbach011977
Club Brugge011978
Malmö FF011979
AS Roma011984
Sampdoria Genua011992
Bayer 04 Leverkusen012002
AS Monaco012004
Arsenal F.C.012006
Tottenham Hotspur012019
Paris Saint-Germain012020

Osiągnięcia według państw

Lp.KrajLiczba zwycięstwLiczba finalistówKluby (tytuły/finały)
1.  Hiszpania1911Real Madryt (14/17), FC Barcelona (5/8),
Atlético Madryt (0/3), Valencia CF (0/2)
2.  Anglia1511Liverpool (6/10), Manchester United (3/5), Chelsea (2/3), Nottingham Forest (2/2), Manchester City (1/2), Aston Villa (1/1), Arsenal (0/1), Leeds United (0/1), Tottenham Hotspur (0/1)
3.  Włochy1217AC Milan (7/11), Inter Mediolan (3/6), Juventus Turyn (2/9),
AC Fiorentina (0/1), AS Roma (0/1), Sampdoria Genua (0/1)
4.  Niemcy810Bayern Monachium (6/11), Borussia Dortmund (1/2), Hamburger SV (1/2), Bayer Leverkusen (0/1), Borussia Mönchengladbach (0/1), Eintracht Frankfurt (0/1)
5.  Holandia62Ajax Amsterdam (4/6), Feyenoord Rotterdam (1/1), PSV Eindhoven (1/1)
6.  Portugalia45SL Benfica (2/7), FC Porto (2/2)
7.  Francja16Olympique Marsylia (1/2), Stade de Reims (0/2), AS Monaco (0/1), Paris Saint-Germain (0/1), AS Saint-Étienne (0/1)
8.  Jugosławia11Crvena zvezda Belgrad (1/1), Partizan Belgrad (0/1)
 Rumunia11Steaua Bukareszt (1/2)
 Szkocja11Celtic (1/2)
11.  Belgia01Club Brugge (0/1)
 Grecja01Panathinaikos Ateny (0/1)
 Szwecja01Malmö FF (0/1)

Od czasu rozpoczęcia rozgrywek, ośmiokrotnie miało miejsce rozgrywanie finału Ligi Mistrzów przez drużyny ligowe z tej samej federacji. W finale grały drużyny z Hiszpanii w 2000, 2014 oraz w 2016, z Włoch w 2003, z Anglii w 2008, 2019 oraz w 2021, oraz z Niemiec w 2013[4].

Osiągnięcia polskich klubów

W epoce Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (do 1992 roku) największym sukcesem polskich klubów było dotarcie do półfinału. Sztuka ta udała się dwóm polskim klubom: Legii Warszawa (w sezonie 1969/1970) oraz Widzewowi Łódź (w sezonie 1982/1983). Dodatkowo, Górnikowi Zabrze udało się zagrać w ćwierćfinale (w sezonie 1967/1968), podobnie jak Ruchowi Chorzów w sezonie 1974/1975 oraz Wiśle Kraków w sezonie 1978/1979. W 1992 roku UEFA powołała do życia Ligę Mistrzów, która zastąpiła Puchar Europy Mistrzów Krajowych. Wówczas też zreformowano system rozgrywek wprowadzając fazę grupową (poprzedni system rozgrywek był systemem całkowicie pucharowym) oraz kwalifikacje do tychże rozgrywek. Po wprowadzeniu Ligi Mistrzów polskie kluby zakwalifikowały się do fazy grupowej trzykrotnie, zaś największym sukcesem było osiągnięcie przez Legię Warszawa ćwierćfinału w sezonie 1995/1996.

Polskie kluby w fazie grupowej i pucharowej Ligi Mistrzów:

Najlepsi strzelcy

Zestawienie piłkarzy, którzy zdobyli dużą liczbę goli w meczach Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych / Ligi Mistrzów UEFA (od 1955 roku, łącznie z meczami kwalifikacyjnymi).

Pogrubioną czcionką – zostali zaznaczeni piłkarze, którzy kontynuują karierę piłkarską.

