Brama (ryba)

Atlantyk, Pacyfik, Ocean Indyjski. Jej zasięg nie jest dokładnie poznany. W Europie występuje od Madery po Morze Północne i Norwegię, lecz na północ od Zatoki Biskajskiej rzadka i pojawia się tam tylko jesienią i zimą czasami dość licznie. Występuje również w Morzu Śródziemnym z wyjątkiem mórz Adriatyckiego i Egejskiego.Żyje samotnie, podążając za ławicami ryb i kałamarnic. Przebywa na głębokości 100–400 m, chociaż spotykano młode osobniki na głębokości nawet poniżej 2700 m.

Osiąga długość 70 cm i masę 6 kg. Ciało owalne, wygrzbiecone, silnie bocznie spłaszczone. Profil głowy zaokrąglony, opadający bardzo stromo. Otwór gębowy szeroki, skierowany skośnie ku górze. Szczęka dolna wystająca silnie uzębiona. Oczy umieszczone na wysokości środkowej linii ciała. Łuski ktenoidalne, mocne, niezachodzące na głowę. Wzdłuż linii bocznej jest ich 70-90. Płetwa grzbietowa długa, nieco wyższa z przodu, o 3–5 twardych i 30–33 miękkich promieniach. W płetwie odbytowej 2–5 twardych i 27–28 miękkich promieni. Płetwy piersiowe bardzo długie. Płetwa ogonowa głęboko, widlasto wcięta.Grzbiet szary, zielonkawobrązowy lub niebieskawy. Boki i brzuch srebrzyście lśniące (po śmierci ryby połysk ten bardzo szybko zanika). Płetwy piersiowe i tęczówka oka złociste. Płetwy grzbietowa i odbytowa ciemno obrzeżone.

Małe ryby, głowonogi, krewetki.

Tarło odbywa się z dala od brzegów przy temperaturze około 20 stopni C.

• Brama brama, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2006-04-18]  (ang.).
• Tony Ayling & Geoffrey Cox, Collins Guide to the Sea Fishes of New Zealand, (William Collins Publishers Ltd, Auckland, New Zealand 1982) ISBN 978-0-00-216987-5