Najlepszy strzelec
Cristiano Ronaldo
Lionel Messi
Robert Lewandowski

Skróty:

  • FP – gole w fazie pucharowej
  • FG – gole w fazie grupowej
  • FK – gole w fazie kwalifikacyjnej
Stan na 19 lipca 2023[5]
Lp.PiłkarzGoleFPFGFKMeczeSkutecznośćLataKluby
1. Cristiano Ronaldo14167731186[a]0,762002–Manchester United (22)
Real Madryt (105)
Juventus (14)
2. Lionel Messi129498001620,802004–FC Barcelona (120)
Paris Saint-Germain (9)
3. Robert Lewandowski92306101110,822011–Borussia Dortmund (17)
Bayern Monachium (69)
FC Barcelona (7)
4. Karim Benzema90335601470,602005–Olympique Lyon (12)
Real Madryt (76)
5. Raúl71185301440,491995–2011Real Madryt (66)
FC Schalke 04 (5)
6. Ruud van Nistelrooy606504810,741998–2009PSV Eindhoven (9)
Manchester United (38)
Real Madryt (13)
7. Andrij Szewczenko591731111150,511994–2011Dynamo Kijów (22)
A.C. Milan (33)
Chelsea (4)
8. Thomas Müller5323260141[b]0,382009–Bayern Monachium
9. Thierry Henry51123811140,451997–2010AS Monaco (7)
Arsenal (35)
FC Barcelona (9)
10. Filippo Inzaghi5016304850,591997–2012Juventus (17)
A.C. Milan (33)
11. Alfredo Di Stéfano49580,841955–1964Real Madryt
Zlatan Ibrahimović49113711200,402005–2023AFC Ajax (7)
Juventus (3)
Inter Mediolan (6)
FC Barcelona (4)
A.C. Milan (9)
Paris Saint-Germain (20)
13. Mohamed Salah481232488[c]0,552012–FC Basel (5)
AS Roma (1)
Liverpool (42)
14. Eusébio47640,731961–1974SL Benfica
14. Sergio Agüero457326750,602008–2021Atlético Madryt (8)
Manchester City (37)
15. Alessandro Del Piero449332920,481995–2009Juventus
Didier Drogba4414300930,462003–2015Olympique Marsylia (5)
Chelsea (36)
Galatasaray SK (3)
16. Neymar4313300810,532013–FC Barcelona (21)
Paris Saint-Germain (22)
17. Kylian Mbappé4015250600,672016–AS Monaco (6)
Paris Saint-Germain (34)
18. Fernando Morientes3992461040,381997–2009Real Madryt (19)
AS Monaco (9)
Liverpool (3)
Valencia CF (8)
19. Ferenc Puskás36410,881956–1966Budapest Honvéd (1)
Real Madryt (35)
20. Edinson Cavani356280600,572011–SSC Napoli (5)
Paris Saint-Germain (29)
21. Erling Haaland3513220291.202019–Red Bull Salzburg (8)
Borussia Dortmund (15)
Manchester City (12)
22. Gerd Müller34350,971972–1977Bayern Monachium
Wayne Rooney3414164850,352004–2016Manchester United
24. Samuel Eto’o3310203800,382004–2014RCD Mallorca (1)
FC Barcelona (19)
Inter Mediolan (10)
Chelsea (3)
25. David Trezeguet326233610,521997–2009AS Monaco (4)
Juventus (28)
Arjen Robben32161511110,282002–PSV Eindhoven (3)
Chelsea (2)
Real Madryt (1)
Bayern Monachium (26)
27. Serhij Rebrow3111911680,461993–2007Dynamo Kijów
Luis Suárez311314478[d]0,402007–AFC Ajax (5)
FC Barcelona (25)
Atlético Madryt (1)
Rivaldo312254780,391997–2007FC Barcelona (25)
A.C. Milan (2)
Olympiakos SFP (3)
AEK Ateny (1)
Antoine Griezmann31723187[e]0,362013–Real Sociedad (1)
Atlético Madryt (26)
FC Barcelona (4)
31. Steven Gerrard306159730,412001–2015Liverpool
Patrick Kluivert304251750,401994–2006AFC Ajax (9)
FC Barcelona (21)
Kaká3011190880,342003–2014A.C. Milan (25)
Real Madryt (5)
Francisco Gento30890,341955–1969Real Madryt
Ryan Giggs3062221510,201993–2011Manchester United

Prawa telewizyjne w Polsce

Obecnie prawa do Ligi Mistrzów należą do Telewizji Polsat. Transmisje wszystkich meczów emitowane są na kanałach Polsat Sport Premium. Rozgrywki Ligi Mistrzów można oglądać również na platformach Polsat Box Go i CANAL+ online.

Zobacz też

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne